ΠΟΤΑΜΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ

Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης

Ποτάμι είναι η ζωή, ποτάμι που έχει καρδιά

Κυλά με ρυθμό φεύγει και διασχίζει την γη

Από γεφύρια περνά, την σκέψη μου τώρα ρουφά

Ανεβαίνω να το δω από ψηλά, χείμαρρος η ζωή.

Ποτάμι είναι η ζωή, την πηγή της ζωής γυρεύω

Στοχάζομαι το ταξίδι της ροής, τους λογισμούς ανασαλεύω

Στις όχθες παίζουν παιδιά τα παρέσυρε στην δική του αγκαλιά

Σκάλωσαν όμως στα κλαδιά, κολύμπησαν βγήκαν στην στεριά.

Ποτάμι η ζωή ξεχύνεται κατά καιρούς με ορμή

Αναζητώντας στα χαρακώματα της ζωής να μπει

Βυθίζει στα υγρά βάθη του το τέρμα της ζωής

Της φύσης αγριότατο, της ύπαρξης προμηθευτής.

Ποτάμι μέσα στον χειμώνα, φουντώνει η οργή

Βουβό το κλάμα. το ποτάμι πήρε μια ψυχή

Γεφύρια γκρέμισε, απομόνωση του κόσμου στο νησί

Ποτάμι η ζωή ερείπια αφήνει, η απανεμιά τα απαλύνει.