ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ

Όπως το προγραμματίσαμε, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο 6 και 7 Απριλίου  πραγματοποιήσαμε την εκδρομή μας στην Ξάνθη, με ξεχωριστή επιτυχία και μεγάλη ευχαρίστηση.

    Πρω’ί’ – πρω’ί’, στις 7 και μισή, ξεκινήσαμε από το Γ΄ΣΣ, μόνιμη αφετηρία των εξορμήσεών μας, μικρών ή μεγαλύτερων, επειδή μπορούμε εκεί να αφήσουμε και τα αυτοκίνητά μας με ασφάλεια.

    Σε μιάμιση ώρα περίπου, φτάσαμε στην Καβάλα, όπου μας περίμενε ο Θόδωρος.

    Απολαύσαμε έναν θαυμάσιο καφέ στην παραλία, και βρήκαμε την ευκαιρία να το κουβεντιάσουμε και λίγο. Όμως, παρά το ότι περνούσαμε μια χαρά, έπρεπε να συνεχίσουμε την εκδρομή μας, γιατί είχαμε πολλά ακόμα να κάνουμε και να δούμε.

    Αποχαιρετίσαμε λοιπόν τον Θόδωρο, και συνεχίσαμε για την Ξάνθη.

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο ‘’ΕΛΕΝΑ’’ , το οποίο ο Πέτρος είχε φροντίσει να ‘’κλείσει’’, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας.

    Με την συνοδεία ξεναγού, του διευθυντή του Λαογραφικού Μουσείου Ξάνθης κυρίου Ξανθόπουλου, ο οποίος αφιλοκερδώς προσφέρθηκε να μας ξεναγήσει μετα από ενέργειες του Λάζαρου, ξεκινήσαμε την ξενάγησή μας στην παλιά πόλη της Ξάνθης.

    Θαυμάσαμε την ποικίλη αρχιτεκτονική της πόλης, επηρεασμένη από τις καταβολές των κατοίκων της, αφού στην περίοδο της μεγάλης ανάπτυξής της ήταν πόλος έλξεως για διαμονή και εργασία για χιλιάδες Έλληνες από όλες τις περιοχές της πατρίδας μας, και ιδιαίτερα την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη.

    Τα αρχοντικά που είδαμε, ήταν κυρίως καπνεμπόρων, γιατί αυτή ήταν η κύρια δραστηριότητα της περιοχής, με τα περίφημα καπνά τύπου ‘’ΜΠΑΣΜΑ’’, για όποιον γνωρίζει.

    Μετά την περιήγησή μας στα γραφικά σοκάκια με παραδοσιακό παλιό καλντερίμι ( κυβόλιθους δια τους μη γνωρίζοντες ) καταλήξαμε στο Λαογραφικό Μουσείο, ένα μουσείο που πραγματικά αξίζει να επισκεφθεί οποιοσδήποτε.

    Εκεί, μετά από μια σύντομη ενημέρωση σχετικά με την πρόσφατη ιστορία της Ξάνθης, από την απελευθέρωσή της και εδώ, περιηγηθήκαμε τις αίθουσες με τα εκθέματα και είδαμε τον τρόπο ζωής αλλα και την αρχοντιά της πόλης.

    Η επίσκεψη αυτή, μου δημιούργησε μια ξεχωριστή συγκίνηση. Μέσα στον Επαγγελματικό Οδηγό Ξάνθης 1935 – 1939, κάτι σαν τον ‘’ΧΡΥΣΟ ΟΔΗΓΟ’’ σήμερα, ανακάλυψα την καταχώρηση του μαγαζιού του παππού μου, ο οποίος είχε εκεί  ωρολογοποιείο. Αυτό και μόνο, ήταν αρκετό για να είμαι απολύτως ικανοποιημένος από την εκδρομή μας.

    Μετά το Λαογραφικό Μουσείο, ο χρόνος μας ήταν ελεύθερος προγράμματος, για να περπατήσουμε στην παλιά πόλη, να τριγυρίσουμε στο ονομαστό ‘’παζάρι’’ της Ξάνθης , να φάμε κατά την κρίση και επιθυμίες μας και να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να αναλάβουμε δυνάμεις για το απόγευμα.

    Μαζί με τον Θανάση , κάτσαμε σε ένα μικρό ψητοπωλείο στην αγορά και θα έλεγα ‘’απολαύσαμε’’ αλλά απόλαυσα μόνος μου ( αφού ο Θανάσης νήστευε ) κάτι υπέροχα σουτζουκάκια με μουστάρδα και μπούκοβο, όπως μου αρέσουν, και ακόμα φέρνω στον ουρανίσκο μου την γεύση τους.

    Το απόγευμα, κάναμε περίπατο στην νέα πόλη, απολαύσαμε τον καφέ μας στην κεντρική πλατεία, και το βραδάκι πήγαμε στη ΛΑΦΞ, όπου είχαμε κανονίσει να δειπνήσουμε.

    Ιδιαίτερη χαρά και τιμή, μας προκάλεσε η παρουσία τόσο του Διοικητού του Δ΄ΣΣ Αντγου Χρήστου Χαλκίδη, όσο και του Υποδιοικητού Υπτγου Θεόδωρου Σακαλή.

    Την επομένη ημέρα, Κυριακή, μετά το πλούσιο πρω’ι’νό μας στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε για τη συνέχεια.

    Πρώτη μας στάση, ήταν το Μοναστήρι της Παναγίας της Καλαμούς. Η άφιξή μας έγινε κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, και το πλήθος ήταν μεγάλο. Εκκλησιαστήκαμε και εμείς, και συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας για τον Εχίνο.

    Είχαμε κανονίσει έτσι, που η παρουσία μας να συμπιπτει με τις εορταστικές εκδηλώσεις για την 72^η επέτειο της ιστορικής μάχης του οχυρού ‘’ΕΞΟΧΗ’’ μετά την εισβολή των Γερμανών.

Παραστήκαμε σε όλη την εκδήλωση, που περιελάμβανε επιμνημόσυνη δέηση, καταθέσεις στεφάνων και εξιστόρηση της μάχης από αξιωματικό του Δ΄ΣΣ, όπως προβλέπεται. Λόγω χρόνου, δεν επισκεφθήκαμε το οχυρό, ούτε καθήσαμε στην δεξίωση.

    Συνεχίσαμε προς την Σταυρούπολη, μέσα από τα βουνά και τα ποταμάκια της περιοχής, τα οποία δημιουργούσαν ένα υπέροχο , απολαυστικό για τα μάτια  τοπίο.

    Στο ενδιάμεσο, σταματήσαμε στο ξενοδοχείο ‘’ΝΕΜΕΣΙΣ’’ κοντά στο χωριό Κομνηνά, και κοντά στο τζάκι ευχαριστηθήκαμε τον καφέ μας. Ένα θαυμάσιο ξενοδοχείο, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, που αξίζει τον κόπο να επισκεφθεί και να διανυκτερεύσει κανείς. Όσο για την κουζίνα του, από φήμες και μόνο μάθαμε ότι είναι εξαιρετική.

    Λίγο πρίν από τη Σταυρούπολη, επισκεφθήκαμε έναν Μακεδονικό τάφο σε άριστη κατάσταση, και ενημερωθήκαμε από τον αρμόδιο, πάντα με ενέργειες του Λάζαρου.

    Η Σταυρούπολη μας εντυπωσίασε με τους στενούς καθαρούς πέτρινους δρόμους της ( καλντερίμι ) και την γραφικότητα και ομορφιά της. Επειδή όμως τα ‘’μηνύματα’’ είχαν γίνει έντονα, πήγαμε στην ταβέρνα ‘’ΤΟ ΣΤΕΚΙ’’ όπου μας περίμενε το γεύμα μας.

…και τι γεύμα ήταν αυτό…όλα εξαιρετικά και πλούσια…εκτός από την τιμή που ήταν απολύτως λογική…

    Με γεμάτο στομάχι και βαρειά πλέον βλέφαρα, κάναμε μια βόλτα μέχρι το Λαογραφικό Μουσείο Σταυρόυπολης, στο οποίο  μας περίμενε ο διευθυντής του και μας ενημέρωσε για τα εκθέματα, ενώ τα περιεργαζόμασταν.

Και ξεκίνησε ο δρόμος της επιστροφής….

    Αφού περάσαμε από τη Δράμα και ήπιαμε ( πάλι ) τον καφέ μας , για να ‘’ανοίξει’’ λίγο το μάτι μας, συνεχίσαμε για τη Θεσσαλονίκη, στην οποία φτάσαμε χωρίς απρόοπτα το βράδυ στις εννέα .

    Σημαντικοί παράγοντες για την επιτυχία της εκδρομής μας, ήταν τόσο ο καλός οδηγός που είχαμε, όσο και ο καιρός που μας βοήθησε, παρά το άστατο της περιόδου.

    Σημαντικώτεροι όμως παράγοντες, ήταν οι συμμαθητές μας με καταγωγή από τα μέρη που επισκεφθήκαμε, οι οποίοι φρόντισαν να ρυθμίσουν διευκολύνσεις και λεπτομέρειες ώστε όλα να πάνε θαυμάσια.

    Διαπιστώσαμε, ότι τον χαλεπό καιρό που ζούμε, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο, για να περάσουμε μαζί ‘’την στενωπό’’, όσο και αν διαρκέσει αυτή. Και αυτό, μπορεί να γίνει με λίγα χρήματα και προσεκτικό σχεδιασμό.

    Παρακάτω, μπορείτε να δείτε μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες από την εξόρμησή μας.