ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ

Του Στέλιου Καστραντά

«Μπορεί να απογοητευθείς αν αποτύχεις,

αλλά είσαι χαμένος αν δεν προσπαθήσεις.»

(Beverly Sills. Αμερικανίδα υψίφωνος 1929-2007)

Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι για μένα προσωπικά αλλά και για δεκάδες άλλους συναδέλφους με τους οποίους κουβέντιασα κατά τη διάρκεια της χθεσινής ( 19 Σεπ 2012 ) συγκέντρωσης αποστράτων αλλά και με πολλούς άλλους που επικοινώνησα τηλεφωνικά, η εικόνα της συγκέντρωσης των αποστράτων ήταν απογοητευτική.

Η συγκέντρωση παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν ορισμένοι εκ των οργανωτών δεν είχε ούτε παλμό ούτε και ζωντάνια. Έδειχνε σαν και αυτοί που παρευρέθησαν να είχαν απογοητευθεί πλήρως από την απουσία των συναδέλφων οι οποίοι παρέμειναν στα σπίτια τους και προτίμησαν την θαλπωρή του καναπέ και την αποχαύνωση του πληκτρολογίου ή του κομπιούτερ.

Διαβάζω τους υπογράφοντες συνδιοργανωτές της συγκέντρωσης και μετράω 21 ενώσεις, συνδέσμους, κινήσεις, πανελλήνιες ομοσπονδίες και αναρωτιέμαι : «καλά εάν ο καθένας από αυτούς τηλεφωνούσε σε 50 φίλους του ο αριθμός των συγκεντρωθέντων θα ήταν μεγαλύτερος». Ο αριθμός λοιπόν των συγκεντρωθέντων με τους πλέον αισιόδοξους υπολογισμούς δεν ξεπερνούσε τα 2000 άτομα. Και υποτίθεται ότι στη  συγκέντρωση  κλήθηκαν να διαμαρτυρηθούν για τα απαράδεκτα σκληρά μέτρα που παίρνονται σε βάρος μας αλλά και για τον πρωτοφανή εξευτελισμό που υφίσταται η Χώρα και η Πατρίδα τόσο από τις απαράδεκτες παρεμβάσεις των ξενόφερτων εκπροσώπων της τρόϊκας όσο και των λεγομένων «φίλων Ευρωπαίων εταίρων», όλοι οι απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Που ήταν άραγε ο τεράστιος αριθμός των μελών που επιχαίρουν ότι εκπροσωπούν οι λεγόμενες θεσμικές ενώσεις Στρατού ,Ναυτικού ,Αεροπορίας (ΕΑΑΣ, ΕΑΑΝ, ΕΑΑ) καθώς και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας (ΠΟΑΣΑ); Ασχολήθηκαν άραγε και πόσο οι φορείς που τους εκπροσωπούν για να τους κινητοποιήσουν ή αρκέσθηκαν απλώς σε μερικές ανακοινώσεις έτσι για να βγουν από τον κόπο και να ξοφλήσουν από την υποχρέωση; Και επειδή έχω προσωπική πείρα από τις τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλε ο πρόεδρος του συντονιστικού των τριών ενέσεων αποστράτων Αντιναύαρχος ε.α κ.Περβαινάς θα ήθελα να στραφώ κατά των χιλιάδων απόντων της χθεσινής εκδήλωσης και να ρωτήσω;  Δικαιολογείται άραγε η απουσία σας και η περιφρόνηση που δείξατε με τη μη συμμετοχή σας προς τις Ενώσεις των Αποστράτων που σας κάλεσαν σε συμμετοχή ; Μήπως είσθε όλοι σας εύκολοι στην κριτική αλλά στη πράξη απρόθυμοι σε οποιαδήποτε συμμετοχή; Μήπως μετά την χθεσινή σας αδιαφορία δεν έχετε καν το ηθικό δικαίωμα να παραπονείσθε και να κατακρίνετε το οποιοδήποτε σκληρό μέτρο που θα ληφθεί σε βάρος σας και σε βάρος των οικογενειών σας; Μήπως έχουν δίκιο οι πολιτικοί που μας θεωρούν όλους μας της πλάκας και δεν μας δίνουν καμία σημασία όσο και να φωνάζουμε; Ή μήπως είσθε της άποψης που λέει ότι ο Αξιωματικός και Υπαξιωματικός και να πεινάσει δεν διαμαρτύρεται; Και εάν έχετε αυτή την  άποψη ρωτήσατε εάν συμφωνούν με αυτή οι γυναίκες και τα παιδιά σας;

Είμαστε δυστυχώς αξιοθρήνητοι. Και την ώρα που οι λίγοι συγκεντρωθέντες διαμαρτύρονταν κατά της λαίλαπας των μέτρων και κατά του εξευτελισμού της Πατρίδας με ενημέρωνε τηλεφωνικά φίλος ότι η λέσχη αποστράτων στου Παπάγου ήταν γεμάτη από ταβλαδόρους και αεριτζήδες πολιτικούς αναλυτές και νεροκουβαλητές προηγούμενων και σημερινών πολιτικών.

 Ευτυχώς και προς τιμή τους θα πρέπει να εξάρουμε τη δυναμική συμμετοχή των συναδέλφων αποστράτων που ήλθαν από την περιφέρεια (Λάρισσα, Βόλο, Τρίκαλα, Πάτρα, Καρδίτσα και άλλες πόλεις ) και οι οποίοι αριθμητικά ήσαν σχεδόν περισσότεροι από τους κοιμωμένους και αποχαυνωμένους του λεκανοπεδίου. Και για να ευλογούμε τα γένια μας θα ήθελα ιδιαίτερα να εξάρω την δυναμική και μεγάλη συμμετοχή των μικράς κυρίως ηλικίας αποστράτων στελεχών της Ανεξάρτητης Κίνησης Στρατιωτικών (Α.Κί.Σ) που με το πείσμα τους και την αγωνιστικότητά τους έσωσαν την παράσταση και μετρίασαν τις κατά τα άλλα δυσμενείς εντυπώσεις της χθεσινής συγκέντρωσης.

Εύχομαι και ελπίζω στο μέλλον κάποτε να ξυπνήσουμε και να υιοθετήσουμε πλήρως το νόημα του γνωμικού της αρχής του παρόντος σχολίου ότι «Μπορεί να απογοητευθείς αν αποτύχεις ,αλλά είσαι σίγουρα  χαμένος αν δεν προσπαθήσεις».

Μην παίζετε… εν ου παικτοίς

     Τελευταίως έχει λάβει ευρεία έκταση η χρήση – κυρίως από δημοσιογράφους και πολιτικούς – του όρου «ένστολος/οι», προκειμένου να αναφερθούν στα στελέχη των ΕΔ. Το έγραψα και προ διετίας: «ένστολοι» είναι πολλές κατηγορίες υπαλλήλων του Κράτους χωρίς τις ιδιαίτερες νομοθεσίες, ποινικό κώδικα, καταστατικούς νόμους και συνταγματικούς περιορισμούς, αλλά και την αποστολή των αξιωματικών και υπαξιωματικών των ΕΔ.

     Τι σχέση έχουν οι ΕΔ με τους ένστολους δημοσίους υπαλλήλους που δεν υπάγονται στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα, έχουν συνδικαλισμό, κάνουν συλλαλητήρια, παίρνουν ρεπό…; Γιατί διστάζουν ή αποφεύγουν να αναφερθούν σε «αξιωματικούς ή στελέχη των ΕΔ; Οι οποίοι βρίσκονται «εν υπηρεσία» 365 ημέρες το χρόνο, και όχι μόνο τις εργάσιμε ημέρες και ώρες. Το τι σημαίνει αυτό θα μπορούσε να το εξηγήσει σε κάποιους ακόμη και ένας φοιτητής που «πέρασε» το μάθημα του εργατικού δικαίου!

     Χρησιμοποιούν τον όρο «ένστολος», μετατρέποντας τον επιθετικό προσδιορισμό σε ουσιαστικό! Διότι το «ένστολος» δεν προσδιορίζει την ιδιότητα ενός προσώπου ή ενός κοινωνικού συνόλου αλλά μια κατάσταση, δηλαδή ότι κάποιος ή κάποιοι παρίστανται σε κάποιο χώρο «εν στολή» ή όχι. Εκτός αν, όπως διάβασα κάπου, στόχος είναι να περάσει, για τους στρατιωτικούς, η αντίληψη του «ένστολου πολίτη», δηλαδή ενός δημοσίου υπαλλήλου που απλά φέρει και στολή(!) Ενδεχομένως να εντάσσεται στην γενικότερη (συνειδητή και συστηματική) προσπάθεια απαξίωσης των αξιωματικών και του στρατεύματος γενικότερα, η οποία βαίνει κλιμακούμενη κατά τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις και συνέπειες για την άμυνα και ασφάλεια της Χώρας.

     Οι ΕΔ αποτελούν μια ιδιότυπη κοινωνική ομάδα η οποία, όντας συνυφασμένη με την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, διέπετε από νόμους και κανονισμούς καταρχήν αυστηρότερους εκείνων που ισχύουν για τους υπόλοιπους πολίτες (ακόμα και για εκείνους που επίσης φέρουν στολή) και διακρίνεται από τα λοιπά οργανωμένα τμήματα της Πολιτείας, τόσο από άποψη δομής όσο και από άποψη σχέσεων μεταξύ των υπηρετούντων σ’ αυτές. Απαιτείται λοιπόν να αντιμετωπίζονται με ανάλογη υπευθυνότητα και συναίσθηση της εθνικής αποστολής τους.

     Ο συνταγματικός, αλλά και ο κοινός νομοθέτης, θεωρώντας ως ιδιαίτερα υψηλής σημασίας το έργο και την αποστολή των στελεχών των ΕΔ, στερούν ή περιορίζουν γι’ αυτούς δικαιώματα και ελευθερίες που ισχύουν για όλους τους Έλληνες πολίτες. Τι μας λέει δηλαδή ο νομοθέτης; Ότι αν απεργήσουν οι εργαζόμενοι οποιασδήποτε κατηγορίας, μπορεί μεν να υπάρξουν κάποιες δυσλειτουργίες ή δυσμενείς συνέπειες για τη Χώρα, αλλά «δεν θα χαθεί η Ελλάδα». Ενώ αν απεργούσαν τα στελέχη των ΕΔ ίσως «θα χανόταν η Ελλάδα».
     Κοντολογίς, ο νομοθέτης τοποθετεί την αποστολή που επιτελούν οι ΕΔ, για το Έθνος και το κοινωνικό σύνολο, σε υψηλότερο επίπεδο. Διότι χωρίς εθνική άμυνα και ασφάλεια δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν ούτε παιδεία, ούτε υγεία, ούτε μεταφορές και συγκοινωνίες, ούτε βιομηχανική ανάπτυξη, ούτε γεωργία, ούτε εμπόριο, ούτε ναυτιλία. Όχι παιχνίδια λοιπόν με την εθνική άμυνα.

     Τέλος, θα έλεγα ότι οι ΕΔ, λόγω της φύσης και της αποστολής του, πρέπει να προστατευτεί από την Πολιτεία ώστε να παραμείνουν μακριά από την ανάγκη να προσφεύγουν σε συνδικαλιστικού τύπου ενέργειες για την επίλυση των προβλημάτων τους, για να μπορούν να είναι στραμμένες αποκλειστικά στην υψηλή αποστολή τους. Δεδομένου ότι, στην ουσία, το προσβαλλόμενο έννομο αγαθό δεν είναι απλά το επίπεδο διαβίωσης του στρατιωτικού αλλά η εθνική άμυνα και η ασφάλεια της Χώρας. Αυτό επιβάλλει στην Πολιτεία να λαμβάνει κάθε μέριμνα για την στήριξη αυτής της ιδιότυπης κοινωνικής ομάδας και τη διατήρησή της σε υψηλό επίπεδο, από πλευράς κύρους, συνοχής και αποτελεσματικότητας.

Γράφει ο Ιωάννης Παρίσης

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΟΥΜΠΗ

   

    Το Σάββατο, 25 Αυγούστου, στη Λυγιά Πρεβέζης, η Σούλα και ο Βαγγέλης Κουμπής έκαναν το γάμο της κόρης τους Σοφίας με τον Γιάννη Αποστόλου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Θωμά. Ακολούθησε η βάπτιση του εγγονού τους, στον οποίο δόθηκε το όνομα Ερρίκος – Ευάγγελος.

   

    Μετά την ‘’γαμοβάφτιση’’, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι μέχρι τις 8 το πρωί, δίπλα στην πισίνα του NICOPOLIS CLUB, στο Μονολίθι. Οι ‘’κάπως’’ μεγαλύτεροι, αποχώρησαν κατά τις 5, ενώ η πισίνα δέχτηκε τις πρω’ι’νές βουτιές ( με τα ρούχα φυσικά ) των πιο τολμηρών, που ήταν πολλοί…

   

Ο Βαγγέλης και η Σούλα, ακούραστοι, ήταν πάντα δίπλα στους προσκεκλημένους τους, για να επιλύσουν όποιο πρόβλημα μπορούσε να υπάρξει, αν και δεν χρειάστηκε, γιατί η όλη διοργάνωση ήταν άψογη από κάθε πλευρά και όλοι οι προσκεκλημένοι αποκόμισαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

      Ιδιαίτερα, η φιλοξενία των συμμαθητών μας, παρά τον φόρτο των ημερών, ήταν περισσότερο απο εξαιρετική, αφού δεν μας άφησε να αισθανθούμε απομακρυσμένοι έστω και για μία στιγμή.

     Εξαιρετικά κολακευτικά σχόλια έγιναν για τις μπομπονιέρες, που ήταν όλες πίνακες ζωγραφικής με διαφορετικά θέματα, διαστάσεων 9 Χ12 cm, τις οποίες εδώ και μήνες ζωγράφιζε ο Βαγγέλης με την γνωστή τεχνική του.

   

Σε όλους μας, δόθηκε η ευκαιρία  να απολαύσουμε τις πεντακάθαρες και υπέροχες παραλίες της περιοχής και τα άλλα αξιοθέατα ( πηγές Αχέροντα κτλ ) και να υποσχεθούμε στον εαυτό μας να μην αργήσουμε να επιστρέψουμε σε κάποιες διακοπές μας.

    Ευχόμαστε στο νέο ζευγάρι ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΟΥΝ και να χαρίζουν χαρά και ευτυχία σε όλους όσους αγαπούν. Και καλή συνέχεια, γιατί…

‘’Ένα παιδάκι είναι λίγο, πολύ λίγο

       Δύο παιδάκια είναι λίγα, τι να πώ..’’

Στους δε ευτυχείς παππουδες και γιαγιάδες, να τον καμαρώσουν και γαμπρό.

ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ.

Ας μιλήσουμε και λίγο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

     Πρίν από 4-5 χρόνια, οριζόμουν από την ΕΟΚ επικεφαλής αντιντόπιγκ κοντρόλ σε αγώνες μπάσκετ της Α1 Εθνικής Κατηγορίας Ανδρών. Κατά την διαδικασία, οι καλαθοσφαιριστές που κληρωνόταν για να περάσουν τον έλεγχο, συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο. Μεταξύ των ερωτήσεων, ήταν και μία στην οποία ο αθλητής έπρεπε να γράψει εάν έπαιρνε οποιαδήποτε φάρμακα, και ποια ήταν αυτά. Λέμε, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ, δηλαδή και αντιβιοτικά, παυσίπονα κτλ κτλ.

     Μου προξενούσε πολύ μεγάλη απορία το ότι σχεδόν όλοι, ανέγραφαν 4 – 5 φάρμακα, κοινά, που κυκλοφορούν ευρύτατα, ο καθένας διαφορετικά. Η απορία μου ήταν πως νέοι αθλητές, 25 – 30 ετών, και μικρότεροι ή μεγαλύτεροι, έπαιρναν τόσα φάρμακα. Έπρεπε να είναι άρρωστοι οπωσδήποτε. Τόσο μικροί και συνεχώς άρρωστοι ? Τα καημένα τα παιδιά….Και παρά τις αρρώστειες τους, κατάφερναν και έκαναν αθλητισμό…Μπράβο τους !

     Κάποτε, προ αμνημονεύτων ετών, στα νιάτα μου, ήμουν και εγώ αθλητής, στο μπάσκετ και στον στίβο. Κάναμε προπονήσεις, και πηγαίναμε σε αγώνες. Εκεί κερδίζαμε ή χάναμε. Εάν κερδίζαμε, όλα ήταν μια χαρά, το κέφι, η διάθεση, η ευτυχία μπορώ να πώ. Εάν όμως χάναμε, η κατήφεια και η γκρίνια ήταν απερίγραπτες. Τότε κάναμε και την αυτοκριτική μας, και εάν θέλαμε στον επόμενο αγώνα με τους ίδιους αντιπάλους να νικήσουμε, έπρεπε να γίνουμε πιο γρήγοροι, πιο δυνατοί, πιο αλτικοί κτλ.

     Για να το κάνουμε αυτό, ένας δρόμος μόνο υπήρχε, η προπόνηση και η αύξηση της προσπάθειάς μας. Και αυτό κάναμε, για να βελτιωθούμε. Δεν παίρναμε ούτε ασπιρίνη για τον πονόδοντο ή ALGON για τον πονοκέφαλο. Ποτέ κανείς δεν ήρθε να μας πεί, εμπιστευτικά ή όχι, ότι αν πάρουμε το ‘’τάδε’’ φάρμακο, θα γίνουμε πιο δυνατοί ή πιο γρήγοροι. Και εμείς, προσπαθούσαμε, χάναμε, κερδίζαμε, αλλά πρώτα από όλα, κάναμε ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ. Η μόνη μας ανταμοιβή, εκεί στον ΗΡΑΚΛΗ αλλά και στους άλλους συλλόγους ήταν μια πορτοκαλάδα στο τέλος, και το εισιτήριο του λεωφορείου, αν το γήπεδο ήταν μακριά…

     Τώρα θα μου  πείτε, γιατί τα γράφω όλα αυτά, αφού όλοι οι συνομήλικοί μου που ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό, τα ξέρουν από πρώτο χέρι. Τα γράφω, γιατί είναι περίοδος Ολυμπιακών Αγώνων. Των απομυθοποιημένων Ολυμπιακών Αγώνων. Των ξεφτιλισθέντων Ολυμπιακών Αγώνων, που καλά θα κάνει η ΔΟΕ ( ‘’αθάνατοι’’ ?) να τους αλλάξει το όνομα και να τους περιφέρει ανα τετραετία ‘’εν ταις πόλεσι και φρουρίοις’’ σαν τσίρκο, όπως το ‘’APOLLO’’ ή το ‘’MEDRANO’’.

     Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανένας ? Ένα ολόκληρο βιβλίο δεν θα ήταν αρκετό.

     Θα ξεκινήσω, με μία τηλεοπτική εικόνα, την ημέρα που ανατέθηκε στην Αθήνα η τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.

     Κάποια κυρία, αγκάλιαζε από χαρά όλο τον κόσμο, όλοι οι παρευρισκόμενοι πανηγύριζαν, και εδώ στην Ελλάδα όλοι δάκρυζαν από χαρά, υπερηφάνεια και συγκίνηση για την εθνική μας επιτυχία.

     Και εγώ, όχι μόνο δάκρυσα, αλλά έκλαψα με μαύρο δάκρυ. Όχι από χαρά, υπερηφάνεια και συγκίνηση, αλλά από απογοήτευση και τρόμο για αυτά που θα επακολουθούσαν. Ίσως, μαζί μου έκλαψαν για τον ίδιο λόγο όσοι είχαν ‘’σώας τας φρένας’’. Δεν θα γράψω πολλά για γνωστές καταστάσεις, από στέγαστρο Κωλοτράβα μέχρι γήπεδο μπάντμιγκτον και εθνική ομάδα μπέ’ι’ζ μπώλ. Όλα τα καρτάλια, οσμίστηκαν ‘’ψητό’’ και ρεμούλα και ενέσκηψαν σαν θύελλα. Τα αποτελέσματα, τα ξέρετε καλά. Δεν θα υποτιμήσω ούτε την νοημοσύνη, ούτε και την μνήμη σας, απαριθμώντας τα. Απλώς, ήταν όχι ‘’πετραδάκι’’ αλλά βράχος ολόκληρος για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ( και θα βιώνουμε για πολύ καιρό…)

     Το μόνο θετικό, και ίσως για αυτό πανηγύρισαν κάποιοι, ήταν το ότι θα βελτιωνόταν η κάκιστη εικόνα της Αθήνας, όπερ και εγένετο. Και αυτό, μέχρι να πλακώσουν οι μαυριδεροί γενικώς.

     Θα συνεχίσω με τα ολυμπιακά μας μετάλλια και τις άλλες τιμητικές θέσεις στα αγωνίσματα.

     Δεν γίνεται, κοτζάμ Ελλάδα, να μην πάρουμε καμιά εικοσαριά μετάλλια. Κάτι έπρεπε να κάνουμε. Ο δρόμος, ήδη είχε ανοίξει. Δεν είχαμε Έλληνες πρωταθλητές αρκετούς για να δοξάσουν την πατρίδα. Αγοράσαμε λοιπόν μερικούς από το εξωτερικό. Θυμηθήκαμε ότι κάποιος Έλληνας πέρασε από την γειτονιά τους 9 μήνες πρίν γεννηθούν, και αυτό ήταν αρκετό. Τους δώσαμε και ελληνικά ονόματα, και εντάξει. Αυξήθηκε και ο πληθυσμός μας. Ο Κάχι έγινε Ακάκιος και πάει λέγοντας. Η ξεφτίλα στο αποκορύφωμά της. Θα έπρεπε να λέμε ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και όχι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ. Τους δώσαμε μισθούς, πρίμ, προποτζίδικα, ατέλειες, απαλλαγές, μέχρι και Αξιωματικούς των ΕΔ τους κάμαμε, ( ξέρετε τώρα, από αυτό που εμείς ξεπατωθήκαμε, για να μην πώ άλλη λέξη, για τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να γίνουμε ) και όλα αυτά γιατί ? Επειδή πηδούσαν πιο ψηλά, επειδή έτρεχαν πιο γρήγορα, επειδή ήταν πιο δυνατοί, επειδή…επειδή…επειδή. Επειδή, όπως έλεγαν ,μας έκαναν Εθνικά Υπερήφανους. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν λέξη ελληνικά και παρίσταναν τους ορθόδοξους Χριστιανούς, χωρίς να ξέρουν να κάνουν τον σταυρό τους. Οι υπόλοιποι, ήταν να μην ανοίξουν το στόμα τους.

     Φυσικά, όταν πέρασε η αθλητική τους ‘’μπογιά’’, τα μάζεψαν και γύρισαν στις πατρίδες τους, ενώ αν δεν κάνω λάθος, ακόμα τους πληρώνουμε και θα τους πληρώνουμε ‘’δια βίου’’. Επειδή μας έκαναν εθνικά υπερήφανους…Φαίνεται ότι δεν τους ‘’αγοράσαμε’’ αλλά τους ‘’νοικιάσαμε’’.

     Αφού προσωπικά νοιώθω ντροπή για τα παραπάνω και αποτροπιασμό για τους υπευθύνους του Ελληνικού αθλητισμού και τους πολιτικούς καθοδηγητές και προ’ι’σταμένους τους, ας δούμε και τα χειρότερα.

     Στις δεκαετίες του 50 και του 60 , εντύπωση προκαλούσε η αδιαφιλονίκητη συντριπτική υπεροχή των αθλητών και κυρίως αθλητριών των λεγομένων Ανατολικών χωρών που σάρωναν τα μετάλλια και τις επιτυχίες. Μα τι αθληταράδες ήταν αυτοί…

     Πέρασε πολύ λίγος καιρός, για να αντιληφθούμε εμείς οι αφελείς, ότι η ‘’ντόπα’’ πήγαινε σύννεφο, οι έλεγχοι ήταν υποτυπώδεις και τα μετάλλια που υποτίθεται ότι έδιναν αυξημένο κύρος στις χώρες τους, ήταν κάλπικα. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι κάποιοι άνδρες αγωνιζόταν σαν γυναίκες και κάποιες γυναίκες από τις πολλές ορμόνες κτλ είχαν γίνει άνδρες χωρίς τσουτσούνι,( Γιολάντα Μπάλλας ) , κάποιοι έκαναν ΟΛΙΚΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ πριν από τους αγώνες ( Λάρσε Βίρεν ) και πάει λέγοντας.

     Ξύπνησαν και οι λεγόμενοι Δυτικοί. Χαζοί ήταν ? Θα άφηναν τους κουμουνιστές να ‘’παίζουν’’ μόνοι τους ? Το συννεφο της ‘’ντόπας’’ απλώθηκε, ο κόσμος το είχε τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Άρχισε μία διελκυστίνδα μεταξύ απαγορευμένων ουσιών και τρόπου εντοπισμού τους. Κάτι σαν το ‘’η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα ‘’. Ή, αν το θέλετε διαφορετικά, άρχισε ο σκύλος να κυνηγάει την ουρά του.

     Δεν ξεχνάμε και τους Κινέζους, αλλά αυτοί μπορούν να επιλέξουν τον πιο γρήγορο ας πούμε, μεταξύ 1.700.000.000 ανθρώπων. Είναι και επιστήμονες, επιπλέον…

     Αλήθεια, μετρήσατε ποτέ πόσοι Ολυμπιονίκες πέθαναν από καρδιακά κυρίως νοσήματα τα τελευταία 20 χρόνια, σε ηλικία κάτω των 40 ?. Ρωτήστε τους Αμερικανούς, αυτοί ξέρουν.( Πού είσαι Μάριον…)

     Φυσικά, στο ‘’παιχνίδι’’ πήραν μέρος και οι δικοί μας ΕΛΛΗΝΕΣ αθλητές, μια και ‘’ανήκουμε στη Δύση’’ όπως είπε κάποιος. Με την ευλογία των Ομοσπονδιών και των προ’ι’σταμένων τους, γιατί όπως έλεγε και ο αείμνηστος Σπύρος Καλογήρου ‘’Τα λεφτά είναι πολλά…’’

     Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο, όμως και αρκετοί ξεσκεπάστηκαν, και εξαφανίστηκαν. Κάποιοι άλλαξαν αγώνισμα, γιατί αν έμεναν στο ίδιο, θα έπρεπε να ξανακερδίσουν, αλλά αυτό δεν γινόταν. Κάποιοι εξαφανίστηκαν για να μην τους ελέγξουν και απομυθοποιηθούν. Κάποιες ‘’δοξασμένες’’ εθνικές (?) ομάδες μας επέστρεψαν στην αφάνεια.Τόσες περιπτώσεις, Θεέ μου…Τόσοι διάττονες αστέρες…Τόσοι αξιωματικοί…Τόσα προποτζίδικα…Πού πήγαν άραγε ?

     Βέβαια, θέλω ιδιαίτερα να τονίσω πως όπως όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια, έτσι και οι Ολυμπιονίκες μας δεν είναι όλοι ίδιοι. Αν τους βάλω όλους σε ένα κουβά,  θα είμαι άδικος. Δεν δικαιούμαι να αναφέρω ονόματα, αλλά ελπίζω ότι αυτοί για τους οποίους και εγώ πανηγύριζα, είναι ‘’καθαροί’’ ή τουλάχιστον το λιγώτερο βρώμικοι. Υπάρχουν και οι δικανικοί όροι οτι ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ ΜΕΧΡΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΥ και οτι Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ.

     Όλα όμως αυτά, δεν έχουν ξεφύγει εντελώς από το ‘’ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ ‘’ που δίδαξαν οι πρόγονοί μας στην Αρχαία Ολυμπία ? Η μόνη τους σχέση είναι το όνομα και η φλόγα. Ποιος επέβαλε την εκεχειρία από το 1896 μέχρι σήμερα? Κανείς φυσικά, αν και εδώ και κάμποσα χρόνια έχουν την δύναμη να την επιβάλλουν. Μόνο στους δύο παγκόσμιους πολέμους, δεν έγινε μεν εκεχειρία, αλλά δεν έγιναν και Ολυμπιακοί Αγώνες.

      Καλά, θα μου πεί κάποιος, αφού έτσι είναι τα πράγματα, τι μπορούμε να κάνουμε ?

     Τι μπορούμε να κάνουμε ? Τίποτα.

     Τι θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να κάνουμε ? Αυτό είναι εύκολο να το πούμε.

     Να ζητήσουμε επισήμως από τη ΔΟΕ να επιστρέψουν οι αγώνες σε καθαρά αθλητικά πλαίσια. Βέβαια, εκείνοι θα γελάσουν. Οπότε…..

     Να κόψουμε την μισθοδοσία των ‘’αθλητών’’ μας.

     Να επιβραβεύουμε τους νικητές με το δάφνινο στεφάνι, να τους αγαπάμε και να τους τιμούμε .

     Να στέλνουμε στους Αγώνες αθλητές που δεν έχουν πάρει καμμία ουσία, επιτρεπόμενη ή απαγορευμένη, ούτε  κάν ‘’βελτιωτικά διατροφής’’. Δεν θα κερδίσει κανένας, αλλά δεν πειράζει, θα είναι νικητές στην συνείδησή τους και τη δική μας. Άλλωστε, δεν λένε ότι η συμμετοχή έχει αξία ?

     Όπως και να το κάνουμε, μάλλον φαίνεται ότι όταν πιτσιρικάδες στη γειτονιά τρέχαμε γύρω – γύρω το τετράγωνο για να δούμε ποιός είναι ο πιό γρήγορος, είχαμε περισσότερο ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ από αυτό που υπάρχει πλέον στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

     Αφορμή για τα παραπάνω που έγραψα, ήταν μία συνέντευξη που έδωσε ένας Ολυμπιονίκης ξένης χώρας, πριν από λίγες μέρες.

     Ο νεαρός, είχε την τύχη να γεννηθεί στην Ελλάδα, από Έλληνες γονείς. Όταν μεγάλωσε, φάνηκε ότι έχει ιδιαίτερες επιδόσεις σε ένα άθλημα. Περίμενε λοιπόν, ότι οι υπεύθυνοι του ελληνικού αθλητισμού θα τον πλησίαζαν, και θα του έδιναν ‘’γήν και ύδωρ’’ για την προετοιμασία του και την εκπροσώπηση από αυτόν της ΠΑΤΡΙΔΑΣ του.

     Αυτό δεν έγινε, ‘όπως ισχυρίστηκε, και ‘’αναγκάστηκε’’ να δεχτεί όσα του έδωσαν κάποιοι ξένοι, για να εκπροσωπήσει εκείνους. Αυτό και έγινε, και πήρε το Χρυσό στο άθλημά του. Αυτά μας είπε στην συνέντευξή του, κλείνοντας με το ότι ‘’ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΣ !’’.

     Ας κάτσει, λοιπόν ο άφρων νεανίας στους ‘’φαφλούχτεν’’ του, να μην πατήσει το ποδαράκι του στην πατρίδα ΜΑΣ, και ας έχει υπόψη του ότι οι χειρότεροι εχθροί του γένους ήταν οι ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ. Οι γονείς, δεν είναι άμοιροι ευθυνών…

     Και λίγα έγραψα….

Ανδρέας Μελεζιάδης

ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΣΟΔΟΥ

      Όπως είναι γνωστό, από τους Σχηματισμούς αλλά και από τα κατά τόπους Παραρτήματα της ΕΑΑΣ, εκδίδονται Δελτία Εισόδου των προστατευομένων μελών των εε και εα Αξιωματικών, για την είσοδο στα Στρατιωτικά Πρατήρια, στις Λέσχες Αξιωματικών και τα ΚΑΑΥ.

