Η εξυπηρέτηση, η ποιότητα και ποσότητα των φαγητών και οι τιμές, αβίαστα βαθμολογούνται με άριστα. Το κρασί τους εξαιρετικό και μερικοί - σιγανά ποταμάκια - έκαναν και την υπέρβαση.
Στο τέλος, γιορτάσαμε και τα γενέθλια της κας Καϊντάρη – "Να ζήσεις Τζενούλα. . . " και καταβροχθίσαμε το γλύκισμα που έφτιαξε με τα χεράκια της για την περίσταση.
Δίπλα μας, μια χαρούμενη παρέα από την Κομοτηνή
ένωσε τις φωνές της στο τραγούδι με τις δικές μας.
Αρχηγός, μαέστρος αλλά και φωνητικό (!) μπουζούκι ο αμίμητος συμμαθητής Γρηγόρης Τριανταφυλλίδης.
Στις μουσικές αντιπαραθέσεις ο καταξιωμένος γναθοχειρουργός και αντιδήμαρχος Θεσ-νίκης, συμμαθητής Νίκος Παπαγιαννόπουλος.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ ακόμα αλλά ήδη το μαγαζί είχε γεμίσει με καθυστερημένους που περίμεναν να αδειάσουν τα τραπέζια με τους «πρωινούς».
Αναχωρήσαμε λοιπόν για τον «απογευματινό» καφέ και καταλήξαμε στην «ΕΒΟΡΑ» λίγο πιο ψηλά από την Παναγίτσα, ένα όμορφο μέρος από όπου μπορεί κανείς να δει όλη την περιοχή και φυσικά την Βεγορίτιδα.
Στον γυρισμό μας καλωσόρισαν τα φώτα της Θεσσαλονίκης.
Ήταν μια όμορφη απόδραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου