5 Δεκ 2014

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ( ΠΟΖΑΡ ) ΑΡΙΔΑΙΑΣ



    Την προηγούμενη Κυριακή, 30 Νοεμβρίου, γιορτή του Αγίου Ανδρέα, πραγματοποιήσαμε, όπως το είχαμε προγραμματίσει, την εκδρομή μας στα Λουτρά Αριδαίας ( Πόζαρ ).
    Με την σύμπραξη δύο Τάξεων ΣΣΕ, της δικής μας και της 1971, και την συμμετοχή εκλεκτών φίλων, μαζευτήκαμε 53 άτομα, με αποτέλεσμα το πούλμαν που υπολογίζαμε, να μην μας χωράει. Έτσι, πήραμε ‘’δίπατο’’, διόροφο δηλαδή. Έ, να έχουμε και κάποια άνεση βρ παιδιά, έχουμε κάποια ηλικία και μερικοί από εμάς  και κάποια… κιλά. ( Και εγώ, δυστυχώς, σε αυτούς)
    Ξεκινήσαμε στις 8.30 από την συνηθισμενη μας αφετηρία, το Στρατηγείο του Γ΄ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ, όχι εφαρμόζοντας το γνωστό ‘’ΑΠΟ ΘΕΟΥ ΑΡΞΑΣΘΑΙ’’, αλλά γιατί υπάρχει η δυνατότητα σταθμεύσεως των ΙΧ αυτοκινήτων μας.
    Σε όλη την εκδρομή, από απόψεως καιρού, ‘’τα είδαμε όλα’’ εκτός από χιόνι και αέρα. Συννεφιά, ήλιος ( με ‘’δόντια’’ που λένε), βροχή, διαδέχονταν το ένα το άλλο.
    Χωρίς χορούς και τραγούδια, αλλά με καλή παρέα και πολλά ανέκδοτα από ‘’ειδικούς’’ του είδους, σταματήσαμε για καφέ στην Έδεσσα, στους περίφημους Καταρράκτες, όπου μας περίμενε ο Δημήτρης, που δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει, λόγω κάποιων υποχρεώσεών του.
    Χωρίς προβλήματα, φτάσαμε στον τελικό μας προορισμό τα Λουτρά, με βροχή αυτή τη φορά, και με απρόβλεπτη κοσμοσυρροή, αφού με αφετηρία και τερματισμό τα Λουτρά, βρισκόταν σε εξέλιξη ένας Ημιμαραθώνιος αγώνας δρόμου. Με αυτές τις συνθήκες, δεν μπορούσαμε να παρατείνουμε την παραμονή μας πολύ, και δυστυχώς κάποιοι φίλοι που λογάριαζαν να κάνουν μπάνιο στα λουτρά, δεν το κατάφεραν. Δόθηκε όμως η ευκαιρία, να ψωνίσουν από τους γνωστούς παντού ‘’πάγκους’’, διάφορα τοπικά προ’ι’όντα, όπως μέλι, γλυκά του κουταλιού, όσπρια κτλ.
    Η επόμενη στάση μας, ήταν στο κοντινό χωριό ‘Ορμα, όπου και …ορμήσαμε ακάθεκτοι στην ταβέρνα ‘’Διόνυσος’’ που μας περίμεναν , και απολαύσαμε κρεατολιχουδιές, για τις οποίες είναι γνωστή η περιοχή.
    Αν και το ‘’αρκούδι’’ δεν ήταν πιά νηστικό, δεν το ρίξαμε στο χορό, όπως σε άλλες περιπτώσεις, αλλά με την ευδαιμονία της γαστριμαργικής απόλαυσης διάχυτη  στο πρόσωπό μας, κάναμε μια στάση στην επιστροφή, σε καφεζαχαροπλαστείο του Λουτρακίου, για τον απογευματινό μας καφέ και άλλα τινά.
    Μετά από αυτό, με την ικανοποίηση ότι η εκδρομή μας ήταν πετυχημένη, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Θεσσαλονίκη, όπου φτάσαμε στις 7 το απόγευμα.
    Κατά την εκδρομή μας, συζητήσαμε μελλοντικές εξορμήσεις μας, και καταλήξαμε στον προγραμματισμό των παρακάτω
          Σαββατοκύριακο στο χιονοδρομικό κέντρο Μπάνσκο της Βουλγαρίας, περι το τέλος Ιανουαρίου ( μάλλον 24 και 25 του μηνός), κοινή εκδήλωση για τις τάξεις μας και φίλους. Εκτιμώμενο κόστος με ημιδιατροφή, κάτω από 50 ευρώ το άτομο.
         Τετραήμερη ή πενθήμερη εκδρομή στο Βουκουρέστι, περί τον Μά’ι’ο του 2015, και αυτή κοινή εκδήλωση.
    Σύμφωνα με συζητήσεις που γίνονται στο ΔΣ της Τάξεως, υπάρχει η πρόταση, για την ευρύτερη συμμετοχή, η ετήσια Γενική Συνέλευση και η κοπή της Βασιλόπιτας του 2015, να γίνει στην Αθήνα, στις αρχές Φεβρουαρίου, στον Άγιο Ανδρέα, όπου παρέχονται αρκετές διευκολύνσεις. Εάν αυτό πραγματοποιηθεί, από την Θεσσαλονίκη και την Βόρεια Ελλάδα γενικώτερα, πιστεύουμε ότι θα έχουμε οργανωμένη συμμετοχή κατεβαίνοντας με πούλμαν , και προγραμματίζοντας ενδεχομένως μια ημερήσια εκδρομή συγχρόνως σε κοντινό προορισμό της Αθήνας, όπως Ναύπλιο, Καλάβρυτα ή κάτι ανάλογο.
Ελπίζουμε οι προγραμματισμοί μας να υλοποιηθούν.
    Παρακάτω, μπορείτε να δείτε μερικές φωτογραφίες από την εκδρομή μας στο Λουτρράκι και να ζηλέψετε όσοι δεν ήσασταν μαζί μας.






2 Δεκ 2014

40νθήμερο μνημόσυνο του Κώστα Κουκουφίκη



    Ανακοινώνεται ότι την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014, θα τελεσθεί το 40νθήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του συμμαθητού μας Κώστα Κουκουφίκη, στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Θεσσαλονίκη, μετά τη Θεία Λειτουργία, στις 10.00 το πρω’ί’.



    Παράκληση για την παρουσία των συμμαθητών και φίλων του Κώστα.

8 Νοε 2014

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΚΟΥΚΟΥΦΙΚΗ



ΠΡΟΣ ΤΟ 424 ΓΣΝΕ
    Την 14η Σεπ. 2014 εισήχθη στο 424 ΓΣΝΕ ο σύζυγός μου πάσχων από βαριά και ανίατη ασθένεια, σε οξεία φάση.
    Νοσηλεύτηκε επί 45 ημέρες και μετά από ραγδαία επιδείνωση της κατάστασής του κατέληξε την 31η Οκτ.
    Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω το μέγεθος της προσπάθειας που κατέβαλε το Ιατρικό Προσωπικό σε μια σωστική προσπάθεια καταδικασμένη από την αρχή. Παρόλο που το γνώριζαν πολύ καλύτερα από μένα, δεν παραιτήθηκαν του αγώνα, ούτε για μία στιγμή.
    Το Νοσηλευτικό Προσωπικό του Νοσοκομείου, νύχτα και μέρα, προσέφεραν απλόχερα και ακούραστα την φροντίδα τους.
    Στην τελευταία του μάχη ο πολυαγαπημένος μου δεν ήταν μόνος του. Στάθηκαν δίπλα του και πολέμησαν μέχρι την τελευταία στιγμή, παρά το μάταιο του αγώνα, εξαίρετοι επιστήμονες και άνθρωποι. Πεισματικά θα έλεγα, . . . κόντρα στο Θάνατο.
    Τιμώ τον αγώνα τους και εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου αλλά και τις ευχές μου, να τους έχει ο Θεός καλά και να τους δίνει τη δύναμη να αγωνίζονται όπως πολύ καλά το γνωρίζουν.
    Μετά τιμής,
Χρυσάνθη χήρα Κωνσταντίνου Κουκουφίκη

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ
    Από τον γάμο μου και μέχρι σήμερα έζησα αναρίθμητες φορές τις εκδηλώσεις της αγάπης και εκτίμησης των συναδέλφων του συζύγου μου προς το πρόσωπό του – ιδιαίτερα των συμμαθητών του.
    Και αυτό συνεχίστηκε και μετά την αποστρατεία του, εντάθηκε με την εκδήλωση της ασθένειάς του και κορυφώθηκε τις τελευταίες 45 ημέρες με την νοσηλεία του στο 424 ΓΣΝΕ και το πέρασμά του στην άλλη ζωή.
    Σεβόμενη την σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη όλων αυτών που του παραστάθηκαν και συμπαραστάθηκαν στην οικογένειά του, δεν μπορώ να τους αναφέρω. Θέλω όμως να τους ευχαριστήσω, όλους ανεξαιρέτως, από τα βάθη της καρδιάς μου για την αγάπη, την φροντίδα και την στήριξη που απλόχερα και ανυπόκριτα μας χάρισαν.
    Είναι το βάλσαμό μας για τον απόντα πια αγαπημένο μας σύζυγο και πατέρα.
    Είναι οι πρεσβείες των Αγίων και της Παναχράντου στον Πανάγαθο για καλόν Παράδεισο.
    Είναι το θάρρος και το κουράγιο μας να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
    Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι ο Παντοδύναμος να σας χαρίζει υγεία και μακροημέρευση.
Χρυσάνθη χήρα Κωνσταντίνου Κουκουφίκη

4 Νοε 2014

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

    Όπως το είχαμε προγραμματίσει, από 25 μέχρι 28 Οκτωβρίου πραγματοποιήσαμε την εκδρομή μας στη Σερβία, και ιδιαίτερα στο Βελιγράδι και το Νόβι Σαντ.
    Η εκδρομή μας, έγινε με την συνεργασία και συνδιοργάνωση των Τάξεων 1971 και 1973, και η συμμετοχή και επιτυχία ήταν απόλυτη. Μαζευτήκαμε τελικά 44 άτομα, από τις δύο Τάξεις αλλά και φίλους μας. Σημαντικό ήταν, ότι οι συμμετοχές δεν ήταν μόνο από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από την Αθήνα, την Κοζάνη, την Χαλκιδική, και άλλα πιο κοντινά μέρη.
    Ξεκινήσαμε πρωί – πρωί από την συηθισμένη αφετηρία μας, το Στρατηγείο του Γ΄Σώματος Στρατού, και χωρίς δυσκολία φτάσαμε στα σύνορα Ελλάδος – Σκοπίων, αφού στο ενδιάμεσο επιβιβάστηκε ο Αστέριος από την Κοζάνη, με την παρέα του.
    Στα σύνορα, μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη, αφού στον σκοπιανό έλεγχο βρεθήκαμε 8ο λεωφορείο, χωρίς να γίνεται καμμία απολύτως κίνηση στα προηγούμενα. Θεωρώ ότι υπήρχε σκοπιμότητα από πλευράς Σκοπιανών. Τελικά, μετά από αναμονή σε ακινησία τριών ορών, συνεχίσαμε προς Βορράν.
    Τον αρχικό μας εκνευρισμό, λόγω του πρωινού ξυπνήματος και της καθυστερήσεως, επέτεινε η βλάβη της πίσω πόρτας του λεωφορείου, η οποία παρά τις προσπάθειες του οδηγού δεν μπορεσε να αποκατασταθεί, και έτσι μέχρι τέλους της εκδρομής, λειτουργούσε μόνον η μπροστινή πόρτα, χωρίς αυτό να μας δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα.
    Από τα σύνορα Σκοπίων – Σερβίας, περάσαμε εύκολα, και συνεχίσαμε για Βελιγράδι. Ευνόητο, ότι αποφύγαμε να κάνουμε στάσεις στα Σκόπια.
    Φτάσαμε στο Βελιγράδι κατά τις 7 το απόγευμα, τακτοποιηθήκαμε στο θαυμάσιο ξενοδοχείο μας Design Hotel Queen Astoria, δειπνήσαμε και βγήκαμε μια βόλτα στην πόλη για ‘’πρώτη γεύση’’ της πρωτεύουσας της Σερβίας. Ήταν μια δύσκολη και σχετικά κουραστική ημέρα, αλλά οι επόμενες μας αποζημίωσαν πλήρως.
    Την άλλη μέρα, το πρωί, αφού πήραμε το πρωινό μας, ξεκινήσαμε για το Νόβι Σαντ. Μία θαυμάσια γραφική πόλη, με αξιόλογα μνημεία και αξιοθέατα, μεταξύ των οποίων ιδιαίτερη θέση έχει το θαυμάσιο φρούριο   Πετροβαραντίν (Petrovaradinska tvrđava ), άριστα συντηρημένο, που μας γοήτευσε κατά την περιήγηση. Το μεσημέρι, απολαύσαμε σε   ταβέρνες τις τοπικές ‘’σπεσιαλιτέ’’, όπως χοιρινό ή κοτόπουλο ‘’Καρατζόρζα’’ ή κάπως έτσι… και πολλά άλλα. Κατά τις τέσσερεις το απόγευμα, γεμάτοι ικανοποίηση, ξεκινήσαμε επιστρέφοντας στο Βελιγράδι.
    Φτάνοντας στο Βελιγράδι, είχαμε προγραμματίσει μια κρουαζιέρα με ποταμόπλοιο στον Σάβο ( Σάββα τον λένε οι Σέρβοι, από τον Άγιο Σάββα ) και τον περίφημο Δούναβι. Είδαμε τις παρόχθιες πλωτές καφετέριες , εστιατόρια και άλλα παρεμφερή, περάσαμε κάτω από τις 6 γέφυρες του ποταμού, περιπλεύσαμε το ποταμίσιο νησί Ada (Ada Ciganlija ) με τις οργανωμένες για μπάνιο παραλίες, θαυμάσαμε το φωτισμένο Κάστρο του Βελιγραδίου, και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας για φαγητό και ύπνο.
    Η επόμενη μέρα, 27 Οκτωβρίου, ήταν αφιερωμένη στο Βελιγράδι. Κινούμενοι με το λεωφορείο, περάσαμε από όλα τα σημαντικά μέρη της πόλης και σταματήσαμε για ξενάγηση σε πολλά από αυτά.   Παρά τον πρόσφατο πόλεμο και τους βομβαρδισμούς των Νατο’ι’κών, τα μόνα σημάδια που έμειναν, είναι δύο βομβαρδισμένα κτίρια στο κέντρο της πόλεως, τα οποία παραμένουν έτσι, για να θυμίζουν τα γεγονότα που οδήγησαν στην βίαιη διάλυση της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας…
    Επισκεφθήκαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα, ο οποίος είναι μισοτελειωμένος και χρειάζονται χρήματα που δεν υπάρχουν για την αποπεράτωσή του. Ο ξεναγός μας ο Μίλκο, μας είπε ότι ο Πούτιν είπε ότι θα δώσει η Ρωσσία 20.000.000 ευρώ. Ακόμη, μας είπε ότι λόγω της οικονομικής καταστάσεως στη Σερβία, η κυβέρνηση ανέστειλε όλες τις χρηματοδοτήσεις για καλλιτεχνικές – πολιτιστικές εκδηλώσεις, κρίνοντας ότι προέχει η επιβίωση του Σερβικού λαού.
    Περπατήσαμε στον Παλαιό Πεζόδρομο  Skadarlija και στον Δρόμο  του Πρίγκιπα ΜιχαήλUlica knez Mihailova ), είδαμε το   Κοινοβούλιο της Σερβίας στην πλατεία Nikola Pašić, το Εθνικό Μουσείο Σερβίας    ( Narodna skupština Srbije ) που δεν λειτουργεί ελλείψει χρημάτων, τριγυρίσαμε στην Πλατεία της Δημοκρατίας ( Trg Republike ) όπου είδαμε το  Παλιό Παλάτι της δυναστείας Ομπρένοβιτς ( Stari Dvor  ) που σήμερα είναι το Δημαρχείο, με απέναντί του το Παλάτι της δυναστείας Καραγεώργεβιτς. Είναι οι δύο δυναστείες της Σερβίας.
    Η πρωινή μας περιήγηση κατέληξε στο ονομαστό Οχυρό του Βελιγραδίου  Kalemegdan, με το Πολεμικό Μουσείο και την απέραντη θέα προς το Βελιγράδι και τον Δούναβι.
    Το μεσημέρι, γυρίσαμε για φαγητό στο ξενοδοχείο, και ακολούθησε ελεύθερος χρόνος για βόλτα και καφέ στο κέντρο του Βελιγραδίου.
    Το βράδυ, μας είχαν συστήσει μία γνωστή ταβέρνα με εντόπιες σπεσιαλιτέ και σέρβικη μουσική στην Skadarlija, την DVA JELENA ( Τα δυό ελάφια ) την οποία δεν παραλείψαμε να τιμήσουμε με την παρουσία μας, και συνοδεία σέρβικης ( και όχι μόνο ) μουσικής και κρασιού, κάναμε τα… δικά μας. Έ, ξέρετε τώρα….. Πάντως, θα μας θυμούνται. Αυτό είναι βέβαιο.
    Φεύγοντας από την ταβέρνα, κατά τις ενδεκάμισυ το βράδυ, συνέβη ένα δυσάρεστο περιστατικό με πρωταγωνιστή και θύμα εμένα ( ευτυχώς και δυστυχώς ) . Βαδίζοντας προς το λεωφορείο, δυό κλεφτρόνια, κατάφεραν να μου αρπάξουν το κρεμασμένο από τον ώμο τσαντάκι, μέσα στο οποίο είχα πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των ταυτοτήτων της δικής μου και της Χριστίνας. Δεν μπορέσαμε να αντιδράσουμε, παρά τις προσπάθειες όσων είχαν καλή φυσική κατάσταση, γιατί τα κλεφτρόνια εξαφανίστηκαν σε χρόνο dt. Βέβαια, οι κλέφτες,  κλέφτες, αλλά ευθύνη έχω και εγώ, γιατί δεν πρόσεξα όσο έπρεπε τα πράγματά μου, και ιδιαίτερα σε ξένη χώρα.
    Με αυτό το περιστατικό, ευτυχώς ανώδυνο από πλευράς υγείας ή ατυχήματος, μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω αφάνταστα την συμπαράσταση όλων της παρέας μας. Ιδιαίτερα την επομένη, που ο Θανάσης και ο Αστέριος από το πρωί μέχρι τις μία το μεσημέρι που καταφέραμε να φύγουμε, έτρεχαν συνεχώς μαζί μας από Αστυνομία σε Πρεσβεία και τούμπαλιν, για να εξασφαλίσουμε το προσωρινό χαρτί με το οποίο θα μπορούσαμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα η Χριστίνα και εγώ. Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα ΓΙΑ ΟΛΑ ! Έχω την πεποίθηση, ότι και οι υπόλοιποι εάν μπορούσαν να βοηθήσουν στα ‘’τρεχάματα’’, θα το είχαν κάνει.
    Όπως έγραψα και στην αρχή, το ‘’πάντρεμα’’ των δύο τάξεων, αποδείχτηκε απολύτως πετυχημένο. Σε όλη την διάρκεια της εκδρομής, επικράτησε μεγάλο κέφι, τόσο μέσα όσο και έξω από το λεωφορείο, με την συμμετοχή όλων. Πρωτοστάτησαν οι…. ‘’συνήθεις ύποπτοι’’, οι οποίοι και φαίνονται στις φωτογραφίες που υπάρχουν στο τέλος, για απόδειξη των παραπάνω. Όσο για τους φίλους που ήρθαν μαζί μας, δεν χρειάστηκε ‘’περίοδος προσαρμογής’’, αφού δεν ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαν σε εκδρομή μας. Βέβαια, πρέπει να εξαιρέσουμε το απόγευμα της πρώτης ημέρας, μέχρι που φτάσαμε στο ξενοδοχείο, γιατί μας την ‘’είχε σπάσει’’ η κωλυσιεργία των Σκοπιανών.
    Με δεδομένη πλέον την επιτυχία της εκδρομής μας, έχουμε αρχίσει να σχεδιάζουμε την επόμενη, με κυρίαρχες σκέψεις το Βουκουρέστι ή την Ανατολική Ρωμυλία, για τέσσερεις μέρες πάλι. Το ‘’Πότε’’, θα το δούμε…








2 Νοε 2014

Ο ΣΥΜΑΘΗΤΗΣ ΜΑΣ

Άλλη μια ψυχή του Κώστα του Κουκουφίκη
του αγαπητού συμμαθητή
πέταξε ψηλά στους ουρανούς, στου Θεού την αγκαλιά.

Έφυγε νωρίς, βαριά απόψε είναι η καρδιά
Όλων των συμμαθητών το δάκρυ από τα μάτια μας κυλά.

Ήσουν αγαπητός, καλή ψυχή, φιλότιμος και σοβαρός
Υπόδειγμα συζύγου, απλοϊκός, αγνός και ταπεινός.

Υπηρετήσαμε μαζί στη πόλη της Καλαμάτας

Στο ίδιο σπίτι ζήσαμε μήνες από την ζωή σου.
Σκορπούσες καλοσύνη, καλή καρδιά
Δούλευες αθόρυβα με πάθος και ευθύνη.

Ευλαβικά στη μνήμη σου ανάβουμε κερί
Γαλήνια η ψυχή σου να αναπαύεται κοντά
στον Κύριο που θα βρεθεί.

Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης