28 Μαΐ 2012

ΕΕ: ανάγκη ισορροπίας γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων

Γράφει ο  Ιωάννης Παρίσης,
    Η οικονομική κρίση έχει επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια σειρά θεμάτων. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ευημερίας εξακολουθεί να εξαρτάται από το εσωτερικό εμπόριο, οι κυβερνήσεις, ελλείψει κονδυλίων της ΕΕ, «κυνηγούν» ξένες επενδύσεις, ευκαιρίες εξαγωγών και εγγυημένη πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους, περισσότερο από ποτέ πριν. Οι προσπάθειες κατευθύνονται κυρίως στις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες των χωρών που είναι γνωστές ως BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα).

    Σύμφωνα με τις προτεραιότητες των κρατών-μελών που ήδη διαμορφώνονται, η ΕΕ αρχίζει να δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σχέση της με τις χώρες BRIC και άλλες ανερχόμενες οικονομίες. Για παράδειγμα, στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Ινδίας, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ρομπέι και της Επιτροπής Μπαρόζο, επιδίωξαν μια νέα εμπορική συμφωνία που θα μπορούσε να προσθέσει 30 δισ. ευρώ ετησίως στο εμπόριο ΕΕ-Ινδίας. Λίγες ημέρες αργότερα, οι δύο πρόεδροι προσπάθησαν να πείσουν την Κίνα να συμβάλει στα κεφάλαια διάσωσης της ΕΕ.

    Μέσω αυτών των εμπορικών συμπράξεων και των επενδύσεων ελπίζεται ότι θα προέλθει μεγαλύτερη ευημερία τόσο για την ΕΕ όσο και για τους εν δυνάμει εταίρους της. Έτσι, η ΕΕ οφείλει να συνεχίσει τις πολύπλευρες προσπάθειες επίτευξης κερδοφόρων συμφωνιών.  Εκτός από την Ινδία, είναι σε εξέλιξη νέες εμπορικές συμφωνίες με τον Καναδά, την Κολομβία, την Ιαπωνία, το Περού και τη Σιγκαπούρη, στη βάση της διμερούς συμφωνίας του 2011 με τη Νότια Κορέα και την ισχυρή υποστήριξη για την πρόσφατη είσοδο της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα βραχυπρόθεσμα κέρδη από τις πρωτοβουλίες αυτές, μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για τα μακροπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα της ΕΕ, όπως η πρόληψη των συγκρούσεων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη καθώς και η υποστήριξη της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε διάφορες χώρες.

    Οι κυβερνήσεις, ωστόσο, των κρατών-μελών της ΕΕ δεν συνδέουν πάντα τις εμπορικές δράσεις με τους πολιτικούς σκοπούς, δεδομένου ότι υπεισέρχονται και άλλα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η Γερμανία υπέγραψε πρόσφατα μια συμφωνία με το Καζακστάν για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε σπάνιες γαίες, παραβλέποντας ότι η χώρα αυτή έχει πρόβλημα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, η Ισπανία, πίεσε σκληρά για να κερδίσει ένα συμβόλαιο σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας στη Σαουδική Αραβία, παρά την αντίδραση της τελευταίας σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν συνδέθηκε  η συμφωνία με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό φυσικά είναι λυπηρό, και θυμίζει το προηγούμενο της υπογραφής συμφωνιών αρκετών ευρωπαϊκών κρατών με πρώην δικτάτορες της Βόρειας Αφρικής.

    Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός της έλλειψης συλλογικής αξιολόγησης από τους Ευρωπαίους για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν οι εμπορικές συναλλαγές στα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Ένωσης. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια κάποια κράτη μέλη της ΕΕ πιέζουν για την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κίνα. Σημειώνεται ότι η σχετική απόφαση της ΕΕ στηρίχθηκε κυρίως σε δύο από τα οκτώ κριτήρια του Κώδικα Συμπεριφοράς για τις Εξαγωγές Όπλων (EU Code of Conduct on Arms Exports), τα οποία αναφέρονται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τελικού προορισμού και στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ωστόσο, δεν έχει αναλυθεί επαρκώς το ενδεχόμενο, η αύξηση των πωλήσεων όπλων προς την Κίνα, να θέσει σε κίνδυνο ζωτικής σημασίας εμπορικές οδούς στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αυτό αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης σημασίας δεδομένου ότι ένα ποσοστό 28% του εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ αφορά την Ανατολική Ασία, 5% περισσότερο από ό, τι το αντίστοιχο των ΗΠΑ.

    Ένα άλλο πρόβλημα είναι η αποσπασματική αντιμετώπιση του εξωτερικού εμπορίου εκ μέρους των κρατών μελών, που υπονομεύει τις προσπάθειες της ΕΕ για οριστικοποίηση εμπορικών συμφωνιών. Βέβαια ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων σε ξένες χώρες πηγαίνει αιώνες πίσω, και αυτό είναι κάτι που εκμεταλλεύονται οι μη Ευρωπαίοι, ιδιαίτερα στο πεδίο των εξοπλισμών, όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων είναι συνήθης. Χαρακτηριστική η περίπτωση του γαλλικού Rafale και του βρετανικο-γερμανο-ιταλο-ισπανικού Eurofighter που ανταγωνίστηκαν για μια σύμβαση μαχητικού αεροσκάφους με την Ινδία.

    Συχνά παρατηρείται ότι κράτη-μέλη της ΕΕ ανταγωνίζονται αντί να συνενώνουν τις δυνάμεις τους. Πρόσφατο παράδειγμα, οι πολιτικές των ευρωπαϊκών κρατών έναντι της αραβικής άνοιξης που έδειξαν ότι καθοδηγούνταν περισσότερο από οικονομικούς παράγοντες.

    Προκειμένου η Ευρώπη να εξέλθει από την τρέχουσα οικονομική κρίση είναι απαραίτητο να δοθεί βάρος στο διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις από μη Ευρωπαίους. Προσπάθειες έχουν γίνει από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες προς την κατεύθυνση της Αφρικής, αλλά και τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική, με δυσχέρειες βεβαίως εξαιτίας της πολιτικής αβεβαιότητας. Οι πρόσφατες εθνικοποιήσεις εταιριών ευρωπαϊκών συμφερόντων στην Αργεντινή και αλλού επιβεβαιώνουν το πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη των οικονομικών εξωτερικών σχέσεων έχει ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, και κατ’ επέκταση, αντιμετώπισης των ζητημάτων ασφάλειας. Μια συνύπαρξη δηλαδή εμπορικής διπλωματίας, υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ασφάλειας στο πλαίσιο της ανάπτυξης των εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης.

    Είναι ελπιδοφόρο το ότι η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ, Κάθριν Άστον, διατύπωσε προσφάτως την ανάγκη συγκερασμού οικονομίας και πολιτικής κατά την ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Το συμπέρασμα είναι: εμβάθυνση της συνοχής και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών και διαφόρων οργάνων και υπηρεσιών της Ένωσης. Και ακόμη, όχι εγκατάλειψη της γεωπολιτικής για χάρη εμπορικών κερδών. Οι κυβερνήσεις των μελών της ΕΕ οφείλουν να συνενώσουν τις εμπορικές τους προσπάθειες με τα κοινά πολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα.

26 Μαΐ 2012

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ

   Πληροφορηθέντες τον θάνατο του σεβαστού Πατέρα του συμμαθητού μας Γεωργίου Τσούση, εκφράζουμε  τα ολόθερμα και ειλικρινή συλλυπητήρια όλων των συμμαθητών μας, του Δ.Σ και εμού προσωπικά.
   Ο Παντοδύναμος Θεός να  χαρίζει υγεία και μακροζωία στον Γιώργο και την οικογένειά του, για να διατηρούν παντοτε ζωντανή την μνήμη του.
   Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
                                                                                                Για το Δ.Σ.
                                                                                           Ευάγγελος Ν.Δανιάς   

25 Μαΐ 2012

ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΗΣΟΥΝ

   Ο Θωμάς και η Ελένη Κωστοπούλου απέκτησαν δεύτερη εγγονή από την κόρη τους.
   Ο Μανώλης και η Πόπη Πρωτογέρου έχουν ήδη αποκτήσει και αυτοί από την κόρη τους δεύτερη εγγονή, από τις 12 Μαρτίου.

   Τους ευχόμαστε να τους ζήσουν, να τους δίνουν χαρά και ελπίδα και να τις καμαρώσουν ΟΛΕΣ νυφούλες.

15 Μαΐ 2012

Διαμαρτυρία Συνδέσμου Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973 για Χειρισμούς Κυπριακής Δημοκρατίας κατά του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΦ Αντγου Πέτρου Τσαλικίδη.

Ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973, όπως και ολόκληρος ο Ελληνισμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, παρακολουθεί με ανάμεικτα συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης την προσπάθεια που καταβάλλεται από την επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία και την μεθόδευση που γίνεται ώστε να φορτωθούν όλες οι ευθύνες του τραγικού συμβάντος στο Μάρι, στον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ Αντγο Τσαλικίδη και να αποσείσουν αυτές από τους πραγματικά υπευθύνους.

Τα μέλη του Συνδέσμου, όπως και ολόκληρος ο απανταχού Ελληνισμός, κλίνουν ευθύς εξ’ αρχής ευλαβικά το γόνυ στη Μνήμη των αδικοχαμένων ηρωικών θυμάτων της πρωτοφανούς τραγωδίας που έπληξε τη μαρτυρική Κύπρο και εύχεται να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι όπου και όσο ψηλά και να βρίσκονται.

Από εκεί και πέρα όμως, προβληματιζόμαστε έντονα για τις ειλικρινείς προθέσεις των αρμοδίων αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς από τα διάφορα δημοσιεύματα και ανακοινώσεις, που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα, γίνεται σαφές ότι μάλλον προσπαθούν να κουκουλώσουν παρά να ξεσκεπάσουν την υπόθεση.

Αποκορύφωμα της όλης μεθόδευσης η έκδοση από την Γενική Εισαγγελία της Κύπρου διεθνούς εντάλματος σύλληψης κατά του πρώην Αρχηγού του ΓΕΕΦ Αντγου κ. Τσαλικίδη Πέτρου, με το αιτιολογικό ότι δεν προσήλθε να παρακαθίσει στη δίκη την ορισθείσα ημερομηνία.

Αφήνεται λοιπόν έτσι σκόπιμα, στον κάθε Ελλαδίτη και Κύπριο πολίτη να καταλάβει ότι ο πραγματικός υπεύθυνος για την τραγωδία δεν είναι άλλος παρά ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ ο οποίος τώρα για να αποφύγει τις ευθύνες του κρύβεται.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι ώστε να αναγκασθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αντιμετωπίσει τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ, ως τον τρομοκράτη Κάρλος ή τον επικηρυγμένο Οτσαλάν; Μήπως πριν την έκδοση του σχετικού εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι με βάση τις υφιστάμενες συμφωνίες όφειλε να διαβιβάσει το προανακριτικό υλικό στην Ελληνική Δημοκρατία η οποία και θα επιμελείτο της παραπέρα διεξαγωγής δίκης του πρώην Αρχηγού; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος είχαν επισημανθεί αυτά στην Κυπριακή Δημοκρατία από πολύ υψηλά ιστάμενες ελληνικές πολιτικές αρχές αλλά παρά ταύτα εκείνη προχώρησε στην δημιουργία εντυπώσεων θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο και τις σχέσεις της με την Ελλάδα; Μήπως με τους χειρισμούς της αυτούς η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ ως βαλβίδα εκτόνωσης του θυμού και της οργής των αδελφών Κυπρίων και ως σωσίβιο σωτηρίας του Προέδρου κ. Χριστόφια και άλλων πολιτικών προσώπων από τις ποινικές ευθύνες τους έτσι όπως αυτές αποδίδονται από τον πρόεδρο της επιτροπής κ. Πολυβίου ο οποίος συνέταξε το σχετικό πόρισμα; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι ο Αντγος Τσαλικίδης ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης και συνεπής στον όρκο του για υπακοή στο Σύνταγμα τους νόμους και τα ψηφίσματα του Ελληνικού Κράτους, κληθείς από την Κυπριακή Δημοκρατία να παρευρεθεί στη δίκη έσπευσε να ενημερώσει τις πολιτικές αρχές της Πατρίδας του και να υπακούσει μετά ταύτα πιστά στις εντολές τους; Εάν λοιπόν γνώριζε, και τα γνώριζε, αυτά η Κυπριακή Δημοκρατία τότε ποιος ο λόγος έκδοσης εντάλματος σύλληψης;

Κατόπιν των παραπάνω ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, σημαίνων και εξαίρετο μέλος του οποίου αποτελεί ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ Αντγος κ. Τσαλικίδης Πέτρος,

Διαμαρτύρεται έντονα

     Για όλες τις μεθοδεύσεις απόσεισης ευθυνών από τους πραγματικά υπευθύνους και παρακαλεί τον Γεν. Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας αναλογιζόμενος την ιστορική ευθύνη του και την Εθνική ζημιά που κάποιοι άστοχοι χειρισμοί του μπορεί να προκαλέσουν στην όλη Εθνική υπόθεση , να αποσύρει άμεσα το προσβλητικό για το θεσμό της Εθνικής Φρουράς ένταλμα σύλληψης και να συννενοηθεί με την Ελληνική Δημοκρατία για την εφαρμογή των προβλεπομένων από τις συμφωνίες.

            Ωσαύτως ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, καλεί την Ένωση Αποστράτων Αξκών Στρατού (ΕΑΑΣ) καθώς και τους λοιπούς φορείς προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα ,να σταθούν αρωγοί στο αίτημα του Συνδέσμου.

Αθήνα, 14 Μαΐου 2012

Για το ΔΣ του Συνδέσμου

Ο Πρόεδρος, Δανιάς Ευάγγελος, Υποστράτηγος ε.α.
Ο Γενικός Γραμματέας, Φραγκής Αντώνιος, Αντιστράτηγος ε.α

6 Μαΐ 2012

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΩΝ

Έχω ένα φίλο στον Θεσσαλικό κάμπο, τον Μήτσο. Ο Μήτσος λοιπόν, ‘’έχει τον τρόπο του.’’ Και χωραφάκια, και ζώα και άλλα τινά.

   Πρίν από καιρό, θέλησε να εκσυγχονίσει τις δραστηριότητές του, και να προσλάβει επιστημονικούς υπαλλήλους ( τεχνοκράτες ) για να αυξήσει το βιός του.

   Ξεκίνησε σταδιακά. Είχε 500 βόδια και αγελάδες, και θέλησε να δημιουργήσει μια πρότυπη μονάδα. Επειδή όμως δεν ήταν όλα μαζεμένα, αλλά μόνο τα 250, ξεκίνησε με αυτά.
   Ρώτησε παντού και , αφού λεφτά είχε, προσέλαβε τους καλύτερους.
   Άρχισε να εφαρμόζει επακριβώς τις συμβουλές τους. Καινούριες εγκαταστάσεις, κτλ κτλ. Μου τα είπε όλα, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από κτηνοτροφία, πτηνοτροφία, ιχθυοτροφία και γενικά κάθε είδους αγροτική δουλειά, δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.

   Μετά από ένα μήνα, κατεβαίνοντας για κάτι δουλειές στην Αθήνα, πέρασα να τον επισκεφθώ.
   Πάντα φιλόξενος, ‘’ξεσκίστηκε’’ να μας περιποιηθεί. Είπαμε πολλά, για την πολιτική, τις ομάδες μας και άλλα. Μοιραία, κάποια στιγμή, η κουβέντα έφτασε και στις δουλειές του.
   Τον ρώτησα, τι γίνεται με την καινούρια σύγχρονη μονάδα των βοοειδών του, και μου είπε τα παρακάτω.
‘’Άσε , φίλε μου, την ‘’πάτησα’’. Και τα 250 ζώα που έβαλα, ψόφησαν μετά από ένα μήνα. Φώναξα τους κτηνίατρους, και μου είπαν ότι ψόφησαν από την πείνα. Αλλά, εγώ έκανα ό τι μου έλεγαν ακριβώς οι επιστήμονες που προσέλαβα. Τις καλύτερες εγκαταστάσεις, τις καλύτερες ζωοτροφές, όλα τα καλύτερα . Άστα να πάνε. Ευτυχώς, τα άλλα 250 που τα έχουν οι βοσκοί μου, είναι μια χαρά’’.

‘’Καλά,’’ τον ρώτησα, ‘’Και πώς έγινε αυτό ? Τι σου είπαν οι επιστήμονες ?’’

Και εκείνος μου απάντησε.
‘’Τους ρώτησα, και μου είπαν ότι έκαναν ό τι ακριβώς προβλέπεται από τα νέα επιστημονικά βιβλία διατροφής βοοειδών. Πήραν τις κατάλληλες ζωοτροφές, αλλά δεν πρόλαβαν να τα τα’ί’σουν, γιατί έπρεπε να υπολογίσουν το βάρος του καθενός, τις ιδιαιτερότητές του, την ψυχολογική του υποστήριξη, τις ενδεδειγμένες ζωοτροφές από τις 123 που αγόρασα, την περιοδική ημερήσια διάθεση του καθενός, και άλλα πολλά. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, πέρασε ένας μήνας. Δεν μπορούσαν να τα τα’ί’ζουν ό τι να’ναι, και για αυτό περίμεναν. Τελικά, όταν έβγαλαν τα επιστημονικά τους συμπεράσματα, τα ζώα μου είχαν ψοφήσει. Μου ζήτησαν να φέρω από το βουνό και τα υπόλοιπα,γιατί τώρα ξέρανε τι πρέπει να κάνουν, αλλά προτίμησα να τους απολύσω. Έτσι γλύτωσαν τα ζώα μου, και εγώ από αυτούς.’’

    Έφυγα από το Μήτσο, σοβαρά προβληματισμένος. Από την άλλη μεριά, ικανοποιημένος γιατί γλύτωσε από τα χειρότερα.
    Χωρίς να το θέλω, έκανα διάφορες σκέψεις και λογικούς συνειρμούς, σχετικά με την πολιτική και οικονομική ( κυρίως ) κατάσταση της πατρίδας μας.

    Εδώ και πολύ καιρό, συνέχεια μας λένε ότι πρέπει να εμπιστευτούμε στην διακυβέρνηση τους τεχνοκράτες, γιατί εκείνοι ξέρουν καλά πώς θα φύγουμε από την κρίση και πώς θα ανακάμψουμε
    Και το κάναμε τελικά. Βάλαμε οικονομικούς τεχνοκράτες να διαχειριστούν τα οικονομικά μας.
    Κανείς δεν αναρωτήθηκε, τι είναι τέλος πάντων αυτοί οι τεχνοκράτες, για τους οποίους πολλή κουβέντα γίνεται.

 Tεχνοκράτης
Στέλεχος του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα με ανώτατη κατάρτιση και εμπειρία σε συγκεκριμένο τεχνικό τομέα που ασκεί το λειτούργημά του με βάση τη μελέτη κυρίως των αντικειμενικών δεδομένων και των οικονομικών μηχανισμών χωρίς να λαμβάνεται και τόσο υπόψη ο ανθρώπινος παράγων   (wiktionary.org/wiki/τεχνοκράτης)

    Τεχνοκράτης, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος, που πέρα από τις βασικές του σπουδές, έβγαλε κάποια σχολή ή βο’ι’δοσχολή και πήρε ένα πτυχίο, ΄πήρε ή αγόρασε μερικά ‘’μάστερ’’ και βγήκε στην πιάτσα για δουλειά.
    Έφτιαξε ένα βιογραφικό, γεμάτο με ονόματα ξένων σχολών, με προ’υ’πηρεσίες και θέσεις βαρύγδουπες, πάντα στα αγγλικά. Έγινε πλέον, περιζήτητος στον τομέα του. Άσχετο αν, πολλές φορές, για να μετρήσει βόδια, μετράει τα πόδια τους και διαιρεί δια τέσσερα. Ιδιαίτερα οι οικονομικοί τεχνοκράτες, γιατί για αυτούς γίνεται η κουβέντα, μόνο σαν αριθμολάγνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν.

    Θυμηθείτε πρίν από λίγα μόλις χρόνια, το ‘’έπος του Χρηματιστηρίου’’. Μας είχαν ‘’πρήξει’’ με την τεχνική ανάλυση, με μαθηματικές θεωρίες και ακολουθίες Φιμπονάτσι ( ναι, τα γνωρίζω..) και προσπαθούσαν να προβλέψουν την μελλοντική συμπεριφορά. Και τι παράξενο, όλοι έβλεπαν άνοδο !
    Η θεμελιώδης ανάλυση, η πραγματική δηλαδή αξία μιάς επιχειρήσεως, πολύ λίγη σημασία είχε. Και έτσι φτάσαμε, παράγκες να έχουν 25.000 δρχ ανα μετοχή. Τι να λέμε τώρα…

   Τώρα, θα πεί κάποιος. ‘’Γιατί τόση απαξίωση των τεχνοκρατών ? Έχεις τίποτα μαζί τους ? ‘’

    Όχι, δεν έχω τίποτα μαζί τους, και με τα παρόντα δεδομένα, τους χρειαζόμαστε μέχρι ένα σημείο.
    Όμως, από το να έχεις τεχνοκράτες μέχρι το να έχεις τεχνοκράτορες, έχει μεγάλη διαφορά.
    Βάζουμε τους τεχνοκράτες σε διοικητικές θέσεις, από πρωθυπουργό και κάτω, βασιζόμενοι στις πραγματικές ή ανύπαρκτες γνώσεις τους, χωρίς να εξετάσουμε την δυνατότητά τους να υπολογίσουν τον ανθρώπινο παράγοντα  και να  ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ !

    Και εδώ πλέον είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ένα κάποιο πτυχίο Οργάνωσης και Διοικησης Επιχειρήσεων, δεν είναι αποδεικτικό διοικητικών ικανοτήτων. Η Διοίκηση, θέλει άλλα πράγματα. Οι ικανότητες διοικήσεως, είναι έμφυτες και όχι επίκτητες, όσα βιβλία και να διαβάσεις, ακόμα και το ‘’ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ’’. Όσα σεμινάρια και να παρακολουθήσεις, συνήθως από ανθρώπους με θεωρητική και όχι πραγματική πείρα, όσα θεωρητικά και να μάθεις, εάν δεν έχεις την έμφυτη ικανότητα διοικήσεως, δεν μπορείς να διοικήσεις ούτε το κοτέτσι της αυλής σου.

    Εδώ λοιπόν πρέπει να μνημονεύσουμε τους πολιτικούς.
    Τι πρέπει να είναι, με λίγα λόγια, ο πολιτικός ?
    Πρέπει να είναι κάποιος με όραμα.
    Με διοικητικές ικανότητες.
    Με τιμιότητα και ηθική.
    Αλλα το ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ απο το να ΕΙΝΑΙ, απέχουν ‘’σταθμούς είκοσι και παρασάγγας ογδόντα πέντε’’.Και έτσι, σήμερα έχουμε σκύβαλα να παριστάνουν τους πολιτικούς και τους ταγούς του Έθνους, ανθρώπους που στην πλειονότητά τους δεν έχουν βγάλει μια δραχμή από τίμια εργασία, που δεν έχουν πάει ποτέ στο μπακάλικο και το μανάβικο να ψωνίσουν, που οι μοναδικές τους ασχολίες είναι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι διακοπές, και που τα μοναδικά τους προσόντα είναι
    Ο πατέρας ή ο θείος τους ( και ο παππούς τους, ενίοτε)
    Η χυδαιότητα
    Ο αρριβισμός
    Η φιλαυτία
    Ο θεατρινισμός  και άλλα πολλά, καθόλου κολακευτικά, όχι για πολιτικό μόνο, αλλά και για άνθρωπο.

    Ναι, θα μου πεί κάποιος, αυτούς έχουμε, τι να κάνουμε ?

    Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα, ποια είναι η δουλειά του καθενός από αυτούς.

    Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ βρίσκεται σε θέσεις που ασκεί μεγάλη ή μικρή εξουσία, που διοικεί τομείς ολόκληρους, είτε λέγονται υπουργεία είτε υπηρεσίες, ιδρύματα και άλλα παρόμοια.
Πρέπει να έχει στο μυαλό του το παρελθόν, να βλέπει το παρόν και να αισθάνεται το μέλλον. Και επί πλέον, πρέπει να συναισθάνεται ότι διοικεί τομείς ολόκληρους και ανθρώπους, και όχι τοίχους και γραφεία.
Πρέπει να βασανίζεται πολύ πριν πάρει κάποιες αποφάσεις, από τις οποίες κρίνονται πολλά για πάρα πολλούς ανθρώπους. Και πρέπει οι αποφάσεις του να είναι σωστές, γιατί σε αυτά τα πράγματα, ‘’συγνώμη έκανα λάθος’’ δεν χωράει.

    Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ τώρα, είναι οπωσδήποτε υφιστάμενος του προηγούμενου.
Μοναδική του δουλειά, είναι να υλοποιεί με τις γνώσεις και σπουδές του, εντολές που παίρνει. Εάν δεν βρίσκει τρόπο, είναι ανεπαρκής. Εάν υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα, τα αναφέρει. Είναι βασικοί κανόνες αυτοί, καθώς και μερικοί άλλοι.

    Και τι καταφέραμε σήμερα ?

    Επειδή οι πολιτικοί είναι ακατάλληλοι και ανεπαρκείς, έδωσαν την εξουσία στους τεχνοκράτες, για να δημιουργήσουν το άλλοθί τους, ότι άλλοι δηλαδή φταίνε και όχι οι ίδιοι.

    Οι τεχνοκράτες πάλι, ‘’είδαν σκατό στον κώλο τους’’ σύμφωνα με την λα’ι’κή παροιμία, και με δεδομένη την αχρηστία των πολιτικών, θεώρησαν ότι ‘’έπιασαν τον Πάπα από τα αρχ…’’ και με δεδομένο το ότι η σημαία τους είναι γκριζοπράσινη ($) έγιναν τεχνοκράτορες.

    Καταλήξαμε πλέον, στην ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, που την βιώνουμε καθημερινά.

    Σήμερα, ψηφίζουμε. Και θεωρητικά έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα πάντα.

    Έχω την αίσθηση, ότι από αύριο πολύ λίγα θα αλλάξουν.
     Παρακαλώ και εύχομαι να κάνω λάθος.