Την Κυριακή 29
Μαρτίου, πραγματοποιήσαμε την εκδρομή μας στην περιοχή Δράμας – Σερρών, με ένα κατάμεστο λεωφορείο από την συμμετοχή 48
ατόμων. Η εκδρομή, ήταν συνδιοργάνωση των τάξεων ΣΣΕ 1971 και 1973, και συμμετείχε και
αρκετά μεγάλος αριθμός φίλων μας.
Από την Τάξη
μας, ήταν ο Σάββας, ο Γιώργος, ο Τάσος,
ο Θανάσης, ο Δημήτρης, ο άλλος Γιώργος,
εγώ, ο Λάζαρος, ο Σταύρος, ο Κώστας
και ο Σπύρος, με τις γυναίκες μας φυσικά.
Μας ‘’αγρίεψε’’
λιγάκι η ώρα που ξεκινήσαμε, 7 και μισή το πρωί, με την Θερινή ώρα που άρχισε
και δεν την είχαμε συνηθίσει ακόμα. Όμως, μέχρι την πρώτη στάση μας στην Ασπροβάλτα για ξεμούδιασμα, καφέ ‘’κτλ’’,
συνήλθαμε και ήρθαμε στην κανονική μας κατάσταση.
Με το που
ξεκινήσαμε, ο Κώστας μας μοίρασε το πρόγραμμα
της εκδρομής, απολύτως ενημερωτικό ως προς το ωράριο, στρατιωτικών προδιαγραφών
περίπου. Σίγουρα μας βοήθησε. Ο δε Γκιαούρης ο
Γιώργος, της τάξεως 1971, μας έκανε από μικροφώνου μια σύντομη αλλά
περιεκτική ενημέρωση για τα αξιοθέατα της εκδρομής μας, καθώς και για την νέα
ανακάλυψη του αρχαιολογικού χώρου της Αμφιπόλεως.
Πρώτος μας σταθμός, ήταν η Ιερά Μονή της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας για την οποία
προχτές έκανα μια εκτεταμένη ενημερωτική ανάρτηση στο μπλόκ ‘’ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ’’. Είχαμε την τύχη, να προλάβουμε πρίν λήξει η Θεία
Λειτουργία, και να εκκλησιαστούμε σαν καλοί Χριστιανοί. Μεγάλο, περιποιημένο
αλλά και πολύπαθο Μοναστήρι, χιλίων ετών.
Ο επόμενος
σταθμός μας, ήταν το Σπήλαιο του Αγγίτη,
αλλά εδώ φανήκαμε άτυχοι, καθώς οι πρωτοφανείς συνεχείς βροχοπτώσεις του
Μαρτίου στην περιοχή Σερρών ( και όχι μόνον ) συντέλεσαν στην αύξηση των υδάτων του
ποταμού εντός και εκτός σπηλαίου, με αποτέλεσμα να μην είναι επισκέψιμο. Αφού
κάναμε μια βόλτα στην καταπράσινη περιοχή που διασχίζεται από τα νερά του Αγγίτη, ξεκινήσαμε για τις Σέρρες.
Στις Σέρρες, φτάσαμε στις 3 το μεσημέρι, και πήγαμε κατευθείαν στην
ταβέρνα ‘’ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΕΥΣΕΙΣ’’ που μας πρότεινε ο Στέλιος ο Ντόγαρης ( Τ 71) που διαμένει στην
πόλη. Αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή, και όλος ο κόσμος έμεινε ευχαριστημένος.
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα, σε όποιον βρεθεί εκεί και θέλει να φάει πολύ καλά.
Θέλω να ξέρω,
ποιος είπε ότι η πλατεία, που θα επιβιβαζόμασταν στο λεωφορείο για επιστροφή,
απείχε ‘’200 μέτρα’’ από την
ταβέρνα…… Τουλάχιστον για εμένα, δεν είναι και ό τι το καλύτερο η οδοιπορία ΑΜΕΣΩΣ μετά το φαγητό,
όταν κανονικά ο άνθρωπος θέλει να ‘’ραχατέψει’’, έστω και στο
λεωφορείο ή σε καμιά αναπαυτική καρέκλα κάποιας καφετέριας, απολαμβάνοντας τον
καφέ του. Βέβαια, υπάρχουν και αντίθετες γνώμες….
Με τούτα και με
κείνα, στις 6 το απόγευμα ξεκινήσαμε για την Θεσσαλονίκη,
και με μία ενδιάμεση στάση για… τα γνωστά, και την αγορά Γιαουρτιού Δορκάδος ( ονομαστό ), φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη πρίν από τι 8 το
βράδυ.
Ακόμα μία
εξόρμησή μας, τέλειωσε και στέφτηκε από επιτυχία. Σε αυτό, βοήθησαν όλοι. Τώρα,
στο μυαλό μας είναι η μεγάλη εκδρομή που ετοιμάζουμε τον Μά’ι’ο για το Βουκουρέστι, και μετά…. Καλοκαιρινή ‘’αγρανάπαυση’’.
Για να εκτιμήσετε πόσο καλά περάσαμε,
μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Ανδρέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου