ΜΕ ΠΡΟΦΘΑΣΕ Η ΑΥΓΗ

Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης

Έχω ένα καημό και κοντεύουν χαράματα

Θέλω να απαλλαγώ και με πιάνουν τα κλάματα

Τσιγάρο ανάβω και η ανάσα μου ζεστή

Το δάκρυ στεγνώνει, με πρόφθασε η αυγή.

Συναίσθημα παλιό με λογιών –λογιών διλλήματα

Κουράστηκα με τον καημό, στεναγμοί σκιρτήματα

Φρένο θα πατήσω να απαλλαγώ από το παρελθόν

Να βρω την ευκαιρία να μπω μες το παρόν.

Τι κρύβει κάθε πόνος ο καθένας το γνωρίζει

Δεν είναι αυταπάτη, είναι του πόνου η κραυγή

Θα χωρίσω μια και έξω, αφού ξέρω τα γιατί

Ομολογώ με συγκινεί, θα μοιραστούμε την ευθύνη.

Θα το πάω ως το τέλος, για να φθάσω στον σκοπό

Για να αλλάξω της ζωής μου την πορεία, να απαλλαγώ

Τρελοί εγωισμοί, παγίδα της τα πλούτη

Ανάσα μου ζεστή, κόντρα σε κάθε τι.