Παναγιώτης Ψυχογυιός
Τριήμερο 26-28 Οκτωβρίου, χρήματα δεν υπάρχουν για να βγεί ο μήνας, πολλώ δε μάλλον για ταξιδάκια ή μικρές αποδράσεις. Αναγκαστικά κάθεσαι στο σπιτάκι σου και αν είσαι και συνταξιούχος χαζεύεις τις χαζοεκπομπές της τηλεόρασης.
Αν έχεις και λίγο καλύτερη διάθεση αναπολείς τα παιδικά σου χρόνια και θυμάσαι την μεγαλοπρέπεια του εορτασμού της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Απαγγελίες ποιημάτων στα Σχολεία.
Κατάθεση Στεφάνων στο Ηρώο για τους πεσόντες.
Παρουσία όλων των αρχών του τόπου στην Δοξολογία και στην Παρέλαση,
Πανηγυρικός που εκφωνούσε συνήθως εκπαιδευτικός, με προετοιμασία, με μεράκι.
Θυμάμαι που περιμέναμε κάθε χρόνο τον επόμενο ομιλητή να δούμε για ποιά πτυχή του Επους θα ομιλήσει. Ηταν τιμητική η ανάθεση του Πανηγυρικού. Υπήρχε άμιλλα στους ομιλητές. Οι μαθητές κρατούσαν το καλύτερό τους εαυτό και μετά την διέλευση απο τους επισήμους γιατί είχαν κριτές τους γονείς τους που περίμεναν λίγο παρακάτω να τους καμαρώσουν.
Τότε είμασταν φτωχότεροι ακόμη και απο τώρα με την χρεωκοπία. Οι περισσότεροι δρόμοι της πόλεως ήσαν χωματόδρομοι. Κρέας τρώγαμε Κυριακή, άντε και την Πέμπτη. Αλλά την Μέρα αυτή ο κόσμος φορούσε τα καλά του ρούχα, οι πόλεις και τα χωριά ήσαν σημαιοστολισμένες, η Χώρα ήταν σε ανάταση. Ολα ήταν γιορτή και υπήρχε εθνική ανάταση. Ετσι τουλάχιστον τα θυμάμαι.
Αργότερα, κυρίως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας:
Αρχισε η τρομοκράτηση των ομιλητών μήπως και τους ξεφύγει το όνομα του Μεταξά στην ρύμη του λόγου τους.
Πιό μετά οι ομιλητές διαβάζαν την <<σεμνή και μετρημένη>> ομιλία που είχαν φτιάξει οι Αρχές προκειμένου να αποφευχθούν οι εντάσεις και ενστάσεις.....
Αρχισε άνωθεν η αναφορά στην λαϊκή αντίσταση του 41-44, ενώ υποτίθεται ότι εορτάζαμε την 28.10.1940.
Κάθε χρόνο θυμόμασταν τηλεοπτικά όλο και λιγότερο την Γυναίκα της Πίνδου, τα κρυοπαγήματα των πολεμιστών μας, την οργάνωση και προετοιμασία του Κράτους και του Στρατού, τα ανδραγαθήματα των στρατιωτών μας.
Ο Πρωθυπουργός σταμάτησε να ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη, προτιμώντας να ξεκουράζεται...
Ανθισε το φαινόμενο να κάνουν πολιτικές δηλώσεις όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων που ήσαν στην εξέδρα των επισήμων, δηλώσεις εκτός θέματος και βεβαίως-βεβαίως σε αρκετές περιπτώσεις, ανιστόρητες.
<<Καταραμένε Στρατέ του Μεταξά, γιατί να νικήσεις στην Β. Ηπειρο τους Ιταλούς?>>.
Αυτή η ενδόμυχη σκέψη που πιστεύω δεν την έκανε ούτε ο Π. Κανελλόπουλος, ούτε ο Σεφέρης ούτε ο Ζαχαριάδης, το 1940, φοβάμαι ότι δηλητηριάζει την καρδιά και την ψυχή των σύγχρονων πολιτικών μας που εργωδώς προσπαθούν να μας βάλουν στην κλίνη του Προκρούστη, ώστε να επαληθεύσουμε την πολιτική τους ιδεολογία. Ο φθόνος σε αυτή την χώρα ήταν πάντοτε σε υπερεπάρκεια απο τους Κλασσικούς Χρόνους μέχρι τώρα. Είμαστε άξιοι απόγονοι των παλαιοτέρων κατοίκων αυτής της χερσονήσου.
Τα εφετεινά καραγκιοζιλίκια με το αν έπρεπε ή όχι να προσκληθούν οι βουλευτές της Χ.Α., στην Παρέλαση της Θεσσαλονίκης δείχνουν ότι το πολιτικό σύστημα που μας κυβερνάει δεν μπορεί να ανανήψει ακόμη και τώρα που έχουμε πέσει στον γκρεμό και κατευθυνόμαστε σαν βολίδα προς το βάθος του φαραγγιού. Δύο μέρες τώρα κλεισμένος σπίτι, παρακολουθώ τηλεόραση σαν τους άρρωστους του νοσοκομείου, θέλοντας και μή, με πρώτη είδηση το αν έπραξε ορθά ο Τζιτζικώστας!!!!! (Αλήθεια τα ΜΜΕ γιατί προβάλλουν ανηλεώς αυτά τα καραγκιοζιλίκια?).
Δεν είμαι Χ.Α. Ομως μου έρχεται να ξεράσω απο το φαρισαϊσμό των κομμάτων που κατηγορούν τον Περιφερειάρχη που επικαλέσθηκε το πρωτόκολλο. Αν έπραξε λάθος, τότε αυτοί γιατί επιτρέπουν την είσοδο στην Βουλή, τον Ναό της Δημοκρατίας, των βουλευτών της Χ.Α., γιατί τους ανέχονται? Συνάδελφοί τους, επώνυμοι βουλευτές απέφυγαν να υπερψηφίσουν την διακοπή χρηματοδότησης της ΧΑ, αυτό είναι ασήμαντο ή άσχετο? Είναι αυτό φαρισαϊσμός ή όχι?
Επεισόδια σχεδιάζονται δήθεν απο αγανακτισμένους πολίτες κατά των κρατούντων. Αλήθεια οι <<αγανακτισμένες κυρίες>> πότε πρόλαβαν να μαγειρέψουν για την φαμίλια τους? Η καταρράκωση των θεσμών των επετείων του κράτους είναι ενδιάμεσος στόχος για να κατακρημνησθεί το αστικό μας καθεστώς. Αλλά και οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων τα βλέπουν και τα μετράνε όλα σε ψήφους. Η προτροπή του Λένιν έγινε αξίωμα στην πολιτική μας ζωή: Ηθικό είναι ό,τι συμφέρει του κόμμα.
Δεν θέλω τέτοιες εορτές επετείων, όπου τα πάντα γίνονται για να προβληθεί το κόμμα.
Δεν θέλω να χρησιμοποιούνται οι δραστηριότητες των Ενόπλων Δυνάμειων για την αναστήλωση του κομματικού ηθικού.
Δεν θέλω <<λαϊκές αγανακτήσεις>> την ώρα της παρέλασης.
Δεν θέλω ναζιστές <<υπερ-πατριώτες>>. (Αυτοί και αν έβλαψαν τον λαό και την χώρα).
Ας έρθουν να ζητήσουν την ψήφο μου, αλλά μη μου χαλάνε την γιορτή.
Μή μου αμαυρίζουν το δικαίωμα αυτοί που δεν υπηρέτησαν την θητεία τους, να καμαρώνω για το αλλοτινό μεγαλείο της Χώρας μου.
Να με αφήσουν ήρεμο αυτή την Μέρα να τιμήσω νοερά όσους πολέμησαν το 1940, όσους έσπευσαν απο το εξωτερικό να καταγούν για να πολεμήσουν και περισσότερο όσους είναι ακόμη άταφοι στα βουνά της Β. Ηπείρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου