Ο συμμαθητής και πρόεδρος του Συνδέσμου Μπάμπης Γηραλέας έγραψε τα παρακάτω λόγια στη μνήμη του αγαπητού φίλου συμμαθητή Βασίλη Καρούζου που έφυγε από κοντά μας τόσο νωρίς. Είναι πράγματι συγκινητικό όχι μόνο για όλους εμάς τα μέλη του συνδέσμου αλλά κυρίως για την οικογένεια του Βασίλη να βλέπει και να διαβάζει την εκτίμηση αγάπης που όλοι μας είχαμε για τον ξεχωριστό συμμαθητή μας. Γράφει λοιπόν ο Μπάμπης:
" ‘Ηταν απόγευμα Κυριακής, 7 Οκτωβρίου 2007, όταν ο Δημήτρης Τσιλινίκος με ενημέρωσε για το τραγικό συμβάν του αιφνίδιου θανάτου του Βασίλη. Η θλιβερή είδηση ήταν πράγματι ένας «κεραυνός εν αιθρία» στον, κατά τραγική σύμπτωση, καταγάλανο ουρανό της Βουδαπέστης, όπου βρισκόμουνα με τη σύζυγό μου. Ταυτόχρονα, ήταν και μια απρόσμενη, απροσδόκητη απάντηση σε ένα βασανιστικό, ίσως μακάβριο, ερώτημα-σκέψη (δεν τόλμησα να την εκμυστηρευθώ ποτέ και σε κανένα) που ερχόταν από καιρού εις καιρό στο μυαλό μου, για το ποιός άραγε θα ήταν ο Συμμαθητής που θα πήγαινε πρώτος «να πει τα νέα» στον Θοδωρή τον Φωτόπουλο. Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι αυτός θα ήταν ο Βασίλης, ένας άνδρας πραγματικός, δυνατός, λεβέντης με ζωντάνια και πάθος για τη ζωή...... Τι μπορεί άραγε να πει κανείς... Η ζωή μας επιφυλάσσει, δυστυχώς, τραγικές εκπλήξεις και απρόοπτα..... και ο χάροντας δεν κάνει διακρίσεις......
Δεν έτυχε ποτέ να συνυπηρετήσω με τον Βασίλη και ως εκ τούτου δεν ήταν πολλές οι φορές που βρεθήκαμε εμείς και οι οικογένειές μας μαζί. Παρά ταύτα, όμως, μας συνέδεε μια εξαιρετική φιλία και μια ξεχωριστή και ιδιαίτερα δυνατή «Συμμαθητική Σχέση», αυτή η «σχέση» που μας δένει όλους εμάς και μας ενώνει, μια σχέση-δεσμός που αν και αμβλύνεται κάπως και ατονεί από την καθημερινότητα και ίσως κάποιες ανάξιες λόγου μικρότητες, θεριεύει και φουντώνει στις δύσκολες και τραγικές στιγμές της ζωής, όπως είναι ο αδόκητος και πρόωρος θάνατος ενός Συμμαθητού. Είναι δε πολύ συγκινητικό και αξιοσημείωτο το γεγονός, που πάρα πολλοί συμμαθητές συνόδευσαν τον Βασίλη στην τελευταία του κατοικία και συμπαραστάθηκαν στην οικογένειά του, στις δύσκολες αυτές στιγμές....
Ο Βασίλης ήταν ο Συμμαθητής που διακρίθηκε και ξεχώρισε για το ήθος, την πίστη στο σκοπό και τα ιδανικά που σαν Αξιωματικοί κληθήκαμε να υπηρετήσουμε, το θάρρος της γνώμης, την εμμονή του και το ασίγαστο πάθος να παραμείνει πιστός και σταθερός στις ιδέες και τις αρχές του, χωρίς να υπολογίζει το «κόστος και τις όποιες συνέπειες». Διακρίθηκε και ξεχώρισε, επίσης, για το εξαιρετικό του χιούμορ, τον τρόπο που περιέγραφε και σχολίαζε ιστορίες και γεγονότα από τη Σχολή, πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις...... .
Ο Βασίλης ήταν μια απο τις πλέον χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της Τάξης μας. Ο πληθωρικός, ο «φουριόζος», ο «Τσολιάς», ο γίγαντας με την ψυχή μικρού παιδιού και τα αγνά αισθήματα. Έτσι θα μείνει στη μνήμη μας. Έτσι θα τον θυμούμαστε για πάντα, όχι μόνο εμείς οι Συμμαθητές του, αλλά και όλοι οι συνάδελφοι που έτυχε να τον γνωρίσουν και ιδιαίτερα όλοι εκείνοι που είχαν, πιστεύω, την τύχη να υπηρετήσουν υπό τις διαταγές του.
ΒΑΣΙΛΗ,
ΤΑ ΥΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΥΦΕΣ ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΙΣΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΕΙ ΨΗΛΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΕΣ, ΠΡΟΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
ΗΣΟΥΝΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΣΟΥ ΤΗΣ ΣΣΕ, ΣΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ.
ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ "
ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΗΡΑΛΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου