ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης

Σε μια παραλία οι επιθυμίες μου έφευγαν μακριά

Τόσο γρήγορα που νόμιζα πως είχανε φτερά

Σκόρπιζαν και  γύρευαν δόξα  εφήμερη

Με σκέψεις στου έρωτα την δύναμη

Επιθυμίες τρυφερές μιας καρδιάς πούμαθε να χτυπά.

Ανεκπλήρωτα όνειρα της ζωής γεμάτα

Κρυμμένα αισθήματα κορμιά σπαθάτα

Σκέψεις αδιέξοδοι, αφύσικοι εγωισμοί

Γλυκιά η αγάπη η πρόσκαιρη και λιγοστή

Τυχεροί και άτυχοι, στην ίδια την στροφή.

Σηκώθηκα και πέταξα μια πέτρα στο γιαλό

Αναπηδώντας έφυγε με ανταύγειες στο βυθό

Χάθηκε με μιας στα άγνωστα κρύα τα νερά

Μήνυμα κυκλικό μου έστειλε με γράμματα σβηστά.

Σε μια παραλία οι επιθυμίες μου ρωτούσαν την καρδιά

Πόσο γρήγορα αλλάζουν τα αισθήματα χροιά

Και εκείνες  λαχταριστές με μύρα φορτωμένες

Και οι άλλες από αγάπη προδομένες.