ΤΟ ''ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ'' ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

    Σε πείσμα των καιρών, της Μερκελ, του Σό’ι’μπλε, της Λαγκαρντ, του Τόμσεν, και των συμπαρομαρτούντων και παρατρεχάμενών τους,

    Σε πείσμα της ημετέρας τρό’ι’κα και των ‘’ντόπιων και ξένων μονοπωλίων’’,

    Σε πείσμα όλων αυτών και άλλων τόσων τέλος πάντων, όπως το είχαμε σχεδιάσει, την Παρασκευή πήγαμε για ‘’νταβαντούρι’’, και κατά τη γνώμη όλων, ‘’ΑΝΣΚ ΕΠΕΤΕΥΧΘΕΙ !’’.

    Αποδείξαμε στους εαυτούς μας, ότι μπορούμε να περνάμε καλά, χωρίς πολλά έξοδα, ότι μπορούμε να παραμερίζουμε τα γνωστά και άγνωστα προβλήματά μας για λίγο, και , όσο μπορούμε,΄’’να του δίνουμε να καταλάβει’’.

    Αυτό κάναμε και εχθές, ο Ηλίας, ο Πέτρος, ο Τάσος, ο άλλος Πέτρος, ο άλλος Τάσος, ο Θανάσης, ο Γιώργος, ο Δημήτρης, ο Σπύρος, ο Σταύρος, ο Γρηγόρης, ο Γιάννης, εγώ και κάποιοι καλοί φίλοι μας, και όπως το είχαμε προαναγγείλει πήγαμε σε μία ταβέρνα όπου απολαύσαμε απίθανο μουσικό πρόγραμμα, εντελώς στα γούστα μας, και πολύ καλό φαγητό ( περίεργο, κανείς δεν παραπονέθηκε…) μέχρι…( δεν ξέρω, στο σπίτι γύρισα στις τρισήμισυ τη νύχτα ή το πρω’ί’ αν προτιμάτε.)

    Ήρθαν τα παιδιά από την Πτολεμα’ί’δα και το Κιλκίς, και πολύ το χαρήκαμε όλοι μας. Όσοι δεν μπορούσαν να έρθουν, έχασαν. Για τον μόνο που ξέρω είναι ο Λάζαρος, που δεν μπόρεσε να έρθει γιατί κατέβηκε στην Αθήνα για να δεί την νεογέννητη εγγονή του. Να σου ζήσει, Λάζαρε, ακόμα μια φορά. Μην ανησυχείς, θα το ξανακάνουμε.

    Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, λίγες φωτογραφίες, σαν δείγμα, θα σας πείσουν για τα παραπάνω. Περιττό να πούμε, ότι έλαμψε το ταλέντο του Γρηγόρη. Του πρότειναν και συμβόλαιο, οπότε δεν πρέπει να ανησυχεί για τίποτα.

ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ

    Η Μαρία και ο Λάζαρος Μπερβερίδης απέκτησαν εγγονή απο τον γιό τους Αλέξανδρο και την Κική, εχθές Τρίτη 20 Νοεμβρίου.
    Στους νέους γονείς αλλα και παππούδες και γιαγιάδες, ευχόμαστε ''ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ'' , και να την καμαρώσετε και νυφούλα.

Η ΕΓΓΟΝΟΥΛΑ

 Πλησιάζει ο καιρός που θα πρωτοδεί το φως 

Η πρώτη μου εγγονούλα.

Πλησιάζει ο καιρός που θα κλάψει γοερά 

Η πρώτη μου καρδούλα

  

Θάρθει να φωλιάσει στην ζωή μου παντοτινά

Για να δώσει χαρά και ελπίδα στα φτωχά μου τα στερνά. 

Πλησιάζει ο καιρός που ο άσπρος πελαργός

Θα φέρει την πρώτη μου εγγονούλα

Πλησιάσει ο καιρός που ο πόθος ο κρυφός

Θα φέρει την πρώτη μου καρδούλα 

Θάρθει να γεμίσει η αθώα και αγνή καρδιά

Με παιχνίδια και χαρούλες, της ψυχής μου τα  κενά

Θάρθει να χαρίσει αγάπη και στοργή 

σε μια ψυχή που καρτερεί,

να το σφίξει δυνατά 

στης καρδιάς τα σωθικά. .

                                                                    Λαζ.-Kίμων Μπερβερίδης

ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ‘’ΔΙ’ ΕΟΡΤΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΑΣ’’

Του Ανδρέα Μελεζιάδη

    Προχτές το πρωί, με ανάμικτα συναισθήματα ενθουσιασμού, αγανακτήσεως, ελπίδας και ψυχικής ανατάσεως, μετά από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τόσο των εα όσο και των εε συναδέλφων, καθώς και μετά από την βροχή των ψηφισμάτων, υπομνημάτων, διαμαρτυριών, προτάσεων κτλ προς κάθε αρμόδιο και αναρμόδιο, των πολυαρίθμων πλέον συνδέσμων, ενώσεων, κινήσεων και άλλων παρομοίων, κατέβασα το ξίφος μου από τον τοίχο για να το ετοιμάσω.

    Το ξεσκόνισα, το γυάλισα, καθάρισα με ιδιαίτερη επιμέλεια την ‘’φούντα’’ του και είπα να το ακονίσω κιόλας.

    Αλοίμονο, μόλις άρχισα να το ακονίζω με ένα εργαλείο που έχω για τα μαχαίρια, η επίστρωση της λάμας χάλασε, και σταμάτησα.

    Αγανάκτησα και πάλι, σκεπτόμενος ότι από την αρχαιότητα μέχρι και πρίν τον Β΄ΠΠ, το ξίφος ήταν το κατ’ εξοχήν όπλο που συμβόλιζε την ανδρεία, την τόλμη, την γενναιότητα και τόσα άλλα ευγενή συναισθήματα. Το δικό μου, ήταν ψεύτικο.

    Προσεκτικά, το ξανακρέμασα στον τοίχο, να μην πάθει και άλλη ζημιά, και αναλογίστηκα, εαν ήταν πραγματικό, πως θα το χρησιμοποιούσα.

    Το είχα ξεκρεμάσει, για να κατέβω και εγώ στους δρόμους, μαζί με τα μιλιούνια των συναδέλφων μου και τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, για να αντισταθούμε σε μία κατάσταση που μόνο θλίψη, καταστροφή και οδύνη μας έχει προσφέρει,  και κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσει, για ‘’τρία τέρμενα΄΄ ακόμα. Όμως, ήταν ψεύτικο. Πώς θα πήγαινα ξυπόλιτος στα αγκάθια ?

    Τότε συνειδητοποίησα ότι οι ‘’εταίροι’’ μας δρούν εκ του ασφαλούς, με την βεβαιότητα ότι οι όποιες αντιδράσεις όλων, είναι άναρθρες κραυγές και ανώδυνες εκφράσεις οργής. Τα ‘’ξίφη’’ όλων είναι ψεύτικα. Ιδιαίτερα τα δικά μας, είναι ‘’δι’ εορτάς και τελετάς’’ μόνο, δηλαδή ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ.

    Απογοητευμένος, σωριάστηκα στην καρέκλα μου και έβαλα το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου.    Δυστυχώς, ηττηθήκαμε…και ‘’ουαί τοις ηττημένοις’’.

    Αυτή η σκέψη όμως, με έκανε να επαναστατήσω. Δεν γίνεται, δεν μπορούν να μας συντρίψουν τόσο εύκολα.   Κάτι θα μπορούμε να κάνουμε και εμείς. Ίσως όχι με το ψεύτικο ξίφος, αλλά με άλλους τρόπους.

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ‘’ΣυνΔεσμος 71 ΝΟΕ – ΔΕΚ 2012’’

Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΛΕΞΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ

Του Ανδρέα Μελεζιάδη 

    Η γλώσσα μας, είναι γνωστό και στις πέτρες ότι είναι η πιο πλούσια του κόσμου, γιατί έχει την δυνατότητα να περιγράψει καταστάσεις και συναισθήματα με πολλούς τρόπους, όλους διαφορετικούς μεταξύ τους στην λεπτομέρεια της έννοιας. Δεν χρειάζονται παραδείγματα, γιατί όσοι ξέρουν ελληνικά, καταλαβαίνουν. Με τους υπόλοιπους, που είτε μισοξέρουν είτε τα ΄΄ξέχασαν’’, δεν ασχολούμαι.

    Οι πολιτικοί, μας δίδαξαν και άλλη μορφή της γλώσσας μας, εκείνη που μπορείς να μιλάς για μία ολόκληρη ώρα, και να μην καταλαβαίνει κανείς τίποτα, αλλά και να μην λές και εσύ τίποτα. Και εδώ τα παραδείγματα είναι περιττά. Μνήμη έχετε.

    Όσο όμως πλούσια και περιγραφική είναι η γλώσσα μας, άλλο τόσο έχει λέξεις που τσακίζουν με τη δύναμή τους. Μία από αυτές, ίσως και η δυνατότερη, είναι το ΟΧΙ.

    Θα μπορούσα να αναφερθώ στο πιο διάσημο, το ΟΧΙ του 1940. Ίσως το έναυσμα για να γράψω, να ήταν αυτό. Ο εορτασμός του βλέπετε, είναι πολύ πρόσφατος. Τότε όμως θα έμπλεκα σε ατέρμονες συζητήσεις του στυλ ‘’έκανε η κόττα το αυγό ή το αυγό την κόττα.’’

    Μία τόσο μικρή λέξη, πόση δύναμη κρύβει μέσα της και πόσα δυνατά συναισθήματα προκαλεί ? Και σε αυτόν που το λέει, αλλά και σε αυτόν που το παίρνει σαν απάντηση.

Δεν είναι απλώς μια άρνηση, δεν είναι απλώς μια απάντηση. Είναι τα πάντα.

    Αυτός που το λέει, την στιγμή που το λέει, είναι γεμάτος από διάφορα συναισθήματα, όπως οργή, αποφασιστικότητα, κακία, πειθαναγκασμό, σωφρονιστική διάθεση, αίσθηση δικαίου, αγανάκτηση και τόσα άλλα. Και είναι έτοιμος για τα αποτελέσματα της τόσο απόλυτης απάντησής του.

    Αυτός που το εισπράττει, αισθάνεται απογοητευμένος, αδικημένος, οργισμένος, δυστυχισμένος ή ευτυχισμένος, και πολλά άλλα. Ποια άλλη λέξη, τόσο μικρή, μπορεί να δημιουργήσει όλα αυτά τα συναισθήματα ? Σίγουρα καμμία.

    Στην διαπαιδαγώγηση, είναι μια λέξη που πρέπει να χρησιμοποιείται, γιατί η κατά κόρον χρησιμοποιούμενη λέξη ΝΑΙ, έχει δημιουργήσει απερίγραπτα γα’ι’δούρια, που δεν έχουν γνωρίσει άρνηση, γιατί έτσι πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν στα παιδιά τους οι γονείς και οι δάσκαλοί τους, για να τα ευχαριστήσουν ή για να τα ξεφορτωθούν.

    Σκεφτείτε, πόσα ΟΧΙ εισπράξατε στη ζωή σας . Πολλά σίγουρα, και αρκετά από αυτά πολύ σημαντικά που σημάδεψαν καταστάσεις και εξελίξεις. Καλές ή κακές, δεν έχει σημασία.

Αντί για ΟΧΙ, μπορεί να πεί ή να ακούσει κάποιος ότι ‘’ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ’’, ‘’ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ’’, ‘’ΔΕΝ ΘΕΛΩ’’, ‘’ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ’’, ‘’ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ’’ και τόσα άλλα ‘’δεν’’. Κανένα από αυτά δεν έχει την δύναμη του ΟΧΙ.

    Το ‘’μολών λαβέ’’ των γνωστών για τη λακωνικότητά τους Σπαρτιατών, πολύ δυνατό επίσης, μπορούσε να αντικατασταθεί με ένα ΟΧΙ. Το ίδιο και το ‘’Το την Πόλην σοι δούναι …’’ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Όπου και να ανατρέξεις στην Ιστορία μας, περήφανα ‘’ΟΧΙ’’ θα συναντήσεις, μερικά από τα οποία δεν μας ωφέλησαν. Όμως, ειπώθηκαν. Και καλώς ειπώθηκαν.

    Βέβαια, πολύ μεγάλη σημασία έχει το ποιος λέει το ΟΧΙ. Ο ισχυρός στον ανίσχυρο ή ο ανίσχυρος στον ισχυρό.

    Το να ακούγεται από τον ισχυρό, πέρα από το συζητούμενο θέμα, δείχνει μια επιβεβαίωση εξουσίας και αλαζονεία. Αναπόφευκτο. Και για αυτό δεν έχει και τόση μεγάλη δύναμη σαν λέξη. Το να ακούγεται όμως από τον ανίσχυρο προς τον ισχυρό, είναι μεγάλο πράγμα, πολύ δυνατό, πολύ περήφανο. Και στους ισχυρούς περιλαμβάνονται οι γονείς, οι προ’ι’στάμενοι και εργοδότες, τα κράτη μεταξύ τους κτλ, ενώ στους ανίσχυρους είναι τα παιδιά, οι υφιστάμενοι, τα κράτη σε σχέση με άλλα, κτλ. Ο καθένας μας, άλλοτε είναι ο ισχυρός και άλλοτε ο ανίσχυρος.

    Για να έχουν και νόημα όλα τα παραπάνω, πρέπει να γίνω λίγο περισσότερο συγκεκριμένος. Και θα αναφερθώ στις Κυβερνήσεις μας των τριάντα περίπου προηγουμένων ετών.

    Σε άπειρες περιπτώσεις, φοβήθηκαν το ΟΧΙ, και ενέδωσαν σε παράλογα αιτήματα συντεχνιών, κοινωνικών ομάδων, ατόμων με οικονομική κυρίως ισχύ, ‘’φίλων’’ και αντιπάλων χωρών, συνασπισμών κρατών ( πχ ΝΑΤΟ, ΕΟΚ κτλ), είτε για να τους ‘’ξεφορτωθούν’’ είτε γιατί τους φοβόταν. Όλα αυτά όμως έχουν συσσωρευτικές συνέπειες. Δεν λέω όχι στο ‘’ΝΑΙ’’, όμως χρειάζεται και κανένα ‘’ΟΧΙ’’, όταν επιβάλλεται, έστω και αν απευθύνεται σε ισχυρότερους γενικώς. Το τελευταίο ‘’ΟΧΙ’’ που ακούσαμε, περιφραστικότερο βέβαια, ήταν το ‘’βετο’’ για την ένταξη της ΦΥΡΟΜ, εάν το θυμάστε. Και αισθανθήκαμε ικανοποίηση και περηφάνεια.

    Από την στιγμή που πρίν από τρία χρόνια, η τότε Κυβέρνησή μας αποφάσισε να μας …‘’σώσει’’ από την χρεωκοπία, όπως διατεινόταν, και από την στιγμή που ζητήσαμε ( εμείς ????? ) την έξωθεν οικονομική ‘’βοήθεια’’ , το ‘’ΟΧΙ’’ έπαψε να υπάρχει στο λεξιλόγιό μας. Σε όλους λέμε ‘’ΝΑΙ’’. Σαν το γνωστό παλιό τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη.Διαλαλούμε ότι θα πούμε ‘’ΟΧΙ’’ και στο τέλος λέμε ‘’ΝΑΙ’’. Σφάξε με Πασσά μου να αγιάσω, δηλαδή.

    Έρχεται το κάθε τσουτσέκι στην πατρίδα μας, και αντί να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που ταιριάζει σε έναν επισκέπτη, μας το παίζει και ‘’καμπόσος’’, και, το χειρότερο, εμείς καθόμαστε και τον ανεχόμαστε. Φτάσαμε στο εξευτελιστικό σημείο κατά την γνώμη μου, ο Πρωθυπουργός της χώρας να συνδιαλέγεται με υπαλλήλους Τραπεζών και παρατρεχάμενους του οικονομικού παγκοσμίου ‘’λόμπυ’’. Και δεν τους λέει ‘’άει στο διάολο’’, αλλα ιδρώνει και ξε’ι’δρώνει, με μοναδικό σκοπό να πάρουμε τη ‘’δόση’’ μας. Ούτε ναρκομανείς να είμασταν. Και δεν αναλογίζεται, ο ίδιος και οι λοιποί κυβερνώντες, ότι σε 5-6 μήνες θα έχουμε πάλι την ίδια ιστορία, τα τσουτσέκια να μας εκβιάζουν, εμείς να ιδρώνουμε, να θέλουμε και πάλι την ‘’δόση’’ μας , να πουλάμε και τα σώβρακα, και το αποτέλεσμα ΞΕΡΟΥΜΕ ότι θα είναι και πάλι το ίδιο. Πρόκειται περι αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, μόνο που εκεί πάντα υπήρχε ο ‘’από μηχανής θεός’’ που κατέβαινε και έδινε την λύση στα αδιέξοδα και στα διλήμματα του έργου.

    Ενώ τώρα τι γίνεται ? Είμαστε σαν μία οικογένεια με ένα από τα μέλη της να είναι ναρκομανής. Όσο έχει λεφτά, αγοράζει μόνος του. Και συνεχώς μπαίνει πιο βαθειά. Όταν τελειώνουν τα λεφτά, αρχίζει και ζητάει από την οικογένεια. Αν κάνουν το λάθος να του δώσουν, η κατάσταση συνεχίζεται, μέχρι και αυτά τα λεφτά να τελειώσουν. Μετά, αφού δεν υπάρχουν άλλα, αρχίζει και κλέβει από το σπίτι του, ό τι έχει αξία ( χρυσαφικά, ασημικά κτλ ) και τα σκοτώνει για τη ‘’δόση’’ του και πάλι. Και όταν και αυτά τελειώσουν, έχει διαλύσει την οικογένεια, και το ευτυχέστερο σενάριο για αυτόν είναι η φυλακή.

    Αυτό μήπως δεν γίνεται τώρα ? Ο ναρκομανής της οικογένειάς μας είναι το τοκογλυφικό ( συγγνώμη, ‘’τραπεζικο’’ ) σύστημα, που παίρνει λεφτά από την οικογένεια ( μισθοί και συντάξεις, και όλα όσα ξέρετε ) για την ‘’δόση’’ του. Και επειδή ξέρει ότι αυτά θα τελειώσουν, ετοιμάζει το ξεπούλημα των χρυσαφικών και ασημικών ( ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων οργανισμών, παραχωρήσεις εκμεταλλεύσεων αντί ‘’πινακίου φακής’’ και πάει λέγοντας. Και δεν βρίσκεται κανένας από την οικογένεια να τους πεί ‘’άει στο διάολο από εδώ’’. Και αυτό είναι το καθήκον του αρχηγού της οικογένειας. Ελπίζω να μην μου μιλήσει κανείς για…’’δημοκρατικές οικογένειες’’, γιατί έχασε την μπάλλα…

    Γιαυτό και εγώ λέω, δεν υπάρχει κανένας που έχει την δυνατότητα και το καθήκον να το κάνει, να πεί ένα ακόμα ΟΧΙ στην παγκόσμια οικονομική ακρίδα που μας κατακλύζει ? Να τον γράψει και η Ιστορία σαν περήφανο Έλληνα. Γιατί, όπως πάμε, ή ‘’μας πάνε’’, σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει ούτε η Ιστορία.

    Δεν θα μεταχειριστώ βαριές λέξεις, όπως ‘’προδότες’’, ‘’ξεπουλημένοι’’ κτλ. Το σίγουρο όμως είναι πως άνετα μπορώ να αποκαλέσω δειλούς και κολλημένους σε στείρες οικονομικές θεωρίες, αυτούς που σήμερα έχουν το δικαίωμα να πούν ένα ακόμη ΟΧΙ. Πολύ φοβάμαι όμως, ότι, όπως μας συνήθισαν, αλλά και τους συνηθίσαμε και εμείς με την άμετρη υποτακτικότητά μας ( δημοκρατία το λένε τώρα… ), αρκετά σύντομα θα κραυγάζουν με αγωνία ‘’ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΩΔΕ, ΛΑΒΕΙΝ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΜΟΥ ? ‘’. Και δεν θα υπάρχει….

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Σήμερα την 30η Οκτ 2012 οι παρακάτω υπογράφοντες φορείς αποστράτων και

οικογενειών εκλιπόντων συναδέλφων, καθώς και μεγάλος αριθμός μερισματούχων του ΜΤΣ ύστερα από:

α. Τις δυσμενέστατες εξελίξεις και τις σκόπιμες καθυστερήσεις των συναρμόδι ων υπουργείων (Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη) και της Στρατιωτικής Ηγεσίας στην προώθηση και ταχεία λήψη αποφάσεων για την επίλυση του θέματος της βιωσιμότητας του καταρρέοντος ΜΤΣ, παρά τις ρεαλιστικές προτάσεις και ειδικές μελέτες, που κατατέθηκαν για την εξυγίανσή του,

β. Την πρωτοφανή, στα παγκόσμια χρονικά σε κλάδο συνταξιούχων, μείωση κατά 50% μέσα σ’ ένα χρόνο του λαμβανομένου μερίσματος και μάλιστα όταν οι συντάξεις λόγω των περιοριστικών μέτρων έχουν υποστεί μείωση κατά 60% την τελευταία διετία,

γ. Την επιβράδυνση καταβολής του ΕΚΟΕΜΣ κατά ένα τρίμηνο και την περικο πή του κατά 37% την τελευταία διετία, λόγω εγκληματικών λαθών και παραλείψεων των αρμοδίων ΔΣ και διοικήσεων, οι οποίες παρανόμως κατέθεσαν το 90%, έναντι του προβλεπομένου από το νόμο 10%, των αποθεματικών του στην Τράπεζα Ελλάδος η οποία αυθαιρέτως τα επένδυσε σε ομόλογα, που στη συνέχεια «κουρεύτηκαν» στο 70% της αρχικής τους αξίας με το περιβόητο PSI,

δ. Την πρωτοφανή καθυστέρηση, από τον Δεκ του 2008, καταβολής του δικαιουμένου ΒΟΕΑ στα τέκνα των μετόχων-μερισματούχων, με αποτέλεσμα 13.000 παιδιά να τελούν σε μακρά και ατελέσφορη αναμονή και τελικά να μη λαμβάνουν το απαραίτητο αυτό βοήθημα και ιδιαίτερα σε περίοδο όπου η ανεργία των νέων ξεπερνάει το 50%, και το κόστος σπουδών είναι δυσβάσταχτο,

ε. Την απαράδεκτη καθυστέρηση καταβολής επιδομάτων θανάτου προς τις χήρες των εκλιπόντων συναδέλφων, γεγονός που αποτελεί προσβολή στη μνήμη των αποβιωσάντων συζύγων των και συναδέλφων μας και περιφρόνηση προς τις ορφανικές οικογένειες, οι οποίες στο σύνολό τους κατέφυγαν σε δανεισμό για να κηδέψουν τους δικούς τους ανθρώπους,

στ. Τα πρόσφατα δημοσιευθέντα στοιχεία της έκθεσης των οικονομικών επιθεωρητών, όπου οι αναφερόμενες πράξεις και παραλείψεις στο ταμείο από το 1988 και μέχρι σήμερα, τόσο των εκάστοτε Γενικών Διευθυντών και των επικεφαλής διευθύνσεων και τμημάτων, όσο και των εκάστοτε Προέδρων, Αντιπροέδρων και μελών των ΔΣ, αποτελούν πρωτοφανή οικονομικά και ποινικά εγκλήματα και προσβολή της Τιμής και Αξιοπρέπειας των μετόχων-μερισματούχων καθώς και καταπάτηση των συμφερόντων τους,

ζ. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί από το εποπτεύον Υπουργείο Εθνικής Άμυνας καθώς και από το ΓΕΣ, ως προϊστάμενης διοίκηση του ταμείου, κανένα διοικητικό μέτρο για την άμεση απομάκρυνση –αντικατάσταση του Προέδρου, Γενικού Διευθυντού και επικεφαλής Διευθύνσεων και Τμημάτων στις διευθύνσεις και τμήματα των οποίων οι οικονομικοί επιθεωρητές διαπίστωσαν σωρεία παρανομιών και αξιόποινων πράξεων,

η. Τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που στοιχειοθετούνται από την υπόθεση πώλησης της Γενικής τράπεζας, την πολιτική κατεύθυνση για αλόγιστες αυξήσεις μερισμάτων σε αντιστάθμισμα καθηλωμένων συντάξεων και τέλος την έλλειψη εποπτείας του Ταμείου,

Διαμαρτυρόμαστε έντονα και καλούμε:

α. Την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να αναλάβουν, την ύστατη αυτή στιγμή και πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση του ΜΤΣ, τις ιστορικές τους ευθύνες και να προβούν ΑΜΕΣΑ στη λήψη των απαραίτητων διοικητικών μέτρων για την άνευ χρονοτριβής απομάκρυνση –αντικατάσταση του Προέδρου, ΓενικούΔντου καθώς και των επικεφαλής Διευθύνσεων και Τμημάτων του ΜΤΣ, στις Διευθύνσεις και Τμήματα των οποίων οι οικονομικοί επιθεωρητές διαπίστωσαν σωρεία παραλείψεων και εγκληματικών οικονομικών πράξεων. Είναι ασυμβίβαστο και ηθικά απαράδεκτο κατά τη

στιγμή που έχουν κατατεθεί μηνύσεις ενώπιον του Εισαγγελέα Στρατοδικείου Αθηνών, κατά παντός υπευθύνου για το θέμα του ΜΤΣ, οι ανωτέρω να παραμένουν στις θέσεις τους και να διαχειρίζονται ζητήματα που έχουν σχέση με την υπόθεση.

β. Την Στρατιωτική Δικαιοσύνη να θέσει το ζήτημα του ΜΤΣ ως αμέσου προτεραιότητας και να επισπεύσει την προανακριτική διαδικασία, για όλα όσα καταγγέλλονται στην έκθεση της Ειδικής Οικονομικής Επιθεώρησης και σε συναφείς μηνυτήριες αναφορές, ώστε να εντοπισθούν οι υπεύθυνοι και να προσαχθούν ενώπιον των δικαστηρίων.

γ. Τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης και τους συναρμόδιους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη και Οικονομικών να επιταχύνουν τις διαδικασίες εξυγίανσης του ΜΤΣ, ώστε να καταστεί αυτό βιώσιμο και να είναι σε θέση να χορηγεί κάποιο αξιοπρεπές και τόσο απαραίτητο, υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες μέρισμα, τα χρονίζοντα ΒΟΕΑ καθώς και τα επιδόματα θανάτου προς τις οικογένειες των εκλιπόντων.

Όλοι εμείς οι παρευρισκόμενοι στη σημερινή διαμαρτυρία σίγουροι όντες ότι εκπροσωπούμε τις απόψεις των χιλιάδων συναδέλφων μας ανά την Ελλάδα και έχοντας αφιερώσει τη ζωή μας στην υπεράσπιση του Αγιότερου και Πολυτιμότερου αγαθού που είναι η Πατρίδα,

Απαιτούμε

Την παραδειγματική τιμωρία όλων εκείνων που τόλμησαν να εκθέσουν την Τιμή και την Αξιοπρέπειά μας.

Οι Υπεύθυνοι και επίορκοι να πάνε φυλακή.

Το παρόν ψήφισμα αναγνώσθηκε ενώπιον των συγκεντρωθέντων και εγκρίθηκε δια βοής

Αθήνα 30 Οκτ 2012

Οι Συμμετέχοντες Φορείς

Πανελλήνια Ένωση Οικογενειών Εκλιπόντων Αξκων Στρατού

Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝΕΑΕΔ)

Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ)

Σύνδεσμος Αξιωματικών Τάξεως ΣΣΕ 73

Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Τεχνικού Σώματος (ΣΑΑΤΧΣ)

Ανεξάρτητη Κίνηση Στρατιωτικών (Α.Κί.Σ)