     Μέχρι να φτάσουμε στον καθορισμό ΕΝΟΣ δελτίου, και όχι ένα δελτίο για κάθε περίπτωση, χρειάστηκαν μεγάλες προσπάθειες για να αντιληφθούν κάποιοι το αυτονόητο. Περιττό να το αναλύσω.

     Σήμερα λοιπόν, εκδίδεται αυτό το ενιαίο δελτίο εισόδου, αλλά με την εντελώς στενή εφαρμογή του, έχει ισχύ μόνο για τη ΖΕ του Σχηματισμού που το εκδίδει. Φτάνουμε λοιπόν στον παραλογισμό κατά την γνώμη μου, ένα προστατευόμενο μέλος να μπορεί να εξυπηρετηθει στα ΣΠ, ΛΑΦ και ΚΑΑΥ της ΖΕ του Γ΄ΣΣ φερ’ ειπείν, αλλα όχι στου Α΄ΣΣ ή Β΄ΣΣ ή Στρατιάς.

Το πρόβλημα λύνεται τις περισσότερες φορές μετά από παρέμβαση των Διοικήσεων των ΣΠ, ΛΑΦ και ΚΑΑΥ, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει, και να προκαλεί άσκοπες συζητήσεις, αντεγκλήσεις και  καθυστερήσεις, μεταξύ των δικαιουμένων και των οργάνων ελέγχου.

     Αυτό, όπως είναι λογικό, δημιουργεί πρόβλημα στα μέλη μας, ένα πρόβλημα όμως που είναι πανεύκολο να λυθεί και με μηδαμινό οικονομικό κόστος.

     Είναι το απλούστερο των απλών, η καθιέρωση ενός ενιαίου δελτίου εισόδου για τα προστατευόμενα μέλη των εα Αξιωματικών, το οποίο θα έχει ισχύ για όλη την Ελλάδα και το οποίο θα εκδίδεται από τα Παραρτήματα Νομών της ΕΑΑΣ, με την εξουσιοδότηση αυτής.

Οι αντιρρήσεις που κατά καιρούς υπήρξαν στην καθιέρωση αυτού του ενιαίου δελτίου, είχαν πολύ ‘’τραβηγμένο’’ σκεπτικό, και προσέβαλαν την αξιοπιστία πρώτα από όλα των Παραρτημάτων της ΕΑΑΣ, αλλα και των συναδέλφων που ζητούσαν την χορήγηση.

     Σε περίπτωση που εκφρασθεί άποψη ότι η ΕΑΑΣ είναι αναρμόδια για την έκδοση του δελτίου, επισημαίνεταο ότι η ταυτότητα αποστράτου αξιωματικού εκδίδεται από την ΕΑΑΣ και όχι το ΓΕΣ, με βάση τις υπάρχουσες διαταγές.

     Επειδή θεωρώ ότι το θέμα είναι εξαιρετικά απλό και δεν χρειάζεται η εμπλοκή άλλων φορέων, προτείνω την καθιέρωση και έκδοση αυτού του ενιαίου δελτίου για τα προστατευόμενα μέλη των εα Αξιωματικών, το δυνατόν ταχύτερο.

     Συμπληρωματικά, προτείνω τα παρακατω.

-          Η διάρκειά του να είναι πέντε ( 5 ) έτη το ελάχιστο.

-          Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά να κατατίθενται από τον ίδιο τον εα Αξιωματικό και να είναι αυτά που θα καθορίσει η ΕΑΑΣ, να τηρούνται στα κατά τόπους Παραρτήματα και να υποβάλλεται στην ΕΑΑΣ ονομαστική κατάσταση με τα απαραίτητα στοιχεία.

-          Να δοθεί στα Παραρτήματα επταψήφιος αύξων αριθμός δελτίου, ανάλογα με τον αριθμό μελών. Τα δύο πρώτα ψηφία να είναι ενδεικτικά του Παραρτήματος ( πχ 01ΧΧΧΧΧ για την Αθήνα και ούτω καθ’ εξής )

-          Οι διαστάσεις των δελτίων να είναι 11 Χ 6 εκατοστά, και να πλαστικοποιούνται από τα Παραρτήματα, εάν έχουν την δυνατότητα, ή από τους κατόχους. Ιδανικό θα ήταν οι διαστάσεις τους να είναι ίδιες με των τηλεκαρτών ( 8,5 Χ 5,5 εκατοστά ), στις οποίες όπως φαίνεται και θα καταλήξουν και οι ταυτότητες κτλ. Παρόμοια ηλεκτρονική εκτύπωση, προς το παρόν, μάλλον δεν θα είναι δυνατή.

-           

     Επισυνάπτω, ως υπόδειγμα, δελτίο που κατασκεύασα με βάση το δελτίο του Γ΄ΣΣ , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι διαφορετικό.

     Έχω την ελπίδα ότι η πρότασή μου θα γίνει αποδεκτή και θα υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατό.

Με εκτίμηση

Ανδρέας Μελεζιάδης

Σχης ( ΔΒ) εα

Τάξη 1973 ΣΣΕ.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ

ΕΕ: ανάγκη ισορροπίας γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων

Γράφει ο  Ιωάννης Παρίσης,

    Η οικονομική κρίση έχει επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια σειρά θεμάτων. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ευημερίας εξακολουθεί να εξαρτάται από το εσωτερικό εμπόριο, οι κυβερνήσεις, ελλείψει κονδυλίων της ΕΕ, «κυνηγούν» ξένες επενδύσεις, ευκαιρίες εξαγωγών και εγγυημένη πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους, περισσότερο από ποτέ πριν. Οι προσπάθειες κατευθύνονται κυρίως στις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες των χωρών που είναι γνωστές ως BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα).

    Σύμφωνα με τις προτεραιότητες των κρατών-μελών που ήδη διαμορφώνονται, η ΕΕ αρχίζει να δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σχέση της με τις χώρες BRIC και άλλες ανερχόμενες οικονομίες. Για παράδειγμα, στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Ινδίας, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ρομπέι και της Επιτροπής Μπαρόζο, επιδίωξαν μια νέα εμπορική συμφωνία που θα μπορούσε να προσθέσει 30 δισ. ευρώ ετησίως στο εμπόριο ΕΕ-Ινδίας. Λίγες ημέρες αργότερα, οι δύο πρόεδροι προσπάθησαν να πείσουν την Κίνα να συμβάλει στα κεφάλαια διάσωσης της ΕΕ.

    Μέσω αυτών των εμπορικών συμπράξεων και των επενδύσεων ελπίζεται ότι θα προέλθει μεγαλύτερη ευημερία τόσο για την ΕΕ όσο και για τους εν δυνάμει εταίρους της. Έτσι, η ΕΕ οφείλει να συνεχίσει τις πολύπλευρες προσπάθειες επίτευξης κερδοφόρων συμφωνιών.  Εκτός από την Ινδία, είναι σε εξέλιξη νέες εμπορικές συμφωνίες με τον Καναδά, την Κολομβία, την Ιαπωνία, το Περού και τη Σιγκαπούρη, στη βάση της διμερούς συμφωνίας του 2011 με τη Νότια Κορέα και την ισχυρή υποστήριξη για την πρόσφατη είσοδο της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα βραχυπρόθεσμα κέρδη από τις πρωτοβουλίες αυτές, μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για τα μακροπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα της ΕΕ, όπως η πρόληψη των συγκρούσεων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη καθώς και η υποστήριξη της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε διάφορες χώρες.

    Οι κυβερνήσεις, ωστόσο, των κρατών-μελών της ΕΕ δεν συνδέουν πάντα τις εμπορικές δράσεις με τους πολιτικούς σκοπούς, δεδομένου ότι υπεισέρχονται και άλλα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η Γερμανία υπέγραψε πρόσφατα μια συμφωνία με το Καζακστάν για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε σπάνιες γαίες, παραβλέποντας ότι η χώρα αυτή έχει πρόβλημα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, η Ισπανία, πίεσε σκληρά για να κερδίσει ένα συμβόλαιο σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας στη Σαουδική Αραβία, παρά την αντίδραση της τελευταίας σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν συνδέθηκε  η συμφωνία με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό φυσικά είναι λυπηρό, και θυμίζει το προηγούμενο της υπογραφής συμφωνιών αρκετών ευρωπαϊκών κρατών με πρώην δικτάτορες της Βόρειας Αφρικής.

    Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός της έλλειψης συλλογικής αξιολόγησης από τους Ευρωπαίους για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν οι εμπορικές συναλλαγές στα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Ένωσης. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια κάποια κράτη μέλη της ΕΕ πιέζουν για την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κίνα. Σημειώνεται ότι η σχετική απόφαση της ΕΕ στηρίχθηκε κυρίως σε δύο από τα οκτώ κριτήρια του Κώδικα Συμπεριφοράς για τις Εξαγωγές Όπλων (EU Code of Conduct on Arms Exports), τα οποία αναφέρονται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τελικού προορισμού και στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ωστόσο, δεν έχει αναλυθεί επαρκώς το ενδεχόμενο, η αύξηση των πωλήσεων όπλων προς την Κίνα, να θέσει σε κίνδυνο ζωτικής σημασίας εμπορικές οδούς στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αυτό αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης σημασίας δεδομένου ότι ένα ποσοστό 28% του εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ αφορά την Ανατολική Ασία, 5% περισσότερο από ό, τι το αντίστοιχο των ΗΠΑ.

    Ένα άλλο πρόβλημα είναι η αποσπασματική αντιμετώπιση του εξωτερικού εμπορίου εκ μέρους των κρατών μελών, που υπονομεύει τις προσπάθειες της ΕΕ για οριστικοποίηση εμπορικών συμφωνιών. Βέβαια ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων σε ξένες χώρες πηγαίνει αιώνες πίσω, και αυτό είναι κάτι που εκμεταλλεύονται οι μη Ευρωπαίοι, ιδιαίτερα στο πεδίο των εξοπλισμών, όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ευρωπαίων είναι συνήθης. Χαρακτηριστική η περίπτωση του γαλλικού Rafale και του βρετανικο-γερμανο-ιταλο-ισπανικού Eurofighter που ανταγωνίστηκαν για μια σύμβαση μαχητικού αεροσκάφους με την Ινδία.

    Συχνά παρατηρείται ότι κράτη-μέλη της ΕΕ ανταγωνίζονται αντί να συνενώνουν τις δυνάμεις τους. Πρόσφατο παράδειγμα, οι πολιτικές των ευρωπαϊκών κρατών έναντι της αραβικής άνοιξης που έδειξαν ότι καθοδηγούνταν περισσότερο από οικονομικούς παράγοντες.

    Προκειμένου η Ευρώπη να εξέλθει από την τρέχουσα οικονομική κρίση είναι απαραίτητο να δοθεί βάρος στο διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις από μη Ευρωπαίους. Προσπάθειες έχουν γίνει από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες προς την κατεύθυνση της Αφρικής, αλλά και τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική, με δυσχέρειες βεβαίως εξαιτίας της πολιτικής αβεβαιότητας. Οι πρόσφατες εθνικοποιήσεις εταιριών ευρωπαϊκών συμφερόντων στην Αργεντινή και αλλού επιβεβαιώνουν το πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη των οικονομικών εξωτερικών σχέσεων έχει ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, και κατ’ επέκταση, αντιμετώπισης των ζητημάτων ασφάλειας. Μια συνύπαρξη δηλαδή εμπορικής διπλωματίας, υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ασφάλειας στο πλαίσιο της ανάπτυξης των εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης.

    Είναι ελπιδοφόρο το ότι η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ, Κάθριν Άστον, διατύπωσε προσφάτως την ανάγκη συγκερασμού οικονομίας και πολιτικής κατά την ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Το συμπέρασμα είναι: εμβάθυνση της συνοχής και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών και διαφόρων οργάνων και υπηρεσιών της Ένωσης. Και ακόμη, όχι εγκατάλειψη της γεωπολιτικής για χάρη εμπορικών κερδών. Οι κυβερνήσεις των μελών της ΕΕ οφείλουν να συνενώσουν τις εμπορικές τους προσπάθειες με τα κοινά πολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα.

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ

   Πληροφορηθέντες τον θάνατο του σεβαστού Πατέρα του συμμαθητού μας Γεωργίου Τσούση, εκφράζουμε  τα ολόθερμα και ειλικρινή συλλυπητήρια όλων των συμμαθητών μας, του Δ.Σ και εμού προσωπικά.

   Ο Παντοδύναμος Θεός να  χαρίζει υγεία και μακροζωία στον Γιώργο και την οικογένειά του, για να διατηρούν παντοτε ζωντανή την μνήμη του.

   Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
                                                                                                Για το Δ.Σ.
                                                                                           Ευάγγελος Ν.Δανιάς   

ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΗΣΟΥΝ

   Ο Θωμάς και η Ελένη Κωστοπούλου απέκτησαν δεύτερη εγγονή από την κόρη τους.

   Ο Μανώλης και η Πόπη Πρωτογέρου έχουν ήδη αποκτήσει και αυτοί από την κόρη τους δεύτερη εγγονή, από τις 12 Μαρτίου.

   Τους ευχόμαστε να τους ζήσουν, να τους δίνουν χαρά και ελπίδα και να τις καμαρώσουν ΟΛΕΣ νυφούλες.

Διαμαρτυρία Συνδέσμου Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973 για Χειρισμούς Κυπριακής Δημοκρατίας κατά του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΦ Αντγου Πέτρου Τσαλικίδη.

Ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ Τάξεως 1973, όπως και ολόκληρος ο Ελληνισμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, παρακολουθεί με ανάμεικτα συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης την προσπάθεια που καταβάλλεται από την επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία και την μεθόδευση που γίνεται ώστε να φορτωθούν όλες οι ευθύνες του τραγικού συμβάντος στο Μάρι, στον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ Αντγο Τσαλικίδη και να αποσείσουν αυτές από τους πραγματικά υπευθύνους.

Τα μέλη του Συνδέσμου, όπως και ολόκληρος ο απανταχού Ελληνισμός, κλίνουν ευθύς εξ’ αρχής ευλαβικά το γόνυ στη Μνήμη των αδικοχαμένων ηρωικών θυμάτων της πρωτοφανούς τραγωδίας που έπληξε τη μαρτυρική Κύπρο και εύχεται να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι όπου και όσο ψηλά και να βρίσκονται.

Από εκεί και πέρα όμως, προβληματιζόμαστε έντονα για τις ειλικρινείς προθέσεις των αρμοδίων αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς από τα διάφορα δημοσιεύματα και ανακοινώσεις, που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα, γίνεται σαφές ότι μάλλον προσπαθούν να κουκουλώσουν παρά να ξεσκεπάσουν την υπόθεση.

Αποκορύφωμα της όλης μεθόδευσης η έκδοση από την Γενική Εισαγγελία της Κύπρου διεθνούς εντάλματος σύλληψης κατά του πρώην Αρχηγού του ΓΕΕΦ Αντγου κ. Τσαλικίδη Πέτρου, με το αιτιολογικό ότι δεν προσήλθε να παρακαθίσει στη δίκη την ορισθείσα ημερομηνία.

Αφήνεται λοιπόν έτσι σκόπιμα, στον κάθε Ελλαδίτη και Κύπριο πολίτη να καταλάβει ότι ο πραγματικός υπεύθυνος για την τραγωδία δεν είναι άλλος παρά ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ ο οποίος τώρα για να αποφύγει τις ευθύνες του κρύβεται.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι ώστε να αναγκασθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αντιμετωπίσει τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ, ως τον τρομοκράτη Κάρλος ή τον επικηρυγμένο Οτσαλάν; Μήπως πριν την έκδοση του σχετικού εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι με βάση τις υφιστάμενες συμφωνίες όφειλε να διαβιβάσει το προανακριτικό υλικό στην Ελληνική Δημοκρατία η οποία και θα επιμελείτο της παραπέρα διεξαγωγής δίκης του πρώην Αρχηγού; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος είχαν επισημανθεί αυτά στην Κυπριακή Δημοκρατία από πολύ υψηλά ιστάμενες ελληνικές πολιτικές αρχές αλλά παρά ταύτα εκείνη προχώρησε στην δημιουργία εντυπώσεων θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο και τις σχέσεις της με την Ελλάδα; Μήπως με τους χειρισμούς της αυτούς η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τον πρώην Αρχηγό του ΓΕΕΦ ως βαλβίδα εκτόνωσης του θυμού και της οργής των αδελφών Κυπρίων και ως σωσίβιο σωτηρίας του Προέδρου κ. Χριστόφια και άλλων πολιτικών προσώπων από τις ποινικές ευθύνες τους έτσι όπως αυτές αποδίδονται από τον πρόεδρο της επιτροπής κ. Πολυβίου ο οποίος συνέταξε το σχετικό πόρισμα; Μήπως πριν την έκδοση του εντάλματος σύλληψης γνώριζε η Κυπριακή Δημοκρατία ότι ο Αντγος Τσαλικίδης ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης και συνεπής στον όρκο του για υπακοή στο Σύνταγμα τους νόμους και τα ψηφίσματα του Ελληνικού Κράτους, κληθείς από την Κυπριακή Δημοκρατία να παρευρεθεί στη δίκη έσπευσε να ενημερώσει τις πολιτικές αρχές της Πατρίδας του και να υπακούσει μετά ταύτα πιστά στις εντολές τους; Εάν λοιπόν γνώριζε, και τα γνώριζε, αυτά η Κυπριακή Δημοκρατία τότε ποιος ο λόγος έκδοσης εντάλματος σύλληψης;

Κατόπιν των παραπάνω ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, σημαίνων και εξαίρετο μέλος του οποίου αποτελεί ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΕΦ Αντγος κ. Τσαλικίδης Πέτρος,

Διαμαρτύρεται έντονα

     Για όλες τις μεθοδεύσεις απόσεισης ευθυνών από τους πραγματικά υπευθύνους και παρακαλεί τον Γεν. Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας αναλογιζόμενος την ιστορική ευθύνη του και την Εθνική ζημιά που κάποιοι άστοχοι χειρισμοί του μπορεί να προκαλέσουν στην όλη Εθνική υπόθεση , να αποσύρει άμεσα το προσβλητικό για το θεσμό της Εθνικής Φρουράς ένταλμα σύλληψης και να συννενοηθεί με την Ελληνική Δημοκρατία για την εφαρμογή των προβλεπομένων από τις συμφωνίες.

            Ωσαύτως ο Σύνδεσμος Αξκών ΣΣΕ τάξεως 1973, καλεί την Ένωση Αποστράτων Αξκών Στρατού (ΕΑΑΣ) καθώς και τους λοιπούς φορείς προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα ,να σταθούν αρωγοί στο αίτημα του Συνδέσμου.

Αθήνα, 14 Μαΐου 2012

Για το ΔΣ του Συνδέσμου

Ο Πρόεδρος, Δανιάς Ευάγγελος, Υποστράτηγος ε.α.

Ο Γενικός Γραμματέας, Φραγκής Αντώνιος, Αντιστράτηγος ε.α