7 Μαρ 2008

Αποχαιρετώντας την Κατερίνα

Έφυγε τελείως αναπάντεχα στις 6 Μαρτίου 2008 η Κατερίνα ,αγαπημένη σύζυγος του φίλου συμμαθητή Μπάμπη Πολύμερου . Ο θάνατός της βύθισε στο πένθος τον αγαπημένο της σύντροφο Μπάμπη,το μονάκριβο παλληκάρι της Γιάννη, τον πατέρατης,τα αδέλφια της και όλους εμάς τους φίλους που είχαμε τη χαρά να την γνωρίζουμε από κοντά. Η Κατερίνα που ήταν προικισμένη με μια ξεχωριστή ομορφιά και ένα μοναδικό χαμόγελο ,ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στις παρέες και είχε το χάρισμα με το εξαιρετικό ταπεραμέντο της να γίνεται απαραίτητη στη συντροφιά. Με δική της πρωτοβουλία είχε καθιερώσει να συναντώνται κάθε Πέμπτη οι γυναίκες μας και αυτός ο καφές είχε εξελιχθεί κάτι σαν θεσμός που όλες περίμεναν πως και πως για να συζητήσουν ,να γελάσουν, να χαρούν και να ευχαριστηθούν.Και η Κατερίνα ήταν πάντα το κέντρο της παρέας. Ο αναπάντεχος χαμός της αποστέρησε την οικογένειά της από τη πολύτιμη παρουσία της . Ο σύνδεσμός μας, μετράει μία ακόμη οδυνηρή απώλεια και συμπαραστέκεται στο πόνο του φίλου Μπάμπη και του μονάκριβου γυιού της Γιάννη. Η παρουσία των συμμαθητών και των συζύγων τους που έφτασαν στην ιδιαιτέρα της Πατρίδα για να την συνοδεύσουν στη τελευταία της κατοικία ,ήταν συγκλονιστική.Έφτασαν συμμαθητές αλλά και συνάδελφοι για να τιμήσουν την Κατερίνα από όλα τα μέρη της Ελλάδος από το Σουφλί μέχρι το Κιάτο.Παρόντες ήσαν επίσης ο πρώην Αρχηγός του ΓΕΣ Αντιστράτηγος Ντούβας Νικόλαος καθώς και ο πρώην Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Νικολοδήμος Αθανάσιος.
Αποχαιρετίσαμε την Κατερίνα στον Άγιο Δημήτριο,την Εκκλησία της ιδιαίτερης πατρίδας της,με τα παρακάτω λόγια :
Το ανοιξιάτικο ξημέρωμα της Πέμπτης 6 Μαρτίου το γλυκό χαμόγελο της Κατερίνας πάγωσε . Ο ήλιος κρύφτηκε. Το σπουργιτάκι που άρχισε χαρούμενο να τιτιβίζει σταμάτησε. Το μπουμπούκι της βερυκοκιάς έκλεισε. Τα κόκκινα τριαντάφυλλα στο βάζο του σαλονιού , που ο αγαπημένος της σύζυγος Μπάμπης της πρόσφερε μια βδομάδα νωρίτερα ως δώρο γενεθλίων για τα 48 της χρόνια, ήταν ακόμα ζωντανά. Η Κατερίνα έφυγε. Έφυγε για πάντα από κοντά μας για τη γειτονιά των Αγγέλων. Και ο Γιάννης ,το καμάρι της, όπως τόσο στοργικά αποκαλούσε το μονάκριβο γυιο της που ήταν η μεγάλη της αγάπη δεν πρόλαβε να τη χορτάσει. Έμεινε από μακρυά να την αποχαιρετά. Ράγισε η καρδιά μας .Ο πόνος αβάσταχτος. Λόγια παρηγοριάς για το σύντροφο της τόσο σύντομης ζωής της τον αγαπημένο της Μπάμπη και για το μονάκριβο παλληκάρι της το Γιάννη ,δεν υπάρχουν. Ένα ανθρώπινο "Γιατί" βγαίνει από μέσα μας. Γιατί Θεέ μου τόσο νωρίς; Γιατί δεν την άφησες να χαρεί λίγο ακόμη τη ζωή τώρα που άρχισε να την χαίρεται; Γιατί να μη δει το παλληκάρι της έτσι όπως το ονειρευότανε; Γιατί να μην χαρεί με τον άντρα της τη ζωή τώρα που άρχισαν μαζί να την απολαμβάνουν; Συγχώρεσέ μου Θεέ μου την αγανάκτηση και βοήθησε σε παρακαλώ τον άντρα της, το παιδί της, το Πατέρα της, τα αδέλφια της ,τους συγγενείς της και όλους εμάς τους φίλους να αντέξουμε τον παντοτεινό χωρισμό της ξεχωριστής ,πάντα χαμογελαστής και τόσο όμορφης Κατερίνας που ο Θάνατος τόσο σκληρά επέβαλε.
Αγαπημένη μας Κατερίνα,
Στάθηκες υπόδειγμα συζύγου και μητέρας. Ήσουν αγαπητή στους φίλους και έδινες με τη παρουσία σου ξεχωριστή χαρά στη παρέα. Πέρασες και ένοιωσες όλες τις δυσκολίες ,τις απογοητεύσεις μα και τις χαρές που ο στρατός προσφέρει. Ήσουν πάντα δίπλα στο Μπάμπη και τον στήριζες να πορεύεται επάξια το δρόμο του Αξιωματικού. Έδωσες όλη σου την αγάπη και μοναδική αγωγή στο Γιάννη που αξιώθηκες να τον δεις πτυχιούχο του Πολυτεχνείου. Είχες ακόμη όνειρα, όνειρα πολλά που δυστυχώς ο Θάνατος σου τα στέρησε. Και είναι και όλες οι φίλες σου εδώ που μαζί κάθε Πέμπτη πίνατε τον καθιερωμένο καφέ σας και χαιρόσασταν. Είναι εδώ μαζί με τις φίλες σου που ήλθαν από το Σουφλί,τη Κομοτηνή,τη Ξάνθη,το Αμύνταιο,το Κιλκίς,τη Θεσσαλονίκη,τη Λάρισα, τη Λαμία,το Βόλο, τη Θήβα,την Αθήνα,την Κόρινθο,το Άργος το Ναύπλιο,το Κιάτο και τη Πάτρα. Είναι εδώ μαζί με όλους εμάς για να σε αποχαιρετήσουν μια για πάντα. Απίστευτο! Και ο καφές από δω και πέρα θα είναι πάντα πικρός.
Κατερίνα καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση.
Για τον Σύνδεσμο της Τάξης 1973
Στέλιος Καστραντάς

Δεν υπάρχουν σχόλια: