ΑΝΤΙ ΕΠΑΙΝΟΥ

Αισθάνομαι την ανάγκη, διερμηνεύοντας και τα συναισθήματα της οικογένειας ,των φίλων, συγγενών, συμπολεμιστών και συναδέλφων του εκλιπόντος την 3η Φεβ.2008 Ταξιάρχου(ε.α)Γιανναρά Γεωργίου που για εμένα ήταν ο αγαπημένος Πατέρας της γυναίκας μου και δικός μου Πατέρας ,να ευχαριστήσω δημόσια τον Διοικητή του Δ! Σώματος Στρατού και αγαπητό φίλο Αντιστράτηγο Πέτρο Τσαλικίδη για την πρωτοβουλία που έλαβε και τις εντολές που έδωσε ώστε το Σώμα Στρατού να απονείμει πλήρεις τιμές στον εκλιπόντα ανώτατο Αξκό και πολεμιστή επί τριετία (1947-1950) παραβλέποντας και παρακάμπτοντας τις μίζερες προβλέψεις περί αποδόσεων τιμών της σχετικής υφιστάμενης παγίας διαταγής και να παραστεί και ο ίδιος στην Εξόδιο Ακολουθία. Τέτοιες ενέργειες και πρωτοβουλίες δείχνουν πράγματι το μεγαλείο ψυχής και τα αισθήματα ανθρωπιάς που διαθέτει ο Αντιστράτηγος Τσαλικίδης και ταυτόχρονα κάνει όλους εμάς ,που αναλώσαμε τη ζωή μας στο Στρατό αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο ,να αισθάνεται υπερήφανος που τέτοια άξια στελέχη κοσμούν την Ιεραρχία του Στρατού και που με την καθημερινή τους πρακτική δυναμώνουν τα αισθήματα φιλίας ,εμπιστοσύνης και αγάπης Λαού-Στρατού στοιχεία τόσο απαραίτητα για την ασφάλεια ,την πρόοδο και προκοπή της χώρας. Από την άλλη μεριά, αισθάνομαι την ίδια ανάγκη να ευχαριστήσω τον σημερινό Αρχηγό Στρατού Αντιστράτηγο Βούλγαρη Δημήτριο που παρακάμπτοντας και αυτός τις ίδιες μίζερες προβλέψεις της πάγιας αυτής διαταγής έχει δώσει εντολή ,η οποία και υλοποιείται ,να αποστέλλεται στεφάνι εκ μέρους του Αρχηγού του ΓΕΣ προς τους εκλιπόντες συναδέλφους καθώς και προσωπική συλλυπητήρια επιστολή του ίδιου προς τους οικείους του μεταστάντος. Να λοιπόν που το μεγαλείο ψυχής του Αρχηγού ,που με αυτές τις ενέργειες τιμά τους συναδέλφους, γίνεται βάλσαμο και παρηγοριά προς τους οικείους αλλά ταυτόχρονα και αίσθημα υπερηφάνειας που βλέπουν πως ο Στρατός ξέρει να θυμάται και να τιμά όχι μόνο αυτούς που έφυγαν αλλά και τις οικογένειές τους που τόσα υπέφεραν ακολουθώντας τον σύζυγο και πατέρα Αξιωματικό σε όλες τις δύσκολες μεταθέσεις συμπαραστεκόμενοι σε όλα τα δύσκολα της στρατιωτικής ζωής. Είναι λοιπόν καιρός να αναθεωρηθεί αυτή η περιβόητη μίζερη πάγια διαταγή που δεν προβλέπει όχι μόνο τιμητικά αποσπάσματα και στρατιωτικές μουσικές αλλά ούτε καν να καλυφθεί με τη Σημαία το φέρετρο του εκλιπόντος εάν αυτός δεν έτυχε να διοικήσει σχηματισμό. Δεν είναι ασφαλώς χρήσιμη η ανάσυρση μνημών αλλά είναι κάτι που έρχεται αυθόρμητα στο νού όλων ημών που αναλώσαμε τη ζωή μας στο Στρατό από τη μια μεριά να βλέπουμε διατυπωμένη έγγραφα την αδιαφορία της πολιτείας προς όλους εκείνους όπου στη ζωή τους έταξαν να φυλάνε Θερμοπύλες και από την άλλη, να αποδίδονται τιμές και να στήνονται αγάλματα σε αυτόκλητους στρατηγούς και καπετάνιους του λεγόμενου τώρα εμφυλίου που με τις πράξεις τους και τις ενέργειές τους δίχασαν τον κόσμο και καταδίκασαν την Ελλάδα να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη μιζέρια ,τη φτώχεια το μίσος και τη δυστυχία. Μπράβο λοιπόν και συγχαρητήρια για άλλη μια φορά τόσο στον Αρχηγό του ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βούλγαρη Δημήτριο όσο και στον άξιο και ικανό Διοικητή του ΔΣΣ Αντιστράτηγο Τσαλικίδη Πέτρο για τις πρωτοβουλίες που πήραν .

Ευχόμενος αυτές οι σκέψεις να αποτελέσουν και την αρχή της εδώ και τώρα αναθεώρησης της σχετικής πάγιας διαταγής περί απονομής τιμών, Ευχαριστώ για άλλη μία φορά μέσα από την καρδιά μου,

Στέλιος Καστραντάς