ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ.

Ας μιλήσουμε και λίγο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

     Πρίν από 4-5 χρόνια, οριζόμουν από την ΕΟΚ επικεφαλής αντιντόπιγκ κοντρόλ σε αγώνες μπάσκετ της Α1 Εθνικής Κατηγορίας Ανδρών. Κατά την διαδικασία, οι καλαθοσφαιριστές που κληρωνόταν για να περάσουν τον έλεγχο, συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο. Μεταξύ των ερωτήσεων, ήταν και μία στην οποία ο αθλητής έπρεπε να γράψει εάν έπαιρνε οποιαδήποτε φάρμακα, και ποια ήταν αυτά. Λέμε, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ, δηλαδή και αντιβιοτικά, παυσίπονα κτλ κτλ.

     Μου προξενούσε πολύ μεγάλη απορία το ότι σχεδόν όλοι, ανέγραφαν 4 – 5 φάρμακα, κοινά, που κυκλοφορούν ευρύτατα, ο καθένας διαφορετικά. Η απορία μου ήταν πως νέοι αθλητές, 25 – 30 ετών, και μικρότεροι ή μεγαλύτεροι, έπαιρναν τόσα φάρμακα. Έπρεπε να είναι άρρωστοι οπωσδήποτε. Τόσο μικροί και συνεχώς άρρωστοι ? Τα καημένα τα παιδιά….Και παρά τις αρρώστειες τους, κατάφερναν και έκαναν αθλητισμό…Μπράβο τους !

     Κάποτε, προ αμνημονεύτων ετών, στα νιάτα μου, ήμουν και εγώ αθλητής, στο μπάσκετ και στον στίβο. Κάναμε προπονήσεις, και πηγαίναμε σε αγώνες. Εκεί κερδίζαμε ή χάναμε. Εάν κερδίζαμε, όλα ήταν μια χαρά, το κέφι, η διάθεση, η ευτυχία μπορώ να πώ. Εάν όμως χάναμε, η κατήφεια και η γκρίνια ήταν απερίγραπτες. Τότε κάναμε και την αυτοκριτική μας, και εάν θέλαμε στον επόμενο αγώνα με τους ίδιους αντιπάλους να νικήσουμε, έπρεπε να γίνουμε πιο γρήγοροι, πιο δυνατοί, πιο αλτικοί κτλ.

     Για να το κάνουμε αυτό, ένας δρόμος μόνο υπήρχε, η προπόνηση και η αύξηση της προσπάθειάς μας. Και αυτό κάναμε, για να βελτιωθούμε. Δεν παίρναμε ούτε ασπιρίνη για τον πονόδοντο ή ALGON για τον πονοκέφαλο. Ποτέ κανείς δεν ήρθε να μας πεί, εμπιστευτικά ή όχι, ότι αν πάρουμε το ‘’τάδε’’ φάρμακο, θα γίνουμε πιο δυνατοί ή πιο γρήγοροι. Και εμείς, προσπαθούσαμε, χάναμε, κερδίζαμε, αλλά πρώτα από όλα, κάναμε ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ. Η μόνη μας ανταμοιβή, εκεί στον ΗΡΑΚΛΗ αλλά και στους άλλους συλλόγους ήταν μια πορτοκαλάδα στο τέλος, και το εισιτήριο του λεωφορείου, αν το γήπεδο ήταν μακριά…

     Τώρα θα μου  πείτε, γιατί τα γράφω όλα αυτά, αφού όλοι οι συνομήλικοί μου που ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό, τα ξέρουν από πρώτο χέρι. Τα γράφω, γιατί είναι περίοδος Ολυμπιακών Αγώνων. Των απομυθοποιημένων Ολυμπιακών Αγώνων. Των ξεφτιλισθέντων Ολυμπιακών Αγώνων, που καλά θα κάνει η ΔΟΕ ( ‘’αθάνατοι’’ ?) να τους αλλάξει το όνομα και να τους περιφέρει ανα τετραετία ‘’εν ταις πόλεσι και φρουρίοις’’ σαν τσίρκο, όπως το ‘’APOLLO’’ ή το ‘’MEDRANO’’.

     Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανένας ? Ένα ολόκληρο βιβλίο δεν θα ήταν αρκετό.

     Θα ξεκινήσω, με μία τηλεοπτική εικόνα, την ημέρα που ανατέθηκε στην Αθήνα η τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.

     Κάποια κυρία, αγκάλιαζε από χαρά όλο τον κόσμο, όλοι οι παρευρισκόμενοι πανηγύριζαν, και εδώ στην Ελλάδα όλοι δάκρυζαν από χαρά, υπερηφάνεια και συγκίνηση για την εθνική μας επιτυχία.

     Και εγώ, όχι μόνο δάκρυσα, αλλά έκλαψα με μαύρο δάκρυ. Όχι από χαρά, υπερηφάνεια και συγκίνηση, αλλά από απογοήτευση και τρόμο για αυτά που θα επακολουθούσαν. Ίσως, μαζί μου έκλαψαν για τον ίδιο λόγο όσοι είχαν ‘’σώας τας φρένας’’. Δεν θα γράψω πολλά για γνωστές καταστάσεις, από στέγαστρο Κωλοτράβα μέχρι γήπεδο μπάντμιγκτον και εθνική ομάδα μπέ’ι’ζ μπώλ. Όλα τα καρτάλια, οσμίστηκαν ‘’ψητό’’ και ρεμούλα και ενέσκηψαν σαν θύελλα. Τα αποτελέσματα, τα ξέρετε καλά. Δεν θα υποτιμήσω ούτε την νοημοσύνη, ούτε και την μνήμη σας, απαριθμώντας τα. Απλώς, ήταν όχι ‘’πετραδάκι’’ αλλά βράχος ολόκληρος για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ( και θα βιώνουμε για πολύ καιρό…)

     Το μόνο θετικό, και ίσως για αυτό πανηγύρισαν κάποιοι, ήταν το ότι θα βελτιωνόταν η κάκιστη εικόνα της Αθήνας, όπερ και εγένετο. Και αυτό, μέχρι να πλακώσουν οι μαυριδεροί γενικώς.

     Θα συνεχίσω με τα ολυμπιακά μας μετάλλια και τις άλλες τιμητικές θέσεις στα αγωνίσματα.

     Δεν γίνεται, κοτζάμ Ελλάδα, να μην πάρουμε καμιά εικοσαριά μετάλλια. Κάτι έπρεπε να κάνουμε. Ο δρόμος, ήδη είχε ανοίξει. Δεν είχαμε Έλληνες πρωταθλητές αρκετούς για να δοξάσουν την πατρίδα. Αγοράσαμε λοιπόν μερικούς από το εξωτερικό. Θυμηθήκαμε ότι κάποιος Έλληνας πέρασε από την γειτονιά τους 9 μήνες πρίν γεννηθούν, και αυτό ήταν αρκετό. Τους δώσαμε και ελληνικά ονόματα, και εντάξει. Αυξήθηκε και ο πληθυσμός μας. Ο Κάχι έγινε Ακάκιος και πάει λέγοντας. Η ξεφτίλα στο αποκορύφωμά της. Θα έπρεπε να λέμε ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και όχι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ. Τους δώσαμε μισθούς, πρίμ, προποτζίδικα, ατέλειες, απαλλαγές, μέχρι και Αξιωματικούς των ΕΔ τους κάμαμε, ( ξέρετε τώρα, από αυτό που εμείς ξεπατωθήκαμε, για να μην πώ άλλη λέξη, για τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να γίνουμε ) και όλα αυτά γιατί ? Επειδή πηδούσαν πιο ψηλά, επειδή έτρεχαν πιο γρήγορα, επειδή ήταν πιο δυνατοί, επειδή…επειδή…επειδή. Επειδή, όπως έλεγαν ,μας έκαναν Εθνικά Υπερήφανους. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν λέξη ελληνικά και παρίσταναν τους ορθόδοξους Χριστιανούς, χωρίς να ξέρουν να κάνουν τον σταυρό τους. Οι υπόλοιποι, ήταν να μην ανοίξουν το στόμα τους.

     Φυσικά, όταν πέρασε η αθλητική τους ‘’μπογιά’’, τα μάζεψαν και γύρισαν στις πατρίδες τους, ενώ αν δεν κάνω λάθος, ακόμα τους πληρώνουμε και θα τους πληρώνουμε ‘’δια βίου’’. Επειδή μας έκαναν εθνικά υπερήφανους…Φαίνεται ότι δεν τους ‘’αγοράσαμε’’ αλλά τους ‘’νοικιάσαμε’’.

     Αφού προσωπικά νοιώθω ντροπή για τα παραπάνω και αποτροπιασμό για τους υπευθύνους του Ελληνικού αθλητισμού και τους πολιτικούς καθοδηγητές και προ’ι’σταμένους τους, ας δούμε και τα χειρότερα.

     Στις δεκαετίες του 50 και του 60 , εντύπωση προκαλούσε η αδιαφιλονίκητη συντριπτική υπεροχή των αθλητών και κυρίως αθλητριών των λεγομένων Ανατολικών χωρών που σάρωναν τα μετάλλια και τις επιτυχίες. Μα τι αθληταράδες ήταν αυτοί…

     Πέρασε πολύ λίγος καιρός, για να αντιληφθούμε εμείς οι αφελείς, ότι η ‘’ντόπα’’ πήγαινε σύννεφο, οι έλεγχοι ήταν υποτυπώδεις και τα μετάλλια που υποτίθεται ότι έδιναν αυξημένο κύρος στις χώρες τους, ήταν κάλπικα. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι κάποιοι άνδρες αγωνιζόταν σαν γυναίκες και κάποιες γυναίκες από τις πολλές ορμόνες κτλ είχαν γίνει άνδρες χωρίς τσουτσούνι,( Γιολάντα Μπάλλας ) , κάποιοι έκαναν ΟΛΙΚΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ πριν από τους αγώνες ( Λάρσε Βίρεν ) και πάει λέγοντας.

     Ξύπνησαν και οι λεγόμενοι Δυτικοί. Χαζοί ήταν ? Θα άφηναν τους κουμουνιστές να ‘’παίζουν’’ μόνοι τους ? Το συννεφο της ‘’ντόπας’’ απλώθηκε, ο κόσμος το είχε τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Άρχισε μία διελκυστίνδα μεταξύ απαγορευμένων ουσιών και τρόπου εντοπισμού τους. Κάτι σαν το ‘’η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα ‘’. Ή, αν το θέλετε διαφορετικά, άρχισε ο σκύλος να κυνηγάει την ουρά του.

     Δεν ξεχνάμε και τους Κινέζους, αλλά αυτοί μπορούν να επιλέξουν τον πιο γρήγορο ας πούμε, μεταξύ 1.700.000.000 ανθρώπων. Είναι και επιστήμονες, επιπλέον…

     Αλήθεια, μετρήσατε ποτέ πόσοι Ολυμπιονίκες πέθαναν από καρδιακά κυρίως νοσήματα τα τελευταία 20 χρόνια, σε ηλικία κάτω των 40 ?. Ρωτήστε τους Αμερικανούς, αυτοί ξέρουν.( Πού είσαι Μάριον…)

     Φυσικά, στο ‘’παιχνίδι’’ πήραν μέρος και οι δικοί μας ΕΛΛΗΝΕΣ αθλητές, μια και ‘’ανήκουμε στη Δύση’’ όπως είπε κάποιος. Με την ευλογία των Ομοσπονδιών και των προ’ι’σταμένων τους, γιατί όπως έλεγε και ο αείμνηστος Σπύρος Καλογήρου ‘’Τα λεφτά είναι πολλά…’’

     Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο, όμως και αρκετοί ξεσκεπάστηκαν, και εξαφανίστηκαν. Κάποιοι άλλαξαν αγώνισμα, γιατί αν έμεναν στο ίδιο, θα έπρεπε να ξανακερδίσουν, αλλά αυτό δεν γινόταν. Κάποιοι εξαφανίστηκαν για να μην τους ελέγξουν και απομυθοποιηθούν. Κάποιες ‘’δοξασμένες’’ εθνικές (?) ομάδες μας επέστρεψαν στην αφάνεια.Τόσες περιπτώσεις, Θεέ μου…Τόσοι διάττονες αστέρες…Τόσοι αξιωματικοί…Τόσα προποτζίδικα…Πού πήγαν άραγε ?

     Βέβαια, θέλω ιδιαίτερα να τονίσω πως όπως όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια, έτσι και οι Ολυμπιονίκες μας δεν είναι όλοι ίδιοι. Αν τους βάλω όλους σε ένα κουβά,  θα είμαι άδικος. Δεν δικαιούμαι να αναφέρω ονόματα, αλλά ελπίζω ότι αυτοί για τους οποίους και εγώ πανηγύριζα, είναι ‘’καθαροί’’ ή τουλάχιστον το λιγώτερο βρώμικοι. Υπάρχουν και οι δικανικοί όροι οτι ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ ΜΕΧΡΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΥ και οτι Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ.

     Όλα όμως αυτά, δεν έχουν ξεφύγει εντελώς από το ‘’ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ ‘’ που δίδαξαν οι πρόγονοί μας στην Αρχαία Ολυμπία ? Η μόνη τους σχέση είναι το όνομα και η φλόγα. Ποιος επέβαλε την εκεχειρία από το 1896 μέχρι σήμερα? Κανείς φυσικά, αν και εδώ και κάμποσα χρόνια έχουν την δύναμη να την επιβάλλουν. Μόνο στους δύο παγκόσμιους πολέμους, δεν έγινε μεν εκεχειρία, αλλά δεν έγιναν και Ολυμπιακοί Αγώνες.

      Καλά, θα μου πεί κάποιος, αφού έτσι είναι τα πράγματα, τι μπορούμε να κάνουμε ?

     Τι μπορούμε να κάνουμε ? Τίποτα.

     Τι θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να κάνουμε ? Αυτό είναι εύκολο να το πούμε.

     Να ζητήσουμε επισήμως από τη ΔΟΕ να επιστρέψουν οι αγώνες σε καθαρά αθλητικά πλαίσια. Βέβαια, εκείνοι θα γελάσουν. Οπότε…..

     Να κόψουμε την μισθοδοσία των ‘’αθλητών’’ μας.

     Να επιβραβεύουμε τους νικητές με το δάφνινο στεφάνι, να τους αγαπάμε και να τους τιμούμε .

     Να στέλνουμε στους Αγώνες αθλητές που δεν έχουν πάρει καμμία ουσία, επιτρεπόμενη ή απαγορευμένη, ούτε  κάν ‘’βελτιωτικά διατροφής’’. Δεν θα κερδίσει κανένας, αλλά δεν πειράζει, θα είναι νικητές στην συνείδησή τους και τη δική μας. Άλλωστε, δεν λένε ότι η συμμετοχή έχει αξία ?

     Όπως και να το κάνουμε, μάλλον φαίνεται ότι όταν πιτσιρικάδες στη γειτονιά τρέχαμε γύρω – γύρω το τετράγωνο για να δούμε ποιός είναι ο πιό γρήγορος, είχαμε περισσότερο ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ από αυτό που υπάρχει πλέον στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

     Αφορμή για τα παραπάνω που έγραψα, ήταν μία συνέντευξη που έδωσε ένας Ολυμπιονίκης ξένης χώρας, πριν από λίγες μέρες.

     Ο νεαρός, είχε την τύχη να γεννηθεί στην Ελλάδα, από Έλληνες γονείς. Όταν μεγάλωσε, φάνηκε ότι έχει ιδιαίτερες επιδόσεις σε ένα άθλημα. Περίμενε λοιπόν, ότι οι υπεύθυνοι του ελληνικού αθλητισμού θα τον πλησίαζαν, και θα του έδιναν ‘’γήν και ύδωρ’’ για την προετοιμασία του και την εκπροσώπηση από αυτόν της ΠΑΤΡΙΔΑΣ του.

     Αυτό δεν έγινε, ‘όπως ισχυρίστηκε, και ‘’αναγκάστηκε’’ να δεχτεί όσα του έδωσαν κάποιοι ξένοι, για να εκπροσωπήσει εκείνους. Αυτό και έγινε, και πήρε το Χρυσό στο άθλημά του. Αυτά μας είπε στην συνέντευξή του, κλείνοντας με το ότι ‘’ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΣ !’’.

     Ας κάτσει, λοιπόν ο άφρων νεανίας στους ‘’φαφλούχτεν’’ του, να μην πατήσει το ποδαράκι του στην πατρίδα ΜΑΣ, και ας έχει υπόψη του ότι οι χειρότεροι εχθροί του γένους ήταν οι ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ. Οι γονείς, δεν είναι άμοιροι ευθυνών…

     Και λίγα έγραψα….

Ανδρέας Μελεζιάδης

ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΣΟΔΟΥ

      Όπως είναι γνωστό, από τους Σχηματισμούς αλλά και από τα κατά τόπους Παραρτήματα της ΕΑΑΣ, εκδίδονται Δελτία Εισόδου των προστατευομένων μελών των εε και εα Αξιωματικών, για την είσοδο στα Στρατιωτικά Πρατήρια, στις Λέσχες Αξιωματικών και τα ΚΑΑΥ.

     Μέχρι να φτάσουμε στον καθορισμό ΕΝΟΣ δελτίου, και όχι ένα δελτίο για κάθε περίπτωση, χρειάστηκαν μεγάλες προσπάθειες για να αντιληφθούν κάποιοι το αυτονόητο. Περιττό να το αναλύσω.

     Σήμερα λοιπόν, εκδίδεται αυτό το ενιαίο δελτίο εισόδου, αλλά με την εντελώς στενή εφαρμογή του, έχει ισχύ μόνο για τη ΖΕ του Σχηματισμού που το εκδίδει. Φτάνουμε λοιπόν στον παραλογισμό κατά την γνώμη μου, ένα προστατευόμενο μέλος να μπορεί να εξυπηρετηθει στα ΣΠ, ΛΑΦ και ΚΑΑΥ της ΖΕ του Γ΄ΣΣ φερ’ ειπείν, αλλα όχι στου Α΄ΣΣ ή Β΄ΣΣ ή Στρατιάς.

Το πρόβλημα λύνεται τις περισσότερες φορές μετά από παρέμβαση των Διοικήσεων των ΣΠ, ΛΑΦ και ΚΑΑΥ, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει, και να προκαλεί άσκοπες συζητήσεις, αντεγκλήσεις και  καθυστερήσεις, μεταξύ των δικαιουμένων και των οργάνων ελέγχου.

     Αυτό, όπως είναι λογικό, δημιουργεί πρόβλημα στα μέλη μας, ένα πρόβλημα όμως που είναι πανεύκολο να λυθεί και με μηδαμινό οικονομικό κόστος.

     Είναι το απλούστερο των απλών, η καθιέρωση ενός ενιαίου δελτίου εισόδου για τα προστατευόμενα μέλη των εα Αξιωματικών, το οποίο θα έχει ισχύ για όλη την Ελλάδα και το οποίο θα εκδίδεται από τα Παραρτήματα Νομών της ΕΑΑΣ, με την εξουσιοδότηση αυτής.

Οι αντιρρήσεις που κατά καιρούς υπήρξαν στην καθιέρωση αυτού του ενιαίου δελτίου, είχαν πολύ ‘’τραβηγμένο’’ σκεπτικό, και προσέβαλαν την αξιοπιστία πρώτα από όλα των Παραρτημάτων της ΕΑΑΣ, αλλα και των συναδέλφων που ζητούσαν την χορήγηση.

     Σε περίπτωση που εκφρασθεί άποψη ότι η ΕΑΑΣ είναι αναρμόδια για την έκδοση του δελτίου, επισημαίνεταο ότι η ταυτότητα αποστράτου αξιωματικού εκδίδεται από την ΕΑΑΣ και όχι το ΓΕΣ, με βάση τις υπάρχουσες διαταγές.

     Επειδή θεωρώ ότι το θέμα είναι εξαιρετικά απλό και δεν χρειάζεται η εμπλοκή άλλων φορέων, προτείνω την καθιέρωση και έκδοση αυτού του ενιαίου δελτίου για τα προστατευόμενα μέλη των εα Αξιωματικών, το δυνατόν ταχύτερο.

     Συμπληρωματικά, προτείνω τα παρακατω.

-          Η διάρκειά του να είναι πέντε ( 5 ) έτη το ελάχιστο.

-          Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά να κατατίθενται από τον ίδιο τον εα Αξιωματικό και να είναι αυτά που θα καθορίσει η ΕΑΑΣ, να τηρούνται στα κατά τόπους Παραρτήματα και να υποβάλλεται στην ΕΑΑΣ ονομαστική κατάσταση με τα απαραίτητα στοιχεία.

-          Να δοθεί στα Παραρτήματα επταψήφιος αύξων αριθμός δελτίου, ανάλογα με τον αριθμό μελών. Τα δύο πρώτα ψηφία να είναι ενδεικτικά του Παραρτήματος ( πχ 01ΧΧΧΧΧ για την Αθήνα και ούτω καθ’ εξής )

-          Οι διαστάσεις των δελτίων να είναι 11 Χ 6 εκατοστά, και να πλαστικοποιούνται από τα Παραρτήματα, εάν έχουν την δυνατότητα, ή από τους κατόχους. Ιδανικό θα ήταν οι διαστάσεις τους να είναι ίδιες με των τηλεκαρτών ( 8,5 Χ 5,5 εκατοστά ), στις οποίες όπως φαίνεται και θα καταλήξουν και οι ταυτότητες κτλ. Παρόμοια ηλεκτρονική εκτύπωση, προς το παρόν, μάλλον δεν θα είναι δυνατή.

-           

     Επισυνάπτω, ως υπόδειγμα, δελτίο που κατασκεύασα με βάση το δελτίο του Γ΄ΣΣ , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι διαφορετικό.

     Έχω την ελπίδα ότι η πρότασή μου θα γίνει αποδεκτή και θα υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατό.

Με εκτίμηση

Ανδρέας Μελεζιάδης

Σχης ( ΔΒ) εα

Τάξη 1973 ΣΣΕ.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ

ΕΕ: ανάγκη ισορροπίας γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων

Γράφει ο  Ιωάννης Παρίσης,

    Η οικονομική κρίση έχει επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια σειρά θεμάτων. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ευημερίας εξακολουθεί να εξαρτάται από το εσωτερικό εμπόριο, οι κυβερνήσεις, ελλείψει κονδυλίων της ΕΕ, «κυνηγούν» ξένες επενδύσεις, ευκαιρίες εξαγωγών και εγγυημένη πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους, περισσότερο από ποτέ πριν. Οι προσπάθειες κατευθύνονται κυρίως στις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες των χωρών που είναι γνωστές ως BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα).

    Σύμφωνα με τις προτεραιότητες των κρατών-μελών που ήδη διαμορφώνονται, η ΕΕ αρχίζει να δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σχέση της με τις χώρες BRIC και άλλες ανερχόμενες οικονομίες. Για παράδειγμα, στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Ινδίας, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ρομπέι και της Επιτροπής Μπαρόζο, επιδίωξαν μια νέα εμπορική συμφωνία που θα μπορούσε να προσθέσει 30 δισ. ευρώ ετησίως στο εμπόριο ΕΕ-Ινδίας. Λίγες ημέρες αργότερα, οι δύο πρόεδροι προσπάθησαν να πείσουν την Κίνα να συμβάλει στα κεφάλαια διάσωσης της ΕΕ.

    Μέσω αυτών των εμπορικών συμπράξεων και των επενδύσεων ελπίζεται ότι θα προέλθει μεγαλύτερη ευημερία τόσο για την ΕΕ όσο και για τους εν δυνάμει εταίρους της. Έτσι, η ΕΕ οφείλει να συνεχίσει τις πολύπλευρες προσπάθειες επίτευξης κερδοφόρων συμφωνιών.  Εκτός από την Ινδία, είναι σε εξέλιξη νέες εμπορικές συμφωνίες με τον Καναδά, την Κολομβία, την Ιαπωνία, το Περού και τη Σιγκαπούρη, στη βάση της διμερούς συμφωνίας του 2011 με τη Νότια Κορέα και την ισχυρή υποστήριξη για την πρόσφατη είσοδο της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα βραχυπρόθεσμα κέρδη από τις πρωτοβουλίες αυτές, μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για τα μακροπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα της ΕΕ, όπως η πρόληψη των συγκρούσεων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη καθώς και η υποστήριξη της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε διάφορες χώρες.

    Οι κυβερνήσεις, ωστόσο, των κρατών-μελών της ΕΕ δεν συνδέουν πάντα τις εμπορικές δράσεις με τους πολιτικούς σκοπούς, δεδομένου ότι υπεισέρχονται και άλλα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η Γερμανία υπέγραψε πρόσφατα μια συμφωνία με το Καζακστάν για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε σπάνιες γαίες, παραβλέποντας ότι η χώρα αυτή έχει πρόβλημα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, η Ισπανία, πίεσε σκληρά για να κερδίσει ένα συμβόλαιο σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας στη Σαουδική Αραβία, παρά την αντίδραση της τελευταίας σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν συνδέθηκε  η συμφωνία με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό φυσικά είναι λυπηρό, και θυμίζει το προηγούμενο της υπογραφής συμφωνιών αρκετών ευρωπαϊκών κρατών με πρώην δικτάτορες της Βόρειας Αφρικής.

    Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός της έλλειψης συλλογικής αξιολόγησης από τους Ευρωπαίους για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν οι εμπορικές συναλλαγές στα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Ένωσης. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια κάποια κράτη μέλη της ΕΕ πιέζουν για την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κίνα. Σημειώνεται ότι η σχετική απόφαση της ΕΕ στηρίχθηκε κυρίως σε δύο από τα οκτώ κριτήρια του Κώδικα Συμπεριφοράς για τις Εξαγωγές Όπλων (EU Code of Conduct on Arms Exports), τα οποία αναφέρονται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τελικού προορισμού και στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ωστόσο, δεν έχει αναλυθεί επαρκώς το ενδεχόμενο, η αύξηση των πωλήσεων όπλων προς την Κίνα, να θέσει σε κίνδυνο ζωτικής σημασίας εμπορικές οδούς στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αυτό αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης σημασίας δεδομένου ότι ένα ποσοστό 28% του εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ αφορά την Ανατολική Ασία, 5% περισσότερο από ό, τι το αντίστοιχο των ΗΠΑ.

    Ένα άλλο πρόβλημα είναι η αποσπασματική αντιμετώπιση του εξωτερικού εμπορίου εκ μέρους των κρατών μελών, που υπονομεύει τις προσπάθειες της ΕΕ για οριστικοποίηση εμπορικών συμφωνιών. Βέβαια ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων σε ξένες χώρες πηγαίνει αιώνες πίσω, και αυτό είναι κάτι που εκμεταλλεύονται οι μη Ευρωπαίοι, ιδιαίτερα στο πεδίο των εξοπλισμών, όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων είναι συνήθης. Χαρακτηριστική η περίπτωση του γαλλικού Rafale και του βρετανικο-γερμανο-ιταλο-ισπανικού Eurofighter που ανταγωνίστηκαν για μια σύμβαση μαχητικού αεροσκάφους με την Ινδία.

    Συχνά παρατηρείται ότι κράτη-μέλη της ΕΕ ανταγωνίζονται αντί να συνενώνουν τις δυνάμεις τους. Πρόσφατο παράδειγμα, οι πολιτικές των ευρωπαϊκών κρατών έναντι της αραβικής άνοιξης που έδειξαν ότι καθοδηγούνταν περισσότερο από οικονομικούς παράγοντες.

    Προκειμένου η Ευρώπη να εξέλθει από την τρέχουσα οικονομική κρίση είναι απαραίτητο να δοθεί βάρος στο διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις από μη Ευρωπαίους. Προσπάθειες έχουν γίνει από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες προς την κατεύθυνση της Αφρικής, αλλά και τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική, με δυσχέρειες βεβαίως εξαιτίας της πολιτικής αβεβαιότητας. Οι πρόσφατες εθνικοποιήσεις εταιριών ευρωπαϊκών συμφερόντων στην Αργεντινή και αλλού επιβεβαιώνουν το πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη των οικονομικών εξωτερικών σχέσεων έχει ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, και κατ’ επέκταση, αντιμετώπισης των ζητημάτων ασφάλειας. Μια συνύπαρξη δηλαδή εμπορικής διπλωματίας, υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ασφάλειας στο πλαίσιο της ανάπτυξης των εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης.

    Είναι ελπιδοφόρο το ότι η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ, Κάθριν Άστον, διατύπωσε προσφάτως την ανάγκη συγκερασμού οικονομίας και πολιτικής κατά την ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Το συμπέρασμα είναι: εμβάθυνση της συνοχής και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών και διαφόρων οργάνων και υπηρεσιών της Ένωσης. Και ακόμη, όχι εγκατάλειψη της γεωπολιτικής για χάρη εμπορικών κερδών. Οι κυβερνήσεις των μελών της ΕΕ οφείλουν να συνενώσουν τις εμπορικές τους προσπάθειες με τα κοινά πολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα.

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ

   Πληροφορηθέντες τον θάνατο του σεβαστού Πατέρα του συμμαθητού μας Γεωργίου Τσούση, εκφράζουμε  τα ολόθερμα και ειλικρινή συλλυπητήρια όλων των συμμαθητών μας, του Δ.Σ και εμού προσωπικά.

   Ο Παντοδύναμος Θεός να  χαρίζει υγεία και μακροζωία στον Γιώργο και την οικογένειά του, για να διατηρούν παντοτε ζωντανή την μνήμη του.

   Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
                                                                                                Για το Δ.Σ.
                                                                                           Ευάγγελος Ν.Δανιάς   

ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΗΣΟΥΝ

   Ο Θωμάς και η Ελένη Κωστοπούλου απέκτησαν δεύτερη εγγονή από την κόρη τους.

   Ο Μανώλης και η Πόπη Πρωτογέρου έχουν ήδη αποκτήσει και αυτοί από την κόρη τους δεύτερη εγγονή, από τις 12 Μαρτίου.

   Τους ευχόμαστε να τους ζήσουν, να τους δίνουν χαρά και ελπίδα και να τις καμαρώσουν ΟΛΕΣ νυφούλες.

Διαμαρτυρία Συνδέσμου Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973 για Χειρισμούς Κυπριακής Δημοκρατίας κατά του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΦ Αντγου Πέτρου Τσαλικίδη.

Ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973, όπως και ολόκληρος ο Ελληνισμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, παρακολουθεί με ανάμεικτα συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης την προσπάθεια που καταβάλλεται από την επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία και την μεθόδευση που γίνεται ώστε να φορτωθούν όλες οι ευθύνες του τραγικού συμβάντος στο Μάρι, στον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ Αντγο Τσαλικίδη και να αποσείσουν αυτές από τους πραγματικά υπευθύνους.

Τα μέλη του Συνδέσμου, όπως και ολόκληρος ο απανταχού Ελληνισμός, κλίνουν ευθύς εξ’ αρχής ευλαβικά το γόνυ στη Μνήμη των αδικοχαμένων ηρωικών θυμάτων της πρωτοφανούς τραγωδίας που έπληξε τη μαρτυρική Κύπρο και εύχεται να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι όπου και όσο ψηλά και να βρίσκονται.

Από εκεί και πέρα όμως, προβληματιζόμαστε έντονα για τις ειλικρινείς προθέσεις των αρμοδίων αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς από τα διάφορα δημοσιεύματα και ανακοινώσεις, που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα, γίνεται σαφές ότι μάλλον προσπαθούν να κουκουλώσουν παρά να ξεσκεπάσουν την υπόθεση.

Αποκορύφωμα της όλης μεθόδευσης η έκδοση από την Γενική Εισαγγελία της Κύπρου διεθνούς εντάλματος σύλληψης κατά του πρώην Αρχηγού του ΓΕΕΦ Αντγου κ. Τσαλικίδη Πέτρου, με το αιτιολογικό ότι δεν προσήλθε να παρακαθίσει στη δίκη την ορισθείσα ημερομηνία.

Αφήνεται λοιπόν έτσι σκόπιμα, στον κάθε Ελλαδίτη και Κύπριο πολίτη να καταλάβει ότι ο πραγματικός υπεύθυνος για την τραγωδία δεν είναι άλλος παρά ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ ο οποίος τώρα για να αποφύγει τις ευθύνες του κρύβεται.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι ώστε να αναγκασθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αντιμετωπίσει τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ, ως τον τρομοκράτη Κάρλος ή τον επικηρυγμένο Οτσαλάν; Μήπως πριν την έκδοση του σχετικού εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι με βάση τις υφιστάμενες συμφωνίες όφειλε να διαβιβάσει το προανακριτικό υλικό στην Ελληνική Δημοκρατία η οποία και θα επιμελείτο της παραπέρα διεξαγωγής δίκης του πρώην Αρχηγού; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος είχαν επισημανθεί αυτά στην Κυπριακή Δημοκρατία από πολύ υψηλά ιστάμενες ελληνικές πολιτικές αρχές αλλά παρά ταύτα εκείνη προχώρησε στην δημιουργία εντυπώσεων θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο και τις σχέσεις της με την Ελλάδα; Μήπως με τους χειρισμούς της αυτούς η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ ως βαλβίδα εκτόνωσης του θυμού και της οργής των αδελφών Κυπρίων και ως σωσίβιο σωτηρίας του Προέδρου κ. Χριστόφια και άλλων πολιτικών προσώπων από τις ποινικές ευθύνες τους έτσι όπως αυτές αποδίδονται από τον πρόεδρο της επιτροπής κ. Πολυβίου ο οποίος συνέταξε το σχετικό πόρισμα; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι ο Αντγος Τσαλικίδης ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης και συνεπής στον όρκο του για υπακοή στο Σύνταγμα τους νόμους και τα ψηφίσματα του Ελληνικού Κράτους, κληθείς από την Κυπριακή Δημοκρατία να παρευρεθεί στη δίκη έσπευσε να ενημερώσει τις πολιτικές αρχές της Πατρίδας του και να υπακούσει μετά ταύτα πιστά στις εντολές τους; Εάν λοιπόν γνώριζε, και τα γνώριζε, αυτά η Κυπριακή Δημοκρατία τότε ποιος ο λόγος έκδοσης εντάλματος σύλληψης;

Κατόπιν των παραπάνω ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, σημαίνων και εξαίρετο μέλος του οποίου αποτελεί ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ Αντγος κ. Τσαλικίδης Πέτρος,

Διαμαρτύρεται έντονα

     Για όλες τις μεθοδεύσεις απόσεισης ευθυνών από τους πραγματικά υπευθύνους και παρακαλεί τον Γεν. Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας αναλογιζόμενος την ιστορική ευθύνη του και την Εθνική ζημιά που κάποιοι άστοχοι χειρισμοί του μπορεί να προκαλέσουν στην όλη Εθνική υπόθεση , να αποσύρει άμεσα το προσβλητικό για το θεσμό της Εθνικής Φρουράς ένταλμα σύλληψης και να συννενοηθεί με την Ελληνική Δημοκρατία για την εφαρμογή των προβλεπομένων από τις συμφωνίες.

            Ωσαύτως ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, καλεί την Ένωση Αποστράτων Αξκών Στρατού (ΕΑΑΣ) καθώς και τους λοιπούς φορείς προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα ,να σταθούν αρωγοί στο αίτημα του Συνδέσμου.

Αθήνα, 14 Μαΐου 2012

Για το ΔΣ του Συνδέσμου

Ο Πρόεδρος, Δανιάς Ευάγγελος, Υποστράτηγος ε.α.

Ο Γενικός Γραμματέας, Φραγκής Αντώνιος, Αντιστράτηγος ε.α

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΩΝ

Έχω ένα φίλο στον Θεσσαλικό κάμπο, τον Μήτσο. Ο Μήτσος λοιπόν, ‘’έχει τον τρόπο του.’’ Και χωραφάκια, και ζώα και άλλα τινά.

   Πρίν από καιρό, θέλησε να εκσυγχονίσει τις δραστηριότητές του, και να προσλάβει επιστημονικούς υπαλλήλους ( τεχνοκράτες ) για να αυξήσει το βιός του.

   Ξεκίνησε σταδιακά. Είχε 500 βόδια και αγελάδες, και θέλησε να δημιουργήσει μια πρότυπη μονάδα. Επειδή όμως δεν ήταν όλα μαζεμένα, αλλά μόνο τα 250, ξεκίνησε με αυτά.

   Ρώτησε παντού και , αφού λεφτά είχε, προσέλαβε τους καλύτερους.

   Άρχισε να εφαρμόζει επακριβώς τις συμβουλές τους. Καινούριες εγκαταστάσεις, κτλ κτλ. Μου τα είπε όλα, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από κτηνοτροφία, πτηνοτροφία, ιχθυοτροφία και γενικά κάθε είδους αγροτική δουλειά, δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.

   Μετά από ένα μήνα, κατεβαίνοντας για κάτι δουλειές στην Αθήνα, πέρασα να τον επισκεφθώ.

   Πάντα φιλόξενος, ‘’ξεσκίστηκε’’ να μας περιποιηθεί. Είπαμε πολλά, για την πολιτική, τις ομάδες μας και άλλα. Μοιραία, κάποια στιγμή, η κουβέντα έφτασε και στις δουλειές του.

   Τον ρώτησα, τι γίνεται με την καινούρια σύγχρονη μονάδα των βοοειδών του, και μου είπε τα παρακάτω.

‘’Άσε , φίλε μου, την ‘’πάτησα’’. Και τα 250 ζώα που έβαλα, ψόφησαν μετά από ένα μήνα. Φώναξα τους κτηνίατρους, και μου είπαν ότι ψόφησαν από την πείνα. Αλλά, εγώ έκανα ό τι μου έλεγαν ακριβώς οι επιστήμονες που προσέλαβα. Τις καλύτερες εγκαταστάσεις, τις καλύτερες ζωοτροφές, όλα τα καλύτερα . Άστα να πάνε. Ευτυχώς, τα άλλα 250 που τα έχουν οι βοσκοί μου, είναι μια χαρά’’.

‘’Καλά,’’ τον ρώτησα, ‘’Και πώς έγινε αυτό ? Τι σου είπαν οι επιστήμονες ?’’

Και εκείνος μου απάντησε.

‘’Τους ρώτησα, και μου είπαν ότι έκαναν ό τι ακριβώς προβλέπεται από τα νέα επιστημονικά βιβλία διατροφής βοοειδών. Πήραν τις κατάλληλες ζωοτροφές, αλλά δεν πρόλαβαν να τα τα’ί’σουν, γιατί έπρεπε να υπολογίσουν το βάρος του καθενός, τις ιδιαιτερότητές του, την ψυχολογική του υποστήριξη, τις ενδεδειγμένες ζωοτροφές από τις 123 που αγόρασα, την περιοδική ημερήσια διάθεση του καθενός, και άλλα πολλά. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, πέρασε ένας μήνας. Δεν μπορούσαν να τα τα’ί’ζουν ό τι να’ναι, και για αυτό περίμεναν. Τελικά, όταν έβγαλαν τα επιστημονικά τους συμπεράσματα, τα ζώα μου είχαν ψοφήσει. Μου ζήτησαν να φέρω από το βουνό και τα υπόλοιπα,γιατί τώρα ξέρανε τι πρέπει να κάνουν, αλλά προτίμησα να τους απολύσω. Έτσι γλύτωσαν τα ζώα μου, και εγώ από αυτούς.’’

    Έφυγα από το Μήτσο, σοβαρά προβληματισμένος. Από την άλλη μεριά, ικανοποιημένος γιατί γλύτωσε από τα χειρότερα.

    Χωρίς να το θέλω, έκανα διάφορες σκέψεις και λογικούς συνειρμούς, σχετικά με την πολιτική και οικονομική ( κυρίως ) κατάσταση της πατρίδας μας.

    Εδώ και πολύ καιρό, συνέχεια μας λένε ότι πρέπει να εμπιστευτούμε στην διακυβέρνηση τους τεχνοκράτες, γιατί εκείνοι ξέρουν καλά πώς θα φύγουμε από την κρίση και πώς θα ανακάμψουμε

    Και το κάναμε τελικά. Βάλαμε οικονομικούς τεχνοκράτες να διαχειριστούν τα οικονομικά μας.

    Κανείς δεν αναρωτήθηκε, τι είναι τέλος πάντων αυτοί οι τεχνοκράτες, για τους οποίους πολλή κουβέντα γίνεται.

 Tεχνοκράτης

Στέλεχος του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα με ανώτατη κατάρτιση και εμπειρία σε συγκεκριμένο τεχνικό τομέα που ασκεί το λειτούργημά του με βάση τη μελέτη κυρίως των αντικειμενικών δεδομένων και των οικονομικών μηχανισμών χωρίς να λαμβάνεται και τόσο υπόψη ο ανθρώπινος παράγων   (wiktionary.org/wiki/τεχνοκράτης)

    Τεχνοκράτης, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος, που πέρα από τις βασικές του σπουδές, έβγαλε κάποια σχολή ή βο’ι’δοσχολή και πήρε ένα πτυχίο, ΄πήρε ή αγόρασε μερικά ‘’μάστερ’’ και βγήκε στην πιάτσα για δουλειά.

    Έφτιαξε ένα βιογραφικό, γεμάτο με ονόματα ξένων σχολών, με προ’υ’πηρεσίες και θέσεις βαρύγδουπες, πάντα στα αγγλικά. Έγινε πλέον, περιζήτητος στον τομέα του. Άσχετο αν, πολλές φορές, για να μετρήσει βόδια, μετράει τα πόδια τους και διαιρεί δια τέσσερα. Ιδιαίτερα οι οικονομικοί τεχνοκράτες, γιατί για αυτούς γίνεται η κουβέντα, μόνο σαν αριθμολάγνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν.

    Θυμηθείτε πρίν από λίγα μόλις χρόνια, το ‘’έπος του Χρηματιστηρίου’’. Μας είχαν ‘’πρήξει’’ με την τεχνική ανάλυση, με μαθηματικές θεωρίες και ακολουθίες Φιμπονάτσι ( ναι, τα γνωρίζω..) και προσπαθούσαν να προβλέψουν την μελλοντική συμπεριφορά. Και τι παράξενο, όλοι έβλεπαν άνοδο !

    Η θεμελιώδης ανάλυση, η πραγματική δηλαδή αξία μιάς επιχειρήσεως, πολύ λίγη σημασία είχε. Και έτσι φτάσαμε, παράγκες να έχουν 25.000 δρχ ανα μετοχή. Τι να λέμε τώρα…

   Τώρα, θα πεί κάποιος. ‘’Γιατί τόση απαξίωση των τεχνοκρατών ? Έχεις τίποτα μαζί τους ? ‘’

    Όχι, δεν έχω τίποτα μαζί τους, και με τα παρόντα δεδομένα, τους χρειαζόμαστε μέχρι ένα σημείο.

    Όμως, από το να έχεις τεχνοκράτες μέχρι το να έχεις τεχνοκράτορες, έχει μεγάλη διαφορά.

    Βάζουμε τους τεχνοκράτες σε διοικητικές θέσεις, από πρωθυπουργό και κάτω, βασιζόμενοι στις πραγματικές ή ανύπαρκτες γνώσεις τους, χωρίς να εξετάσουμε την δυνατότητά τους να υπολογίσουν τον ανθρώπινο παράγοντα  και να  ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ !

    Και εδώ πλέον είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ένα κάποιο πτυχίο Οργάνωσης και Διοικησης Επιχειρήσεων, δεν είναι αποδεικτικό διοικητικών ικανοτήτων. Η Διοίκηση, θέλει άλλα πράγματα. Οι ικανότητες διοικήσεως, είναι έμφυτες και όχι επίκτητες, όσα βιβλία και να διαβάσεις, ακόμα και το ‘’ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ’’. Όσα σεμινάρια και να παρακολουθήσεις, συνήθως από ανθρώπους με θεωρητική και όχι πραγματική πείρα, όσα θεωρητικά και να μάθεις, εάν δεν έχεις την έμφυτη ικανότητα διοικήσεως, δεν μπορείς να διοικήσεις ούτε το κοτέτσι της αυλής σου.

    Εδώ λοιπόν πρέπει να μνημονεύσουμε τους πολιτικούς.

    Τι πρέπει να είναι, με λίγα λόγια, ο πολιτικός ?

    Πρέπει να είναι κάποιος με όραμα.

    Με διοικητικές ικανότητες.

    Με τιμιότητα και ηθική.

    Αλλα το ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ απο το να ΕΙΝΑΙ, απέχουν ‘’σταθμούς είκοσι και παρασάγγας ογδόντα πέντε’’.Και έτσι, σήμερα έχουμε σκύβαλα να παριστάνουν τους πολιτικούς και τους ταγούς του Έθνους, ανθρώπους που στην πλειονότητά τους δεν έχουν βγάλει μια δραχμή από τίμια εργασία, που δεν έχουν πάει ποτέ στο μπακάλικο και το μανάβικο να ψωνίσουν, που οι μοναδικές τους ασχολίες είναι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι διακοπές, και που τα μοναδικά τους προσόντα είναι

    Ο πατέρας ή ο θείος τους ( και ο παππούς τους, ενίοτε)

    Η χυδαιότητα

    Ο αρριβισμός

    Η φιλαυτία

    Ο θεατρινισμός  και άλλα πολλά, καθόλου κολακευτικά, όχι για πολιτικό μόνο, αλλά και για άνθρωπο.

    Ναι, θα μου πεί κάποιος, αυτούς έχουμε, τι να κάνουμε ?

    Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα, ποια είναι η δουλειά του καθενός από αυτούς.

    Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ βρίσκεται σε θέσεις που ασκεί μεγάλη ή μικρή εξουσία, που διοικεί τομείς ολόκληρους, είτε λέγονται υπουργεία είτε υπηρεσίες, ιδρύματα και άλλα παρόμοια.

Πρέπει να έχει στο μυαλό του το παρελθόν, να βλέπει το παρόν και να αισθάνεται το μέλλον. Και επί πλέον, πρέπει να συναισθάνεται ότι διοικεί τομείς ολόκληρους και ανθρώπους, και όχι τοίχους και γραφεία.

Πρέπει να βασανίζεται πολύ πριν πάρει κάποιες αποφάσεις, από τις οποίες κρίνονται πολλά για πάρα πολλούς ανθρώπους. Και πρέπει οι αποφάσεις του να είναι σωστές, γιατί σε αυτά τα πράγματα, ‘’συγνώμη έκανα λάθος’’ δεν χωράει.

    Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ τώρα, είναι οπωσδήποτε υφιστάμενος του προηγούμενου.

Μοναδική του δουλειά, είναι να υλοποιεί με τις γνώσεις και σπουδές του, εντολές που παίρνει. Εάν δεν βρίσκει τρόπο, είναι ανεπαρκής. Εάν υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα, τα αναφέρει. Είναι βασικοί κανόνες αυτοί, καθώς και μερικοί άλλοι.

    Και τι καταφέραμε σήμερα ?

    Επειδή οι πολιτικοί είναι ακατάλληλοι και ανεπαρκείς, έδωσαν την εξουσία στους τεχνοκράτες, για να δημιουργήσουν το άλλοθί τους, ότι άλλοι δηλαδή φταίνε και όχι οι ίδιοι.

    Οι τεχνοκράτες πάλι, ‘’είδαν σκατό στον κώλο τους’’ σύμφωνα με την λα’ι’κή παροιμία, και με δεδομένη την αχρηστία των πολιτικών, θεώρησαν ότι ‘’έπιασαν τον Πάπα από τα αρχ…’’ και με δεδομένο το ότι η σημαία τους είναι γκριζοπράσινη ($) έγιναν τεχνοκράτορες.

    Καταλήξαμε πλέον, στην ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, που την βιώνουμε καθημερινά.

    Σήμερα, ψηφίζουμε. Και θεωρητικά έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα πάντα.

    Έχω την αίσθηση, ότι από αύριο πολύ λίγα θα αλλάξουν.

     Παρακαλώ και εύχομαι να κάνω λάθος.

ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ

Την Κυριακή 22 Απριλίου 2012, στον Ιερό Ναό του Αγ.Γεωργίου Κουκουράβας Μακρυνίτσας Πηλίου,  οι πανευτυχείς γονείς και αγαπητοί φίλοι Βαγγέλης και Ελένη Δανιά, ετέλεσαν τους γάμους του γιού τους Παντελή, Υπολοχαγού (ΥΚ), με την εκλεκτή της καρδιάς του Ειρήνη Παρδάλη, πτυχιούχου πληροφορικής του ΑΠΘ.

Στους αγαπητούς φίλους Βαγγέλη και Ελένη ευχόμαστε

ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΟΥΝ

 τα παιδιά,  και σύντομα με το εγγονάκι.  

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΗΝ 28η ΜΑΡΤΙΟΥ 2012.

      Κατά την συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου μας την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012, λήφθηκαν ομόφωνα οι παρακάτω αποφάσεις.

        Α.Η μονοήμερη κρουαζιέρα που έχει εξαγγελθεί, με προορισμό τα νησιά Σπέτσες και Ύδρα, να πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Μαίου 2012, με εναλλακτική ημερομηνία την 19η Μαίου, επίσης ημέρα Σάββατο.

Το κόστος συμμετοχής κατ’ άτομο υπολογίζεται σε 65 με 70 Ευρώ, συμπεριλαμβανομένων όλων των εξόδων, πλήν φαγητού.

Δηλώσεις συμμετοχής, όπως στην πρώτη ενημέρωση.

        Β.Η τροποποίηση του καταστατικού του Συνδέσμου, τόσο για την νομιμοποίηση των δύο επιπλέον μελών του ΔΣ, όσο και της θέσεως του Β΄ αντιπροέδρου.

         Γ.Η επανακυκλοφορία του περιοδικού της τάξεως ΄΄ΕΝ ΤΑΞΕΙ 73’’, κατά κοινή ομολογία επιτυχημένου, ανα τρίμηνο. Για το σκοπό αυτό, το ΔΣ θα επικοινωνήσει με συμμαθητές που κατά το παρελθόν εκδήλωσαν ενδιαφέρον και έχουν την ικανότητα να βοηθήσουν τόσο στην ύλη, όσο και στην συντακτική επιτροπή. Είναι ευνόητο, ότι όποιος συμμαθητής το επιθυμεί και θεωρεί ότι μπορεί να βοηθήσει, είναι ευπρόσδεκτος.

Τέλος , απευθύνει σε όλους τους συμμαθητές και τις αξιότιμες οικογένειές τους, τις πλέον εγκάρδιες ευχές, ευχόμενο

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ,

με υγεία ατομική και οικογενειακή, και με κουράγιο και δύναμη να ανταπεξέλθουμε  στις σημερινές δυσκολίες που βιώνει ο καθένας μας χωριστά, αλλα και η Πατρίδα μας γενικώτερα.

Για το Δ.Σ.

            Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                             Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

       ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΑΝΙΑΣ                                                                               ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΡΑΓΚΗΣ