Το καλοκαίρι,
μπήκε για τα καλά πλέον, ημερολογιακά τουλάχιστον. Όμως, αυτή η εποχή, όπως και
ο Σεπτέμβριος, είναι μαγικές για τη
Θεσσαλονίκη. Και οι περισσότεροι από εμάς, έχουν ήδη προγραμματίσει τις καλοκαιρινες
τους δραστηριότητες, είτε αυτές είναι προσωρινή μετακόμιση στα εξοχικά ( όσοι
έχουν) είτε κάποιες διακοπές, είτε υποχρεώσεις παιδοφύλακος
για τα εγγόνια τους.
Ιδιαίτερα
αυτό το τελευταίο, τόσο συνηθισμένο αλλά και τόσο επιθυμητό… Άσχετα εάν
σε μερικές περιπτώσεις τα παιδιά μας το θεωρούν υποχρέωσή μας. Δεν είναι
υποχρέωση, είναι αγάπη,
ευχαρίστηση
και ευτυχία.
Μια λοιπόν που
με αυτές τις συνθήκες, οι ευκαιρίες για συναντήσεις μας είναι ανύπαρκτες,
είπαμε να κάνουμε μια αποχαιρετιστήρια συνεστίαση «κάτω από τα αστέρια», σε μία όμορφη βεράντα με θέα.
Και, ποια είναι η πιο όμορφη βεράντα στη Θεσσαλονίκη;
Μα, με διαφορά, η ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΡΟΥΡΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ! Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει για
αυτό. Με καταπληκτική δροσιά το βράδυ, με εκπληκτική θέα, (απέναντι ο
Λευκός Πύργος και ο Θερμαϊκός κόλπος,
δεξιά το εμβληματικό κτίριο της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ και αριστερά η παραλία της Λεωφόρου Νίκης!) Άντε, πέστε μου εσείς πως έχω άδικο!
Στα «σύν» της επιλογής
μας, ήταν η αναβάθμιση των λειτουργιών της ΛΑΦΘ,
η μουσική με πιάνο και η απόλυτη εξυπηρέτηση από το προσωπικό. Και επι πλέον, η
φανερή επιθυμία μας και η ευχάριστη διάθεσή μας.
Έτσι λοιπόν την
Παρασκευή 1 Ιουνίου, κατά τις 8.30 με 9 το βράδυ μαζευτήκαμε με τις συζύγους μας όλοι όσοι
μπορούσαμε ( και αποδείχτηκε πως μπορούσαμε, αφού ήρθαν
34 άτομα) και για ένα τρίωρο περίπου, απολαύσαμε την δροσιά, τη
θέα, τα εδέσματα και την συντροφιά μας.
Πρίν
αποχαιρετιστούμε, δώσαμε ραντεβού για τον Σεπτέμβριο, όταν θα γίνουν οι δραστηριότητες για τα 50 χρόνια
εισόδου μας στη ΣΣΕ. Και στο μυαλό μας, έχουμε και μία εκδρομή,
διήμερη, για τόπο θελκτικό εντός Ελλάδος,
για τις αρχές Οκτωβρίου.
Και για να μην
νομίζει κανένας πως υπερβάλω, ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από την βραδυά που
έβγαλε ο Κώστας και εγώ. Το σύνολο των φωτογραφιών αποστέλλεται με e-mail σε όλους τους συμμαθητές, για να μας καλοτυχίσουν
και να μας ζηλέψουν, με την καλή έννοια!
Ανδρέας
