Έφυγε στις 7 Οκτ 2007 ,τελείως ξαφνικά από κοντά μας ο ξεχωριστός φίλος,συνάδελφος και συμμαθητής Βασίλης Καρούζος. Ο χαμός του αποστέρησε την οικογένειά του της πολύτιμης παρουσίας του . Ο σύνδεσμός μας, η μεγάλη οικογένεια των συμμαθητών του θρηνεί την απουσία του και μετράει μία ακόμη οδυνηρή απώλεια. Ήμασταν όλοι εκεί στην αγαπημένη του ιδιαίτερη Πατρίδα το Κιάτο μαζί με τους δικούς του και πλήθος κόσμου και τον αποχαιρετίσαμε.
Αποχαιρετώντας τον αγαπητό φίλο και συμμαθητή αφιερώνω στη μνήμη του τα παρακάτω λόγια:
"Στρατηγέ Καρούζο,
Αγαπητέ φίλε και συμμαθητά Βασίλη.
Πέρασαν μόλις λίγες μέρες από τις 24 Σεπτεμβρίου που η τάξη μας είχε την επέτειο των 38 χρόνων της από την είσοδό μας στη Σχολή Ευελπίδων. Ήταν 24 Σεπ του 1969 όταν παλληκαράκια τότε, περνούσαμε το κατώφλι της Σχολής. Ήμασταν όλοι μας σκεπτικοί και συνάμα χαρούμενοι. Προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο και να αλληλοσυστηθούμε. Όλοι μας μοιάζαμε μεταξύ μας. Εκείνος όμως που απόλους μας αμέσως ξεχώριζες ήσουν εσύ. Η πληθωρική σου παρουσία, το αγέρωχο ύφος σου, το αετήσιο βλέμμα σου, η ακεραιότητα του χαρακτήρα σου, ο σωστός και αυστηρός σου λόγος , η χαρισματική ελληνική λεβεντιά σου μας έκαναν να σε ταυτίζουμε με το Διγενή Ακρίτα και τους αθάνατους ήρωες του ένδοξου 21, του Μακεδονικού αγώνα , των Βαλκανικών πολέμων, του 1940 και τους ήρωες της Κύπρου. Κάπως έτσι λέγαμε πρέπει να ήταν οι ήρωες. Πεθαίνουν αλλά μένουν αθάνατοι. Εσύ αγαπημένε μας φίλε ήσουν εκείνος που έδειχνες το δρόμο Ήσουν ασυμβίβαστος με τα μικρά και τα ευτελή γιατί σε σένα ταίριαζαν τα αληθινά και τα μεγάλα. Ήσουν προικισμένος με υψηλά ιδανικά που πιστά υπηρέτησες σε όλη σου την ένδοξη καριέρα του Αξιωματικού. Σκληρό το έργο και δύσκολος ο αγώνας του Αξιωματικού που απαιτούσε θυσίες και ευθύνες που όμως εσύ παλληκαρίσια ποτέ δεν δίστασες να υποστείς και να αναλάβεις. Η εκτέλεση στο ακέραιο του καθήκοντος για σένα ήταν το πάθος σου. Πολλές φορές σε αδίκησαν αλλά εσύ είχες τη δύναμη να συγχωρείς και να προχωράς μπροστά. Υπηρέτησες με ξεχωριστή περιφάνεια στη προεδρική Φρουρά και η προσφορά σου και το έργο σου εκτιμώνται μέχρι σήμερα. Αλλά και σε όλες τις άλλες μονάδες ,σχηματισμούς και επιτελεία που υπηρέτησες με την εργατικότητα και το ήθος σου δίδαξες και έγινες παράδειγμα προς μίμηση. Υπήρξες υπόδειγμα καλού οικογενειάρχη και στοργικού πατέρα. Μιλούσες για τα παιδιά σου και καμάρωνες γιατί έγιναν άριστοι χαρακτήρες και επιστήμονες. Μετά την οικογένειά σου η άλλη σου μεγάλη αγάπη ήταν το Κιάτο ,η ιδιαίτερη Πατρίδα σου και οι συμπατριώτες σου που τόσο γρήγορα και ξαφνικά τους κάλεσες για να σε αποχαιρετήσουν. Και είναι όλοι εδώ να σε τιμήσουν. Να τιμήσουν τον ένδοξο Αξιωματικό και άξιο τέκνο της γης τους. Βρισκόμαστε και όλοι εμείς οι συμμαθητές σου και τα μέλη του συνδέσμου της τάξης μας κοντά σου για να πούμε το τελευταίο αντίο στης γης τον αντρειωμένο που ο χάρος τον εζήλεψε και θα μας τον στερήσει.
Αγαπημένε μας φίλε και συμμαθητά Βασίλη,
Λεβέντης πάντα στάθηκες
Με λεβεντιά πεθαίνεις
Και πας στις αγκάλες του Θεού
Για να μας περιμένεις.
Στο καλό Στρατηγέ
Στο καλό πολυαγαπημένε μας φίλε και καλή αντάμωση."
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007
Στέλιος Καστραντάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου